مهرخ غفاری مهر – ونکوور مارگارت اتوود (Margaret Atwood) در سال ۱۹۳۹ در اتاوای کانادا به‌دنیا آمد. پدرش، ادموند اتوود (Edmund Atwood)، استاد جانورشناسی و مادرش، مارگارت دوروثی کیلیام (Margaret Dorothy Killiam)، متخصص تغذیه و رژیم غذایی بود. کودکیِ اتوود در دورانی سپری شد که در آن، جهان شاهد انتشار کتاب‌هایی چون خوشه‌های خشم (۱۹۳۹) اثر اشتاین‌بک، رستاخیز فینگن‌‌ها (۱۹۳۹) اثر جیمز جویس، زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند (۱۹۴۰) اثر همینگوی، آخرین تایکون (۱۹۴۱)…

افشین سبوکی – ونکوور اولین تجربهٔ من از دیدن کارهای او طی تماشای برنامه‌ای تلویزیونی بود که در آن جوانی با خطوط بسیار ساده ولی مستحکم طراحی کارتونی را به‌زبان ساده آموزش می‌داد. یادم است با شگفتی شاهد بودم که چگونه دایره‌ای ساده تبدیل به صورت، و سپس با اضافه‌شدن اشکال سادهٔ دیگر چهره و بدن دختربچه‌ای بامزه با دندان‌های خرگوشی و گیس‌های دوطرف‌بافته شکل گرفت و من که کودکی بودم با اولین تجربه‌های طراحی،…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران هرساله در اواسط مهرماه، تب شرکت در لاتاری بالا می‌گیرد و بسیاری از ایرانیان شانس خود را برای مهاجرت به آمریکا امتحان می‌کنند. چرا که لاتاری آمریکا یکی از ارزان‌ترین راه‌های مهاجرت به آمریکا محسوب می‌شود. این روزها هم تب‌وتابش میان مردم افتاده است. چند روزی است که روی در و دیوار خیابان‌ها و اکثر کافی‌نت‌ها تبلیغ ثبت‌نام لاتاری را…

رژیا پرهام – تورنتو   قبل از اینکه دخترک مهدکودک را ترک کند، می‌گوید: Razhia, I wish I was you!‎ (رژیا، کاش من تو بودم!) با تعجب نگاهش می‌کنم و می‌پرسم چطور؟  می‌خندد و همان‌طور که به‌سمت در می‌رود، با سبکبالیِ تمام دستانش را توی هوا حرکت می‌دهد و می‌گوید: It’s clear Razhia, because I love you.‎ (خب معلومه رژیا، چون دوستت دارم.) بلند می‌خندم. برمی‌گردد و با خنده می‌پرسد: «چیه؟» می‌گویم: «تو حرف نداری! این…

قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید دکتر محمدرضا رخشانفر – ونکوور در گفتار ما دو‌باره‌گویی زیاد می‌شنوید، اما این تکرار مفید و لازم است و اصلاً مُمِل (ملال‌آور) نیست. هدف ما از این مقال سه چیز است: ١- زدودن خطاها تا سرحد امکان و ترغیب به استفاده از زبان خودی ٢- بیرون‌گذاشتن واژه‌های بی‌مورد بیگانه و تشویق به حفظ و بهره‌گیری از میراث فرهنگی‌مان و ٣- سعی در رساندن هرچه بیشترِ زبان گفتار به زبان ادب…

مژده مواجی – آلمان مراجعم همیشه به کوچینگ شغلی‌ای که با من دارد، سر وقت می‌آید. تا حالا هیچ مشکلی برای گذاشتن وقت پیش نیامده است. او سر وقت به کارآموزی باغبانی می‌رود. جایی که او را معرفی کرده‌ام که تجارب کار در این رشته را در آلمان کسب کند. کاری را که با گل و گیاه باشد، با علاقه انجام می‎دهد.  سر وقت در کلاس زبان آلمانی برای مبتدیان مهاجری که خواندن و نوشتن را…

رسانهٔ همیاری – ونکوور ۲۵ سال است که نوامبر هر سال انجمن هنرهای شرق ونکوور (The Eastside Arts Society [EAS]‎) جشنوارهٔ هنرهای تجسمی، طراحی و صنایع دستی‌ای را تحت عنوان Eastside Culture Crawl برگزار می‌کند که در آن هنرمندان در شرق ونکوور استودیوهای خود را به‌روی عموم باز می‌کنند. این رویداد امسال از ۱۲ تا ۱۴ و از ۱۸ تا ۲۱ نوامبر در منطقهٔ محدود بین خیابان کلمبیا، خیابان دوم، خیابان ویکتوریا، و واترفرانت متمرکز…

پیمان آذرمینا – ونکوور موسیقی یکی از هنرهای هفت‌گانه است که با ملودی و ریتم تجلی یافته و در همهٔ ابعاد و زوایای زندگی انسان‌ها با هر سن و ملیت و فرهنگی، جایگاه خاص خود را دارد. شاهدیم که موسیقی چه به‌صورتِ سازی یا آوازی، تک‌صدایی یا چندصدایی، غمگین یا شاد، تند یا کُند و در همهٔ حالات، همراه انسان است. البته هر حالت و موقعیتی، موسیقی خاص خود را می‌طلبد، به‌طوری‌که مراسم عروسی، مراسم…

آرام روانشاد – ایران کارگردان: آکی کوریسماکی سال ساخت: ۲۰۰۲ بازیگران: کتی اوتینن، اسکو نیکاری، اوتی مائنپا، سامولی وائورامو، مارکو پلتولا، جوهانی نیِملِ، کایجا پاکارِنن، ساکاری کواُسمانن  جوایز: جایزهٔ کن برای بهترین بازیگر زن، جایزهٔ جنبی نخل سگ و نیز جایزهٔ بزرگ کن – جایزهٔ جوسی برای بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین تدوین، بهترین بازیگر زن، بهترین بازیگر مرد، بهترین فیلمبرداری و بهترین فیلمنامهٔ غیراقتباسی – جایزهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی بانکوک برای بهترین بازیگر زن، و بهترین…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران هوا خیلی سرد شده است. اوایل پاییز است و این سرما چندان طبیعی نیست، اما دلچسب است. حال و هوای پاییز حتی با وجود سایهٔ منحوس کرونا، قابل حس‌کردن و دیدن است. شاید پاییز کمی با خودش غم بیاورد. اما غمش هم دلنشین است و از آن دسته غم‌هایی نیست که خاطر آدم را بیازارد. در یک جمله شاید بتوان…