آرام روانشاد – ایران «پُست» فیلمی آمریکایی به کارگردانی استیون اسپیلبرگ در سبک درام تاریخی است که در سال ۲۰۱۷ ساخته شده‌ است. نویسندگان این فیلم لیز هانا و جاش سینگر هستند. داستان این فیلم در مورد پنهان‌کاری‌ای است که چهار رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا را تحت تأثیر قرار داد. اولین رئیس زنِ واشنگتن پُست، کاترین گراهام (مریل استریپ) و سردبیر شجاع این روزنامه، بنجامین سی. بردلی (تام هنکس) می‌خواهند وارد نبردی بی‌سابقه بین خبرگزاری‌ها و…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران «هیچ وقت اهل رفتن به مهمانی نبودم. خلوت و تنهایی‌ام را به هر چیز دیگری ترجیح می‌دادم. یک‌بار یکی از دوستانم که یک شرکت بازرگانی دارد، مهمانی مفصلی گرفته بود. مرا دعوت کرد. گفتم حوصله ندارم. می‌دانی که من اهل شلوغی و جمع نیستم. در نهایت مرا راضی کرد تا به آن مهمانی بروم. نمی‌دانستم قرار است آنجا سرنوشتم رقم…

آرام روانشاد – ایران کارگردان: ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الخاندرو گونسالس اینیاریتو سال تولید: ۲۰۰۶ بازیگران: برد پیت – کیت بلانشت – محمد اخزام – کوجی یاکوشو – رینکو کیکوچی – گائل گارسیا برنال – آدریانا بارازا جوایز: جایزهٔ اسکار بهترین موسیقی فیلم – جایزهٔ گلدن گلوب – جایزهٔ کن بهترین کارگردانی – جایزهٔ (ALMA) برای فیلمنامه، کارگردانی، بازیگر زن – جایزهٔ بفتای بهترین موسیقی فیلم – جایزهٔ ستلایت (Satellite) برای بهترین موسیقی فیلم – جایزهٔ رابرت برای بهترین فیلم…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران وسوسه شده‌ام. سر دو راهیِ بدی گیر کرده‌ام. از یک‌طرف احساسم به دوست‌پسرم که دو سال است با هم‌ایم و از طرفی زندگی در پاریس. فکرش را بکن. شهر عشاق. جایی که می‌توانی رها و آزاد زندگی کنی. همه کتاب می‌خوانند. فرهنگ دارند. همیشه دلم می‌خواست بروم پاریس. اما راستش پولش را نداشتم. با حقوق کارمندی و خرج یک دختربچهٔ…

آرام روانشاد – ایران کارگردان: فلوریان زلر (Florian Zeller)  سال تولید: ۲۰۲۰ بازیگران: آنتونی هاپکینز، الیویا کلمن، ایموجن پوتس، روفس سوئل اولیویا ویلیامز و مارک گیتیس جوایز: اسکار بهترین بازیگر مرد برای آنتونی هاپکینز، جایزهٔ BAFTA برای بهترین بازیگر مرد، اسکار بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی، جایزهٔ مستقل British برای بهترین بازیگر مرد، جایزهٔ BAFTA برای بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی، جایزهٔ Satelite برای بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی، جایزهٔ بین‌المللی AACTA برای بهترین بازیگر زن، جایزهٔ گویا برای بهترین فیلم…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران دوباره روزهای خانه‌نشینی شروع شده است. وضعیت سیاه است. به‌جز مشاغل واجب و درجه‌یک، همه‌جا تعطیل است. اخبار پشت اخبار از آمار روبه‌رشد مبتلایان و فوت‌شدگان می‌شنویم. سرپرست آرامگاه‌ها اعلام می‌کند که بهشت زهرا دیگر جا ندارد. موجی از ترس همه را در برگرفته است. آن‌هایی که فکر می‌کنند می‌شود از آن گریخت، دارند فرار می‌کنند. چه کسی می‌داند چه…

آرام روانشاد – ایران دوشیزه اسکارلت و دوک، یک مجموعهٔ تلویزیونی جنایی در ژانر درام در فضای قرن نوزدهم و دورهٔ ویکتوریایی در انگلستان است. این مجموعه را راشل نیو ساخته و کیت فیلیپس و استوارت مارتین در نقش یک جفت کارآگاه خصوصی در آن ایفای نقش می‌کنند. الایزا اسکارلت، دختر یکی از کارآگاهان برجستهٔ پلیس انگلستان که در لندن زندگی می‌کند، هنگام فوت پدرش بی‌پول می‌ماند. در آن شرایط ازدواج تنها گزینهٔ امن برای…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران داستان زندگی کسانی که قصد مهاجرت دارند، شبیه فیلم‌هایی است که در هر سکانس آن رخداد غیرمنتظره‌ای اتفاق می‌افتد. چیزی که منتظرش نیستی و ناگهان تو را غافلگیر می‌کند. مثل بازی‌های کامپیوتری که باید از مراحل سخت عبور کنی تا بتوانی برنده شوی. مهاجرت همان الگوی سفر قهرمان در سینمای کلاسیک است که قهرمانان داستان باید سخت‌ترین مراحل را پشت…

آرام روانشاد – ایران کارگردان: اشتفان روزویتسکی سال تولید: ۲۰۰۷  مدت زمان: ۱ ساعت و ۳۸ دقیقه  جوایز: جایزهٔ فیلم آلمانی برای بهترین بازیگر نقش دوم زن و اُسکار بهترین فیلم بین‌المللی خلاصهٔ داستان سالامون سورُویچ از بزرگ‌ترین جاعلان شهر برلین که به زنبارگی و اعتیاد به الکل شهرت دارد، توسط نیروهای گشتاپو دستگیر و به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده می‌شود. پس از آن که نیروهای اس‌اس متوجه هنرش در نقاشی می‌شوند، او را به…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران ایام تعطیلات است و فعلاً خبری از مسافران بهشت نیست. بعضی روزها می‌روم آژانس. اما دفتر مهاجرتی تا پانزدهم فروردین ماه بسته است. وقتی درِ بسته‌اش را می‌بینم، یک جورهایی دلم می‌گیرد. دلم تنگ می‌شود برای قصه‌هایشان. گاهی شب‌ها قبل از خواب به خیلی از آن‌ها فکر می‌کنم. به زنی که دلش می‌خواست برود و آواز بخواند. از خودم می‌پرسم:…