مرتضی مشتاقی – ونکوور برنامهٔ شعر و ادب در جریان بود. چند نفری که در صندلیهای ردیف جلو نشسته بودند، آهسته از سالن خارج شدند. نگاهی به ساعتم انداختم. چشمهایم به سخنران بود، اما دیگر چیزی نمیشنیدم، هنوز نگران بودم. ذهنم مشغول قراری بود که با دوستان داشتم. زمان بهسرعت پیش میرفت. چند نفر دیگر با سروصدا از ردیف پشت، سالن را ترک کردند. کمی شجاعت پیدا کردم. نگاهی معنادار به سه دوستی که اطرافم…
بیشتر بخوانیدادبیات
نمایش دادخواهی، باززایی نقالی ایرانی در صحنهٔ تئاتر مدرن
علی نگهبان – ونکوور عکسها: علی حقیقتجو، Capilano Photography – ونکوور مرتضی مشتاقی نمایش دادخواهی را بر صحنه میآورد*. مشتاقی از چند سال پیش بدین سو، مسیری را آغاز کرده است که بسیار فراتر و ارجمندتر از تنها کارگردانی یک نمایش و ایجاد سرگرمی هنری برای یکی دو شب اجراست. او از اندک شمار نمایشیمردان ماست که سه سپهر پژوهش و نمایش و کارگردانی را بهتنهایی انجام میدهد. از خوشفکری اوست که توانست جای خالی کار پژوهشی را…
بیشتر بخوانیدتازهترین رمان حسین رادبوی، با عنوان «زنی که من بودم» منتشر شد
همراه با بیوگرافی نویسنده و بُرشی از این رمان به انتخاب ایشان رسانهٔ همیاری – ونکوور تازهترین رمان حسین رادبوی، نویسندهٔ ساکن ونکوور با عنوان «زنی که من بودم» منتشر شد. او با اعلام این خبر نوشت: «تقدیم به زنانِ برپاخاستهٔ سرزمینم که پرچمدارِ آزادیخواهیِ زمانهاند؛ نگارش رمان دوم من بهنام «زنی که من بودم»، چهار سال از اوقاتِ فراغت و تنهایی مرا به خود اختصاص داد. چهار سالی که طیِ آن، اگر با کاراکترهای…
بیشتر بخوانیدنگاهی به پیشینه و خاستگاه «نقالی» از گذشته تا امروز؛ در گفتوگو با مرتضی مشتاقی، نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر ساکن ونکوور
مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور عکسها: علی حقیقتجو، Capilano Photography – ونکوور باخبر شدیم مرتضی مشتاقی، نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر ساکن ونکوور، کتابی را با عنوان «پژوهشی در نقالی و نمایشنامهٔ دادخواهی» به دست چاپ سپرده است و همچنین فوریهٔ امسال نمایشی را با عنوان «دادخواهی» بر اساس همین کتاب به روی صحنه خواهد برد. بههمین مناسبت گفتوگویی داشتیم با ایشان تا دربارهٔ این کتاب و همچنین نمایش برایمان بگویند که توجه شما…
بیشتر بخوانیدویرجینیا وولف با ما چنین گفت…
تأملی در نوشتار زنانه و ادبیات فمینیستی با خوانشِ «اتاقی از آنِ خود»، بهمناسبت زادروز این نویسندهٔ نامدار دکتر نگین ساسانفر – ونکوور ادبیات زنانه و بهعبارتی درستتر ادبیات فمینیستی یکی از مباحث مهم در نقد ادبی و نوشتار زنان است. بهطور کلی فمینیسم چه در حوزهٔ زبانشناسی و چه در نقد و نظریهٔ ادبی توانسته است جایگاه ویژهای در مطالعات زنان باز کند. از پیشگامان این جنبش سیمون دو بووار (Simone de Beauvoir) بود که…
بیشتر بخوانیدجسارت عبور از دیوارهای نامرئی سانسور، خودسانسوری و کیان نرینه
نگاهی به رمان خنش* نوشتهٔ رعنا سلیمانی، نویسندهٔ ساکن سوئد مریم رئیسدانا – آمریکا خنش در لغت یعنی خارش تن. روایت با گفتوگویی درونی و کابوسزده میان محمدرضا و یلدا آغاز میشود. جانوری ترسناک پیچان در عبایی سیاه که به تن کودکانهٔ شخصیت اصلی حلول میکند و جان و بدنش را در ابدیت خارش دردناکی محصور میکند؛ چالش دائمی و چندین و چند سالهٔ بین زن و مرد اسیرشده در آن تن نحیف. خنش، شاید یکی…
بیشتر بخوانیدمروری بر آثار ادبی و هنری مربوط به فاجعهٔ سرنگونی پرواز پیاس۷۵۲
مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور چهار سال از فاجعهٔ سرنگونی پرواز پیاس۷۵۲ میگذرد. فاجعهای بهتآور که هنوز در یاد اغلب ایرانیان بهویژه ایرانیان مهاجر ساکنِ کانادا زنده است. در این چهار سال برنامهها و گردهماییهای متعددی برای پشتیبانی از دادخواهی خانوادههای جانباختگان و همچنین گرامیداشت یاد مسافران بیگناه پرپرشده در این پرواز برگزار شده است. اما کار دیگری که اگر اهمیتش از برگزاری تجمعات بیشتر نباشد، کمتر نیست، تولید آثار ادبی و هنری متعدد…
بیشتر بخوانیدکوچهپسکوچههای ذهن من – وسوسهٔ خرید
مژده مواجی – آلمان این روزها همهجا حال و هوای کریسمس را دارد. پا که از خانه بیرون میگذاری، زرقوبرق خیرهکنندهٔ دوروبَر و فروشگاهها نگاهها را بهطرف خودش میکشاند. بستههایی که با کاغذ رنگی و روبانهایی خوشرنگ و خیرهکننده کادوپیچی کردهاند، وسوسه میکنند و چشمک میزنند، که بیا بخر! تبلیغات این روزها غوغا میکند و من در این مواقع به یاد گفتهای از مارک تواین (١٩١٠ – ١٨٣۵)، نویسندهٔ آمریکایی، میافتم: «تبلیغ اسلحهای است که…
بیشتر بخوانیدمرگِ تولد – داستان کوتاهی از زهره بختیاریزادگان
زهره بختیاریزادگان – ونکوور تقدیم به شورا – جوخه! آماده! هدف! آتش! … و سکوت هشتماهه بودم که با نعرهٔ فرماندهٔ جوخهٔ اعدام از خواب شیرین جنینی پریدم. با فرمانِ «آتش» و شلیک جوخهٔ اعدام، مرگ متولد شد. شبها وقتی هیاهویی نبود، صدایش پر میشد در گوشم. شاید آوازی برایم میخواند. سرم پر میشد از صدای آرامَش، و تنم جان میگرفت از نوازش دستهای جوانش. شلیک کردند، و صدای برخورد گلوله… جان داشتم هنوز…
بیشتر بخوانیدگزارشی از دو نشست شعرخوانی انجمن فرهنگی پرسش با موضوع «نه به جنگ»
ترانه وحدانی – ونکوور انجمن فرهنگی پرسش که ژوئیهٔ امسال از سوی گروهی از فعالان عرصههای مختلف فرهنگی فعالیتهای خود را آغاز کرد، چهارمین برنامهاش را در دو نشست مجازی در تاریخهای ۴ و ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳ برگزار کرد. عنوان این جلسات شعرخوانی «نه به جنگ» بود و گردانندگی آنها را شوکا حسینی، شاعر ساکن ونکوور، بر عهده داشت. متأسفانه بهدلیل کمبود فضا، در شمارهٔ گذشته موفق به چاپ این گزارش نشدیم. برنامهٔ اول که به…
بیشتر بخوانید