مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور  «مش‌حسن بلوری‌ها ریختند اینجا. می‌خوان منو بدزدن. می‌خوان منو بندازن تو چاه، می‌خوان سر من رو ببرن.»  ~ از دیالوگ‌های فیلم «گاو» ساختهٔ داریوش مهرجویی داریوش مهرجویی نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده‌ای بود که با فیلم سینمایی «گاو» در اواخر دههٔ ۴۰ جایگاه سینمای ایران را در عرصهٔ جهانی تغییر داد. او از معدود کارگردان‌های ایرانی‌ بود که بیشتر فیلم‌هایش اقتباس از آثار ادبی بوده است. او علاوه بر کارگردانی،…

مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور  قتل داریوش مهرجویی کارگردان نامدار سینمای ایران و همسرش وحیده محمدی‌فر با ضربات متعدد کارد، جامعهٔ ایران و به‌ویژه جامعهٔ فرهنگی و هنری ایرانیان در سراسر جهان را در بهت فرو برد. این فاجعه هنرمندان و فرهنگیان افغانستان را نیز متأثر کرد. در این مطلب گزیده‌ای از واکنش‌های نهادهای صنفی، هنرمندان و سینماگران به کشته‌شدن این دو هنرمند از نظر شما می‌گذرد. * * * * * بیانیهٔ مشترک…

نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ صبح زود از خواب بیدار می‌شوم و طبق عادت همیشه اولین کاری که می‌کنم روشن‌کردن اینترنت و چک‌کردن خبرها و صفحات مجازی‌ام است. از زمان آمدن شبکه‌های اجتماعی این به عادتی ترک‌نشدنی تبدیل شده است. برای ما ایرانی‌ها در این سال‌ها کم نبوده روزهایی که با خبری هولناک آغاز شده باشد، چنان‌که تا مدت‌ها نتوانیم به زندگی عادی برگردیم. از ضرب و شتم جوانانمان به‌خاطر حجاب اجباری تا دستگیری…

مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور عکس‌ها: جِی آلدرسن (Jay Alderson) در شمارهٔ گذشته مطلبی داشتیم با عنوان «داستان شکل‌گیری یک فیلم: ناگهان سرْبریده» که در آن مجید سجادی تهرانی به علاقه و انگیزهٔ قوی آریو خاکپور، هنرمند چندرشته‌ای، کارگردان، نمایشنامه‌نویس و دراماتورژ، برای ساخت این فیلم پرداخته بود. علاقه‌ای که ریشه‌اش به حضور اتفاقی آریوی نوجوان در اجرای نمایشنامه‌خوانی‌ای دانشجویی در اواخر دههٔ هفتاد شمسی برمی‌گردد. او چنان مجذوب نمایشنامهٔ «ناگهان، هذا حبیب‌الله مات…

علیرضا فدایی – ونکوور اولین بازی‌های آسیایی‌ که به‌ خاطر می‌آورم مسابقات ۱۹۹۰ پکن بود و آن هم به‌خاطر قهرمانی تیم فوتبال ایران در آن بازی‌ها. اولین قهرمانی تیم ایران در یک میدان اصلی بعد از سال‌ها و پیش از یک رکود شش‌ساله در میادین مختلف. بازی‌های آسیایی هانگژو که به‌خاطر همه‌گیری ویروس کرونا با یک سال تأخیر برگزار شد، باز هم میدان جولان کشور چین و کسب بیشترین مدال برای آن‌ها شد. چین که تجربهٔ…

نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ گاهی اوقات نوشتن خیلی سخت می‌شود. آن‌قدر سخت که احساس می‌کنی هر ضربه‌ای که به کیبورد می‌زنی مثل پتکی بر فرق سرت کوبیده می‌شود. هر چقدر که نویسندهٔ کارکشته‌ای باشی، باز هم نمی‌توانی بدون آنکه دستت بلرزد و چشمانت از اشک خیس شود، بنویسی. مثل وقتی‌که می‌خواهی از دختری شانزده‌ساله به‌نام آرمیتا بنویسی که یک روز صبح از خواب بیدار شد. با همهٔ عشق و شوری که به زندگی…