رژیا پرهام – تورنتو دیروز دختر کوچولوی چهارسالهٔ مهدکودکم با تلِ خوشگل و جدیدی که به موهایش زده بود و خوشگلتر شده بود، به مهدکودک آمد. تلِ را به همه نشان داد و دربارهاش توضیح داد. بعد از آنکه دوستانش از رنگ و طرح قشنگ آن تعریف کردند، با خیال راحت آن را توی کولهپشتیاش گذاشت و بهسمت اسباببازیهای مورد علاقهاش رفت. یکی دو ساعت بعد که زمان پارک رفتن شد، با یادآوری این نکته که…
بیشتر بخوانیدهنر و ادبیات
نمایش دو فیلم مستند در ماه مه در دانشگاه سایمون فریزر
گروه نمایش مستند پلان – ونکوور با همت گروه نمایش مستند داکیونایت و پلان ونکوور، دو فیلم مستند «شبانکاران» ساختهٔ امیرمحمد خوارزمی و «والسی برای تهران» ساختهٔ زینب تبریزی روز جمعه، هجدهم ماه مه ۲۰۱۸ ساعت ۷ عصر و در دانشگاه سایمون فریزر هاربر سنتر اتاق ۲۲۷۰ اکران میشود. «والسی برای تهران» دربارهٔ «مهرداد مهدی» از نخستین نوازندگان موسیقی خیابانی در ایران است که قصد دارد برای برگزاری فستیوال موسیقی خیابانی در تهران، گروه خود…
بیشتر بخوانیدمعرفی دو کتاب جدید از داود مرزآرا
سیما غفارزاده – ونکوور نویسندهٔ پُرکار شهرمان، داود مرزآرا، بهتازگی حاصل کارهای اخیرش را در دو کتاب بهچاپ رسانده است. کتاب اول مجموعهای از کاریکلماتورها و مینیمالها و کتاب دوم مجموعهای از داستانهای کوتاه اوست، که شامل ۱۴ داستان است از جمله داستان کوتاه «پرش اسبها» که مجموعه داستان نیز عنوانش را از آن گرفته است. بیش از نیمی از داستانهای این مجموعه در کانادا و گاه مشخصاً در ونکوور میگذرد و طبیعتاً فضا برای…
بیشتر بخوانیدجوالدوز – فضول رو بردن جهنم، گفت هیزمش تره
دوستان سلام جوالدوز هستم، دامت برکاته من ضربالمثلها رو خیلی دوست دارم. اینکه یه معنا و مفهوم عمیق و طولانی رو توی یه جملهٔ کوتاه بیان کنی، خیلی کار قشنگیه. از اتلاف وقت و توضیح زیادی هم جلوگیری میکنه. قرار باشه دو ساعت برای یکی توضیح بدی، یهباره ضربالمثلی رو میگی و تیر خلاص رو میزنی. یکی از این ضربالمثلها که من خیلی دوست دارم و این روزا ضرورت کاربردش خیلی احساس میشه، اینه: «فضول…
بیشتر بخوانیددنیای من و آدم کوچولوها – سفر به هاوایی
رژیا پرهام – تورنتو بیشترِ زمان امروز صبح من صرف همصحبتی با دختر کوچولوی سه سال و نیمهٔ ناز و خوشصحبتی شد. خوشذوق است و قشنگ صحبت میکند. دیدنیها را خوب میبیند و در مجموع دنیا بهنظرش هیجانانگیز است و «فان». بهترین، باهوشترین، زیباترین و مهربانترین خانم دنیا، «مامی» است و قویترین، خوشاخلاقترین و خوشتیپترین آقای دنیا هم، «ددی». همهٔ خانهها قصرند و همهٔ خانهها شاه و ملکه و پرنسس دارند. او هم پرنسس خانهٔ خودشان…
بیشتر بخوانیدکوچهپسکوچههای ذهن من – من!
مژده مواجی – آلمان با اینا، دوست آلمانی، منتظریم که چراغ عابر پیاده و دوچرخه سبز شود. کنار خط عابر پیاده، روی راه دوچرخه، چند دوچرخهسوار و مردی بر روی صندلی چرخدار منتظرند. چراغ راهنما سبز میشود. دوچرخهسوارهای پشت صندلی چرخدار پشت سر هم با صدای بلند زنگ میزنند که صندلی چرخدار کنار برود. مرد روی صندلی چرخدار با دستپاچگی خودش را کنار میکشد تا اول آنها رد بشوند. دوچرخهسوارها فاتحانه از کنار صندلی چرخدار رد…
بیشتر بخوانیددستت را میگیرم – داستان کوتاهی از آنی سومون
از مجموعه داستان «فرش سالن» نوشتهٔ آنی سومون Annie Saumont برگردان: غزال صحرائی – فرانسه آنی سومون (Annie Saumont) (۱۹۲۷ – ۲۰۱۷) نویسنده و مترجم زنِ فرانسوی است. او در خانوادهای متوسط پرورش یافت. مادرش آموزگار بود. از همان دوران کودکی به نوشتن داستان علاقه داشت. آنی سومون در رشتهٔ ادبیات مدرن تحصیل کرد و موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد زبان انگلیسی و اسپانیایی شد. در آغاز با ترجمههای درخشان از نویسندگان بزرگی همچون «جی….
بیشتر بخوانیدشمارش معکوس – شعری برای زمین
تالین ساهاکیان – آلمان توی ساحل شنی میجنگه یه لاکپشت با مرگ یه تکه تور سیمی راهِ گلوشو کرده تنگ اونطرف، یه حواصیل داره تقلا میکنه سخت نه، نه، پرواز ممکن نیست با بالِ آغشته به نفت تو دریا بهجای ماهی و میگو شنا میکنه زباله و پلاستیک با هزار شکل و رنگ و بو ریز و درشت، پهن و باریک نمیآره دیگه دریا برای ساحل، دُر و صدف هدیهاش قوطی و فلزه سیم و…
بیشتر بخوانیدجوالدوز – خشم درونیشده
دوستان سلام جوالدوز هستم، دامت برکاته یه مدت نبودم، انگار نه انگار… هیشکی اصلاً دنبال ما هم نیومد و سراغی از ما نگرفت. میگن از دل برود هر آنکه مطلب ننوشت. اصن هیشکی منو دوست نداره. البته که نبایدم کسی یه جوالدوز رو زیاد دوست داشته باشه. طبیعیه، درد داره، بیان واقعیت اساساً درد داره. اونم با نیش سوزن. این مدت ایران بودم. رفتم یه سری بعد از چند سال به خانواده بزنم و دیداری…
بیشتر بخوانیدکوچهپسکوچههای ذهن من – فرشتههای تکرنگ
مژده مواجی – آلمان مبلغان یکی از فرقههای مذهبی، شاهدان یهوه، که فقط در برلین شناخته شدهاند، برای تبلیغ فرقهشان زنگ درِ منازل را میزنند یا در شهر نشریههای تبلیغیشان را پخش میکنند. برای انجام کاری به مرکز شهر رفته بودم. اینبار، یکی از آنها دختر سیاهپوستی بود که با مجلهای در دست مردم را بهسوی خود میخواند. روی مجلهاش عکس فرشتهای با بالهای سفید که موهای بلوند و پوستی روشن داشت، دیده میشد. با نگاهش…
بیشتر بخوانید