دکتر لیلا صادقی – ونکوور در طول سالیان، نظامهای اعتقادی متفاوت، از باورهای ابتدایی بشر و اسطورهها گرفته، تا ادیان متفاوتی که تلفیقی از ذهنیت بشر و میراث فرهنگی-تاریخی یک جامعهاند، فرهنگهای مختلفی را شکل دادهاند که غالباً نقاط اشتراکی دارند، چرا که زادهٔ ذهن بشر و محصول ارتباط بدن با محیط پیرامون بودهاند، بدین منوال آیینها و اعمال متفاوتی از دل این باورهای ابتدایی زاده شدهاند که هریک بهمرور زمان لباسی نو بر تن…
بیشتر بخوانیدایران
هنر و همبستگی: نقش برجستهٔ هنرمندان در جنبش «زن، زندگی، آزادی»
فین دانلی، نمایندهٔ منطقهٔ کوکئیتلام – برک مانتین در مجلس قانونگذاری بریتیش کلمبیا باشگاه سالمندان ایرانی (Iranian Seniors Club) در کوکئیتلام، یکی از ستونهای باارزش جامعهٔ ماست که حمایت و پشتیبانیهای زیادی برای سالمندانی که از ایران و افغانستان به استان بریتیش کلمبیا مهاجرت کردهاند، ارائه میکند. خِرَد و تجربهٔ این عزیزان جزئی جدانشدنی از جامعهٔ ماست. باورم این است که ما موظفیم به حضور و مشارکت ارزشمند آنان ارج و احترام بگذاریم. در روز…
بیشتر بخوانیدروایت تکاندهندهٔ منظر ضرابی، داغدار چهار جانباختهٔ پرواز پیاس۷۵۲، از آنچه که در مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند گذشت
منظر ضرابی – ایران من، منظر ضرابی، همراه با سرکار خانم نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر ۶۰ ساله، و تعدادی زیادی از جوانان در ۲۹ اکتبر هنگام شرکت در مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران دستگیر شدیم و مورد ضربوشتم قرار گرفتیم؛ دختری که بر اثر خونریزی مغزی گزارششده پس از ضربوشتم پلیسِ «اخلاق» در مترو بعد از نزدیک به یک ماه بیهوشی جان خود را از دست داد. من…
بیشتر بخوانیددویدن دور استنلی پارک برای آگاهیرسانی دربارهٔ جنبش زن، زندگی، آزادی
در زادروز نگار برقعی، مسافر پرواز ابدی پیاس۷۵۲ پویا علاقهبند – ونکوور عکسها: علیرضا کمالینیا صبح روز یکشنبه، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، با فراخوان انجمن جانباختگان پرواز پیاس۷۵۲ قرار بود برنامهٔ دویدن/پیادهروی بهمسافت ۵ کیلومتر در حمایت از جنبش آزادیخواهانهٔ «زن، زندگی، آزادی» در ایران، گسترش آگاهیرسانی دربارهٔ آن، و یادبود جانباختگان پرواز پیاس۷۵۲ در تورنتو برگزار شود. با درخواست و همکاری خانوادههای جانباختگان پرواز پیاس۷۵۲ در شهر ونکوور و تعدادی از فعالان اجتماعی شهر، این…
بیشتر بخوانیدمروری بر زندگی هنری داریوش مهرجویی
مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور «مشحسن بلوریها ریختند اینجا. میخوان منو بدزدن. میخوان منو بندازن تو چاه، میخوان سر من رو ببرن.» ~ از دیالوگهای فیلم «گاو» ساختهٔ داریوش مهرجویی داریوش مهرجویی نویسنده، کارگردان و تهیهکنندهای بود که با فیلم سینمایی «گاو» در اواخر دههٔ ۴۰ جایگاه سینمای ایران را در عرصهٔ جهانی تغییر داد. او از معدود کارگردانهای ایرانی بود که بیشتر فیلمهایش اقتباس از آثار ادبی بوده است. او علاوه بر کارگردانی،…
بیشتر بخوانیدمروری بر واکنشهای نهادهای صنفی فرهنگی و هنری ایران و افغانستان به قتل فجیع داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر
مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور قتل داریوش مهرجویی کارگردان نامدار سینمای ایران و همسرش وحیده محمدیفر با ضربات متعدد کارد، جامعهٔ ایران و بهویژه جامعهٔ فرهنگی و هنری ایرانیان در سراسر جهان را در بهت فرو برد. این فاجعه هنرمندان و فرهنگیان افغانستان را نیز متأثر کرد. در این مطلب گزیدهای از واکنشهای نهادهای صنفی، هنرمندان و سینماگران به کشتهشدن این دو هنرمند از نظر شما میگذرد. * * * * * بیانیهٔ مشترک…
بیشتر بخوانیدنگرانی از تکرار قتلهای زنجیرهای در پی قتل داریوش مهرجویی و همسرش، وحیده محمدیفر
نویسندهای از ایران با امضاء محفوظ صبح زود از خواب بیدار میشوم و طبق عادت همیشه اولین کاری که میکنم روشنکردن اینترنت و چککردن خبرها و صفحات مجازیام است. از زمان آمدن شبکههای اجتماعی این به عادتی ترکنشدنی تبدیل شده است. برای ما ایرانیها در این سالها کم نبوده روزهایی که با خبری هولناک آغاز شده باشد، چنانکه تا مدتها نتوانیم به زندگی عادی برگردیم. از ضرب و شتم جوانانمان بهخاطر حجاب اجباری تا دستگیری…
بیشتر بخوانیداز نمایشنامهخوانیای در کافهتریای تئاتر شهر تهران تا نمایش فیلم در سینماتک ونکوور – گفتوگو با آریو خاکپور، نویسنده و کارگردان فیلم «ناگهان سرْبریده»
مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور عکسها: جِی آلدرسن (Jay Alderson) در شمارهٔ گذشته مطلبی داشتیم با عنوان «داستان شکلگیری یک فیلم: ناگهان سرْبریده» که در آن مجید سجادی تهرانی به علاقه و انگیزهٔ قوی آریو خاکپور، هنرمند چندرشتهای، کارگردان، نمایشنامهنویس و دراماتورژ، برای ساخت این فیلم پرداخته بود. علاقهای که ریشهاش به حضور اتفاقی آریوی نوجوان در اجرای نمایشنامهخوانیای دانشجویی در اواخر دههٔ هفتاد شمسی برمیگردد. او چنان مجذوب نمایشنامهٔ «ناگهان، هذا حبیبالله مات…
بیشتر بخوانیدمروری بر بازیهای آسیایی هانگژو ۲۰۲۲
علیرضا فدایی – ونکوور اولین بازیهای آسیایی که به خاطر میآورم مسابقات ۱۹۹۰ پکن بود و آن هم بهخاطر قهرمانی تیم فوتبال ایران در آن بازیها. اولین قهرمانی تیم ایران در یک میدان اصلی بعد از سالها و پیش از یک رکود ششساله در میادین مختلف. بازیهای آسیایی هانگژو که بهخاطر همهگیری ویروس کرونا با یک سال تأخیر برگزار شد، باز هم میدان جولان کشور چین و کسب بیشترین مدال برای آنها شد. چین که تجربهٔ…
بیشتر بخوانیدایران پس از مهسا – باشد که روزگار ظلم به سر آید
نویسندهای از ایران با امضاء محفوظ گاهی اوقات نوشتن خیلی سخت میشود. آنقدر سخت که احساس میکنی هر ضربهای که به کیبورد میزنی مثل پتکی بر فرق سرت کوبیده میشود. هر چقدر که نویسندهٔ کارکشتهای باشی، باز هم نمیتوانی بدون آنکه دستت بلرزد و چشمانت از اشک خیس شود، بنویسی. مثل وقتیکه میخواهی از دختری شانزدهساله بهنام آرمیتا بنویسی که یک روز صبح از خواب بیدار شد. با همهٔ عشق و شوری که به زندگی…
بیشتر بخوانید