تقدیم به استاد محمد محمدعلی که تابستان گذشته به سفر جاودانگی رفتند محمدرضا حجامی – ونکوور دیشب، حتم داشتم که می‌آیی، نیامدی. یعنی مدتی است که نمی‌آیی. این‌طور بی‌خبررفتن، هزار و یک حرف و حدیث با خودش می‌آورد، می‌دانی که؟ برایت در فیس‌بوک پیام فرستاده بودم، چند بار. جواب ندادی. چند بار هم تلفن زدم خانه اما کسی گوشی را برنداشت. هی بوق بوق می‌کند و بعد می‌رود روی پیام‌گیر. گوشی تلفن خانه‌ات را عوض…

عاطفه اسدی – آلمان «شام کریسمس؛ خورش قیمه‌بادنجان»* عنوان اشتهابرانگیز مجموعه‌داستانی‌ست نوشتهٔ «نوشا وحیدی». عبارتی‌ متناقض، کوتاه و عمیق که بر اساس اسم یکی از داستان‌های مجموعه انتخاب شده است و به‌زیبایی تناقض زنده در آدم‌های مهاجر را نمایندگی می‌کند. آدم‌هایی که اگرچه در محیط تازهٔ خود ‌جا افتاده‌اند و تا حد زیادی از سد نوستالژی عبور کرده‌اند، اما همچنان تناقضات گوناگون درونی و فرهنگی خودشان را در بستر جامعهٔ جدید میزبان با خود حمل…

عباس اصغرپور – ایران توو زندگی، هر پنجره دیواره اسماعیل توو ریه‌هات انباری از سیگاره اسماعیل وقتی نمونده واسهٔ بازی و خوشحالی اسباب‌بازی‌مون همین آواره اسماعیل ما کارگر، ما کارگر، ما کارگر بودیم ما کارگر هستیم و این اجباره اسماعیل تاریخ ما یعنی همین دل‌مردن و بودن این زندگی، از زندگی بیزاره اسماعیل وقتی تمومِ شهر با زیرِ کمر خوابه بابات با اشکای تو بیداره اسماعیل هرچی لگد خوردیم کافی نیست! انگاری رو صورتت کلّی…

اعظم اسعدی – ایران   دهان باز می‌کند و بشارتی نوین بر عرصهٔ سکوت می‌نوازد شمالش رأس‌السرطانِ ویرانه‌های باختری   جنوبش رأس‌الجدی خرابه‌های خاوری انقلابش آتشفشان تفتانی‌ست بر کمربند استوایی  شرابش برگرفته از خوشه‌های پروین نصف‌النهاری عروسی مردگان است و ظهور مدینه‌ای فاضله  رقص کودکان طلسم‌شده و هم‌بستری مردان و زنان گمشدهٔ آتلانتیس  سنگ‌ها دوباره به‌هم ساییده و الهه‌ها آبستن ربّ‌النوع خورشید می‌شوند  آمون دوباره متولد و اهرام ثلاثه قتلگاه سربازان اندیشه می‌شود مژده‌ای برمی‌خیزد دوباره…

مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور «انجمن برف» (Society of the Snow) فیلمی مهیج و محصول سال ۲۰۲۳ میلادی است به‌کارگردانی جِی.اِی. بایونا در مورد فاجعهٔ سقوط پرواز شمارهٔ ۵۷۱ نیروی هوایی اروگوئه. این اثر سینمایی بر اساس کتابی به‌همین نام نوشتهٔ پابلو ویِرسی است و داستان فاجعهٔ مرگ‌بار پرواز آند را بازگو می‌کند که در سال ۱۹۷۲ میلادی رخ داد و در آن، گروهی از بازیکنان راگبی و بازمانده از سقوط باید ۷۲ روز…

به‌مناسبت ۲۲ مارس، سالروز درگذشت این نویسندهٔ نامی سلیمان بایزیدی – ونکوور تراژدی فاوست بدان خاطر اهمیت دارد که حاصل شصت سال گفت‌وگوی فلسفی و معناشناختیِ گوته با ادبیات جهان است. او در این نمایشنامه چنان تصویری از سنت‌های ادبی غرب و شرق نشان داده که تا به‌امروز همچنان یکی از منابع ارزشمند برای پژوهشگران و نظریه‌پردازان ادبی است. استفادهٔ گوته از اسطوره‌های کهن، متون مقدس، رمان عصر رنسانس و حتی قصه‌های عامیانه، این اثر…

مژده مواجی – آلمان – بیسکویت کنار لاته‌ ماکیاتو بگذارم؟ الکه لبخندی زد و گفت: «ما همیشه در کافۀ شما با بیسکویت‌هایی که کنار نوشیدنی‌های گرم می‌گذارید، ذوق می‌کنیم.» زن جوانی که در کافه قنادی کار می‌کرد، لیوان‌هایِ بلند لاته‌ ماکیاتو را در سینی گذاشت و کنار هرکدام یک بیسکویت. سینی را برداشتم، با هم به سمت در ورودی کافه رفتیم تا در پیاد‌رو، آن را روی میز قهوه‌ای‌رنگ با طرح حصیر بگذاریم؛‌ تنها میزی که…

گروه کیورِیتور دومین نمایشگاه سالیانهٔ ویوا – ونکوور اتحادیهٔ هنرهای تجسمی ایرانیان ونکوور (VIVA Alliance) دومین نمایشگاه سالانهٔ هنری خود را در مرکز تفریحی و هنری راندهاوس یل تاون (Yaletown Roundhouse)، از ۲۲ تا ۲۴ مارس ۲۰۲۴ برگزار می‌کند. در این نمایشگاه هنری سه‌روزه، آثار ۱۸ هنرمند تجسمی برجسته که عمدتاً در بریتیش کلمبیا مستقرند، به نمایش گذاشته می‌شود.  این نمایشگاه با موضوع «An Evolving Aesthetics of Interruption» راه‌های مختلفی را که هنرمندان برای پاسخ‌دادن…

دکتر فرشید سادات‌شریفی۱ – کیچِنِر Photos source: cbc.ca مقدمه کانادا می‌خوانَد (Canada Reads)، سنّتی محبوب در میان کتاب‌دوستان کانادایی است که از زمان آغازش در ۲۰۰۲، به‌طور مستمر نه‌تنها چشم‌انداز ادبی این کشور را روشن کرده، بلکه خوانندگان سراسر کشور را در جشنی برای ستایش قدرت داستان‌سرایی گردِ هم آورده است.  این برنامهٔ منحصربه‌فرد که از سوی شرکت پخش رادیو و تلویزیون کانادا (CBC) سازمان‌دهی شده است، نبردی جذاب بین کتاب‌های برگزیدهٔ سال را رقم می‌زند:…

مژده مواجی – آلمان نینا، مسؤل پروژهٔ‌مان، برای بار دوم ازدواج می‌کرد و تصمیم گرفته بود که به ادارۀ ثبت‌احوال برود و بعد از مراسم با افراد محدودی از نزدیکانش برای صرف ناهار به رستوران بروند. او قرار بود ما را برای جشن عروسی‌اش دعوت کند. به پیشنهاد همکاران قرار شد او را سورپریز کنیم؛ ساعت یازده صبح روبه‌روی ادارۀ ثبت‌احوال جمع بشویم، با گلِ آفتاب‌گردان به استقبالش برویم و بعد دوباره راهی محل کارمان شویم….