داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران گرد و غباری عجیب تهران را گرفته است. انگار که ابرهای سرخ و خاکستری از آسمان به زمین آمده باشند. چشم، چشم را نمی‌بیند. نفس‌کشیدن سخت شده است و من حس می‌کنم گلویم می‌سوزد. با خودم می‌گویم نکند این خاک از سمت آبادان آمده باشد تا یادمان نرود آنجا آدم‌ها دارند چه می‌کشند. حس می‌کنم گردوخاک با بقایای ساختمان متروپل…

این مطلب در تاریخ ۶ ژوئن ۲۰۲۲ برای درج در نسخهٔ چاپی شمارهٔ ۱۶۱ رسانهٔ همیاری نوشته‌شده و تحولات بعدی در آن منعکس نشده است. علیرضا فدایی – ونکوور تیم کانادا که بالاخره پس از ۳۶ سال و با نتایج خوب به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر راه یافت، حالا دچار چالش‌های جدیدی شده است. خبر بازی ایران و کانادا که در ابتدا هیجان بسیاری در بین جامعهٔ ایرانی و کانادایی ایجاد کرد، در مدت کوتاهی واکنش‌های…

مجید سجادی تهرانی – ونکوور سال ۱۳۸۵ نام یکی از سریال‌های هر‌ شبهٔ صداوسیما ورای داستان آبکی‌اش به‌دلایلی بر سر زبان‌ها افتاد. آبکی‌خواندن سریال «نرگس» قضاوتی دور از انصاف نیست، چرا که داستان ملودرام آن به‌زحمت مصالح کافی برای یک فیلم بلند داستانی را داشت، چه برسد به سریالی شصت قسمتی. اصطلاح آب‌بستن به سریال‌های تلویزیونی صداوسیما به‌خصوص سریال‌های مناسبتی و هر شبه را از پدرم به عاریت گرفته‌ام. بابا که در جوانی مشتری پروپاقرص فیلم‌های…

سیما غفارزاده – ونکوور افزایش روزافزون قیمت مواد غذایی موضوعی نیست که بر کسی پوشیده باشد. همهٔ ما، حتی اگر اخبار را دنبال نکنیم، لااقل در خریدهای روزانهٔ خود شاهد افزایش تصاعدی قیمت مواد غذایی هستیم و فشار آن را متحمل می‌شویم. در هفتهٔ جاری، انتشار گزارش جدید بانک‌ غذای کانادا (Food Banks Canada) وجه دیگری از هزینهٔ روبه‌افزایش زندگی را نمایان کرد. بنا به این گزارش، از هر پنج کانادایی، یک نفر به‌دلیل افزایش قیمت…

 برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با گفت‌وگویی با رضا مروستی مدیر مؤسسهٔ خیریهٔ قدرت بازی – The Power of Play که برای کودکان محروم در ۱۱ کشور دنیا ۳۶ پارک بازی ساخته است، مطالبی دربارهٔ زر امیرابراهیمی، برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ کن، گزارش چند مورد از اقدامات بنیاد نیکوکاری یارا، گزارش تصویری از دو تجمع همبستگی با مردم آبادان در ونکوور و مطالب متنوع دیگر. نسخهٔ چاپی شمارهٔ…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران زن با حرص به سیگارش پُک می‌زند، دودش را از پنجرهٔ باز بیرون می‌دهد و می‌گوید: «می‌دانستم، من این روز را خیلی وقت پیش پیش‌بینی کرده بودم. روزی که بخواهیم برویم و نتوانیم. یعنی دیگر هیچ راه‌ چاره‌ای جز ماندن در این جهنم برایمان نماند. ببین چقدر بدبخت شدیم که دیگر ترکیه هم ما را راه نمی‌دهند. یک زمانی ایران…

مژده مواجی – آلمان کوچینگ شغلی را که شروع کردیم، اصلاً حواسش به کارمان نبود. تمرکز نداشت. زیر ماسکی که بسته بود، چهرهٔ سبزهٔ او‌ با ته‌ریشش پنهان بود. فقط دو تا چشم قهوه‌ای‌رنگِ مضطرب دیده می‌شد. از او پرسیدم: – اتفاقی افتاده است؟ با صدایی آرام و غمناک گفت: – امروز که سوار مترو بودم و می‌خواستم بیایم، مأمور کنترل بلیت وارد شد. بلیت با تخفیفم را که نشانش دادم، کارتِ مجوزِ تخفیفم را خواست….

قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید دکتر محمدرضا رخشانفر – ونکوور مى‌دانیم که زبان رفتاری اجتماعى است، لیکن با رفتارهاى دیگر انسان تفاوت زیادى دارد. رفتارى است بسیار دقیق، ظریف، پیچیده و درهم‌تنیده که از صوت و صدا ساخته شده، میان دهان و گوش جریان دارد، داراى تکیه‌هاى آوایى، زیروبمىِ کلام، آهنگ صدا و نواى گفتار می‌باشد؛ به‌گونه‌اى که نوشتار نمى‌تواند همه را بنمایاند.  زبان‌هاى بشر شجره‌هاى گوناگونى دارند. مشهورترین آن‌ها شجرهٔ «هندواروپایى» ( Indo-European) و زبان…

ترجمه و تلخیص: زهرا آهن‌بر – ایران راه‌آهن زیرزمینی، شبکه‌ای از راه‌های مخفی و خانه‌های امن بود که در اوایل قرن نوزدهم تا اواسط این قرن در ایالات متحدهٔ آمریکا ساخته شد و بردگان آفریقایی-آمریکایی برای فرار به ایالات آزاد و کانادا به کمک مخالفان برده‌داری و متحدان خود از این مسیرها استفاده می‌کردند. راه‌های زیرزمینیِ دیگر به مکزیک و خارج از کشور منتهی می‌شدند.  یکی از نخستین مسیرهای فرار از سمت جنوب کشور به…