نیکی فتاحی – ونکوور چه می‌توانم بگویم؟ درخت‌ها  ایستاده مرده‌اند و فقط کافی‌ست که بگویم  «من سردم است» تا چند برگ دیگر از گلوگاهشان  جدا شوند! چه می‌توانم بگویم؟ آن شاخه‌های پذیرنده که در فقدان سبزترین برگ‌هایشان نفس‌نفس می‌زنند دارند از قلب پوسته‌هاشان ترک می‌خورند و دستان من چه کوتاه… چه کوتاه…  کدام مرثیه؟ کدام سوگ؟ سرما تا مغز استخوان… تا مغز استخوان…  خدایا  فریادم… یخ… بسته است دیگر چه می‌توانم بگویم، چه؟ وقتی که از…

مهین میلانی – ونکوور سینا سرکانی رفت. «مردی که همیشه شاعر بود» تعلیق در زیستگاه‌های هجر… در جستجوی خانه؟! «چون بسیط هستم، در خانه نمی‌گنجم.» و نمی‌گنجید. «جز این نامه‌ها که برایت پست می‌کنم و آن موج‌ها که در دریا کاشتیم تا آب از آب تکان بخورد همهٔ جهان سراب بود حتی لکنت عاشقانهٔ ما! افتاد، باز هم ماهی، از چشمم، دریا ریخت» «روی تلویزیون دفتری باز، شعری ناتمام زیر بالش شب، آوازی نخوانده یک…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران باورش خیلی سخت است؛ یکی از عجیب‌ترین ماجراهایی که تا به‌حال شنیده‌ام. زن جوان و زیبایی که توی ماشینم نشسته و دارد برایم از روزهای طردشدگی و آوارگی به‌دلیل بیماری‌اش می‌گوید. امروز آن رنج‌ها را پشت سر گذاشته و تمام تلاشش را می‌کند تا به آدم‌هایی مثل خودش دلداری دهد. حالا تصمیم گرفته برود. جانش خسته است و نیاز دارد…

رژیا پرهام – تورنتو دخترک شاکی بود و نمی‌خواست همراه پدر برود. می‌گفت هنوز بازی‌اش با دوستش تمام نشده و دوست دارد بیشتر بماند، پدر کمی فکر کرد و گفت بابت کاری که پیش آمده چاره‌ای نبوده و مجبور شده زودتر از معمول بیاید. دخترک پکر بود و گوشه‌ای ایستاده بود. پدرش جلو رفت، دخترک را با مهربانی در آغوشش گرفت و با لحن بانمک و شوخی گفت: «متأسف‌ام و حس بدی رو که داری درک…

مژده مواجی – آلمان مشاور اجتماعی اسکان پناه‌جویان در حومهٔ شهر تلفن زد و گفت: – در بین یکی از خانواده‌ها درگیری فیزیکی پیش آمده است. پدر خانواده اجازهٔ ورود به اسکان را ندارد و باید به‌طور موقت جای دیگری زندگی کند. هفتهٔ آینده در شهرداری به کمکت نیاز داریم، چون باید با او در مورد رعایت نکاتی ضروری صحبت کنیم. او حاضر نیست در مکان جدید زندگی کند و در خانهٔ دوستانش به‌سر می‌برد….

آرام روانشاد – ایران جایزهٔ اسکار به عقیدهٔ بسیاری، از بین جشن‌ها و جشنواره‌های سینمایی سراسر دنیا بیشترین بازتاب را در میان مخاطبان و علاقه‌مندان سینما دارد. ایران در سال‌های اخیر حضور چشمگیری برای معرفی فیلم به این جایزه داشته است. به‌جز فیلم «بچه‌های آسمان» ساختهٔ مجید مجیدی در سال ۱۹۹۸ که نامزد اسکار بهترین فیلم شد، باقی سال‌ها فیلم‌های ایرانی ناکام از این جایزه برگشتند. در نهایت در سال ۲۰۱۲ اصغر فرهادی با فیلم «جدایی…

راضی رحیمی – ونکوور این روزها فراگیر شدن ویروس کرونا همه‌چیز را در دنیای امروزی دستخوش تحول کرده است. در همهٔ دنیا بسیاری از رویدادها و گردهمایی‌ها که پیش‌تر به‌طور منظم برگزار می‌شدند، یا لغو و تعلیق شده یا به فضای مجازی پناه‌ آورده‌اند. در این میان جمع‌های فرهنگی و ادبی ایرانیان ساکن ونکوور نیز بی‌نصیب نمانده‌‌اند از جمله «یاران حافظ»، گروه فرهنگی‌ای که از آغاز شیوع این بیماری، جلسات ماهانهٔ خود را از طریق…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران نزدیک به ساعت ۸ شب است. ساعتی که دفتر مهاجرتی تعطیل می‌کند. این بار مسافرم یکی از کارمندان دفتر است. دختر جوانی که همه می‌گویند کاربلَدترین کارمند است. سن زیادی ندارد، اما در کارش بسیار متبحر است. چند باری رسانده‌امش و گپ زده‌ایم. از او می‌پرسم این‌همه مشاوره برای مهاجرت می‌دهد، خودش هم تا به‌حال به رفتن فکر کرده است؟…

رژیا پرهام – تورنتو سرگرمیِ یکی دو هفته اخیرِ دخترک این بود که دکتر باشد و پای همهٔ عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌هایی را که پا داشتند، گچ بگیرد! نحوهٔ گچ گرفتن هم بستگی به اندازهٔ عروسک یا حیوانِ اسباب‌بازی داشت. پای عروسک‌های بزرگ را با کاغذ کِشی و چسب نواری گچ می‌گرفت و کوچک‌ترها را با چسب کاغذی. به خودم می‌گفتم «خسته نمی‌شه؟» و نمی‌شد! هر روز پا گچ می‌گرفت و طبق معمول زودتر از بقیه می‌رفت….

آرام روانشاد – ایران «ویران‌شده» محصول سال ۲۰۱۰ کانادا به نویسندگی و کارگردانی دنیس ویلنیو است که بر اساس نمایشنامهٔ وجدی مئوَد با نام «سوخته» ساخته شده و سفر خواهر و برادر دوقلویی را دنبال می‌کند که به‌دنبال کشف راز زندگی مادرشان هستند. فیلم در سپتامبر سال ۲۰۱۰ در فستیوال فیلم تورنتو و ونیز نمایش داده شد، در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۰ در کبک اکران شد و در سال ۲۰۱۱ نامزد دریافت جایزهٔ اسکار در بخش بهترین فیلم غیرِانگلیسی‌زبان شد. بعد از اینکه نَوال در یک…