دکتر فرشید سادات‌شریفی* – کیچِنِر دکتر سعید ممتازی، برای بسیاری از اهالی کرانهٔ غربی کانادا نام و چهره‌ای آشناست؛ هم در جایگاه روان‌پزشک و روان‌درمانگر و هم به‌عنوان نویسنده و مترجمی ادب‌دوست. دکتر ممتازی که سال‌هاست به مطالعه و فعالیت در حوزه‌های تخصصی روان‌پزشکی و روان‌درمانی می‌پردازد، در این گفت‌وگو، تجربیات و دیدگاه‌های خود را به‌ویژه در مورد سلوک شخصی خود میان ادبیات و روان‌شناسی، تأثیر ادبیات بر روان‌شناسی و بالعکس، و نیز پیوند خود با…

محمدرضا حجامی – ونکوور چندی پیش فرصتی دست داد تا سری به کتابخانهٔ شهر بزنم. در پی کتاب خاصی نبودم یا که نویسنده‌ای. پس شروع کردم قفسه‌های کتاب را یکی‌یکی ازنظر‌گذراندن که ناگهان روی قفسۀ کتاب‌های تازه‌رسیده، به کتابی نسبتاً قطور برخوردم با نام «دو خیاط هندی» (عنوان انگلیسی A Fine Balance) نوشتهٔ رویین‌تُن میستری (Rohinton Mistry)، نویسندهٔ هندی-کانادایی. نامش را شنیده بودم اما چیزی از او نخوانده بودم و هنوز، چندان راغب به این کار…

تقدیم به استاد محمد محمدعلی که تابستان گذشته به سفر جاودانگی رفتند محمدرضا حجامی – ونکوور دیشب، حتم داشتم که می‌آیی، نیامدی. یعنی مدتی است که نمی‌آیی. این‌طور بی‌خبررفتن، هزار و یک حرف و حدیث با خودش می‌آورد، می‌دانی که؟ برایت در فیس‌بوک پیام فرستاده بودم، چند بار. جواب ندادی. چند بار هم تلفن زدم خانه اما کسی گوشی را برنداشت. هی بوق بوق می‌کند و بعد می‌رود روی پیام‌گیر. گوشی تلفن خانه‌ات را عوض…

برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با مروری بر میزگرد با دیوید ایبی، نخست‌وزیر استان، به‌مناسبت نوروز به‌دعوت فین دانلی، نمایندهٔ مجلس استان، با حضور جمعی از اعضای جامعهٔ ایرانی ونکوور در کتابخانهٔ مرکزی شهر کوکئیتلام، و گزارش تصویری از این نشست و همچنین از حضور دیوید ایبی در جشن چهارشنبه‌سوری کوکئیتلام به‌‌همت انجمن فرهنگی ایرانیان ترای‌سیتیز، مروری بر مسابقهٔ سالانهٔ کتابِ «کانادا می‌خوانَد ۲۰۲۴»، معرفی دومین نمایشگاه سالانهٔ اتحادیهٔ هنرهای تجسمی ایرانیان…

برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با گفت‌وگویی با پروین پیوندی، هنرمند ساکن ونکوور، به‌مناسبت برپایی نمایشگاه «نگاره‌ها و تاشده‌ها»، روایت تکان‌دهندهٔ منظر ضرابی، داغدار چهار جانباختهٔ پرواز پی‌اس‌۷۵۲، از آنچه که در مراسم خاک‌سپاری آرمیتا گراوند گذشت، گفت‌وگویی با ایمان صفائیان، مدیر اجرایی «جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم و هنرهای تجسمی زن، زندگی، آزادی»، به‌مناسبت آغاز اولین دورهٔ این جشنواره، گفت‌وگویی با بهاره دهکردی، مربی و داور تکواندو ساکن ونکوور، گزارشی از «کارگاه داستان‌نویسی…

این مطلب در شمارهٔ ۱۹۵ رسانهٔ همیاری، یادنامهٔ استاد محمد محمدعلی، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این یادنامه اینجا کلیک کنید. حمید مساح – ونکوور  هفت هشت سال تقریباً به‌طور مداوم در کارگاه داستان‌نویسی آقای محمدعلی در ونکوور شرکت داشتم و شاهد دوستی عمیق بین اعضای کارگاه بودم. آیا این دوستی‌ها با وجود داشتن شیوهٔ تفکر و سلیقه‌های متفاوت اتفاقی بود؟ آقای محمدعلی دو تکیه‌کلام خاص داشتند که در بیشتر جلسات تکرار می‌کردند. اولی این…

این مطلب در شمارهٔ ۱۹۵ رسانهٔ همیاری، یادنامهٔ استاد محمد محمدعلی، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این یادنامه اینجا کلیک کنید. دکتر حمیدرضا مجتهدی – ونکوور نشسته‌ام پشت میز، رو به پنجره. برگ‌ها امسال چه زود رو به مرگ رفته‌اند. تلفن زنگ می‌خورد، ایمان است. پنجشنبه چهار بعدازظهر وقت معمولی نیست که با هم صحبت می‌کنیم. همین دیروز همدیگر را دیده‌ایم و مانده است تا حرف‌هامان تلنبار شود. می‌گویم: «سلام قربان، چطوری؟» گلو صاف می‌کند…

این مطلب در شمارهٔ ۱۹۵ رسانهٔ همیاری، یادنامهٔ استاد محمد محمدعلی، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این یادنامه اینجا کلیک کنید. محمد عموئی* – ونکوور در ونکوور، من یکی از قدیمی‌ترین افرادی هستم که چند سال قبل از انقلاب با زنده‌یاد محمد محمدعلی آشنا و همکار اداری بودیم. حدود چهل سال است که با خانواده از ایران کوچ کرده‌ایم. سی‌ام ماه آوریل امسال، همسرم و من در برنامهٔ رونمایی دو کتاب از دانشجویان استاد، یعنی…

این مطلب در شمارهٔ ۱۹۵ رسانهٔ همیاری، یادنامهٔ استاد محمد محمدعلی، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این یادنامه اینجا کلیک کنید. آرام روانشاد – ایران محمد محمدعلی، پنجشنبه ۲۳ شهریورماه در ونکوور کانادا، در سن ۷۵ سالگی دیده از جهان فروبست؛ نویسندهٔ مهربانی که بین نویسندگان جوان‌تر، به تواضع، مهربانی و سخاوت شهره بود. محمد محمدعلی برای ادبیات داستانی ایران بی‌جایگزین است. او از آن آدم‌هایی بود که جای خالی‌اش تا همیشه حس خواهد شد….

این مطلب در شمارهٔ ۱۹۵ رسانهٔ همیاری، یادنامهٔ استاد محمد محمدعلی، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این یادنامه اینجا کلیک کنید. رُز راد – ونکوور نازنین استادم، محمد محمدعلی، همواره آموزه‌های نیکت در داستان‌ها و نوشته‌هایم جریان خواهد داشت. ترکیب قلم و کاغذ تا ابد برایم یادگار وجود نازنین توست. هرگاه دلتنگت شوم، بیشتر خواهم نوشت، عاشقانه‌تر قلم خواهم فشرد و عمیق‌تر تراوشات ذهن خسته‌ام را روی کاغذ پیاده خواهم کرد. به یاد دارم نخستین…