قسمت اول «جوالدوز» را در اینجا بخوانید. دوستان عزیز، جوالدوز هستم، دامت برکاته! خانجونم که معرف حضور هستن؟! حالا ممکنه بگید: چه خبره؟… همه‌ش تبلیغ خانجونشو می‌کنه. نترسید، ایشون به رحمت خدا رفته و قصد نداریم بندازیمش به کسی. اصلاً به‌قول «مش قاسم»، این بی‌ناموسیا تو مملکت ما سابقه نداره. گفتم مملکت ما، منظورم ایران نیست ها! یعنی هم هست و هم نیست. آخه واقعیتش اینه که من نمی‌تونم بگم کجایی هستم. پدرم ارتشی بود…

دکتر حمیدرضا رضازاده (دکترای ریاضی کاربردی) توسعه و پیشبرد علوم مختلف کاربردی در دنیای امروز، بدون شک یکی از اساسی‌ترین عوامل پیشرفت و شکوفایی جوامع درعصر حاضر محسوب می‌شود. به‌دنبال آن آموزش، یادگیری و به‌کارگیری صحیح و مناسب آن‌ها به‌عنوان عوامل اصلی در تکمیل این چرخه در نظر گرفته می‌شوند. افراد یک جامعه در زمینه‌های مختلف و بر اساس پتانسیل، علاقهٔ شخصی و نیاز جامعه‌ایی که در آن زندگی می‌کنند، هر یک به سهم خود…

کافیه جلیلیان – تورنتو یوما*، هنوز شهرتف‌زده از مويه‌های تو بی‌تاب است آن روزِ سياه عبا به سر کشيدی سرمه به چشم کل زدی حجله بستی تن‌های سرد سه سروِ جوانت را زيرِ نخل‌های سربريده چال کردی يوما، غرش تانک‌ها کاتيوشاها تک‌تيرهای دور و سايه‌های ترسناک اجنبی بر خانه‌ها ضجهٔ «يا ولدی»ات کمر شهر را شکست يوما، بی‌زمان، بی‌روايت مرگ زندگی درچشم خونی‌ات، فرياد شد غزل، ترانه نوحه‌کنان، بر درگاه خانهٔ گِلی‌ات باريد يوما، ديگر…

عنایت کشاورزی قسمت اول این مطلب را در اینجا بخوانید سقوط قیمت نفت، کاهش شدید رشد اقتصادی چین، بیکاری مزمن جهانی، تلاطم بازارهای مالی در مقیاسی جهانی، گسترش فقر، ازدیاد فاصلهٔ طبقاتی، رشد بی سابقهٔ میلیتاریسم و جنگ‌های نیابتی و از همه مهم‌تر انقباض طبقهٔ متوسط و پیوست‌شان به لایه‌های محروم در کشورهای صنعتی، زمینه‌های عینی گسترش پُرشتاب ناسیونال‌ ــ شووینیسم را پدید آورده است. فروریزش سطح درآمد طبقهٔ متوسط ، خشم، ناامیدی، استیصال، پرخاش…

سُلماز لک‌پور به‌همراه سردبیر نشریه، خانم سیما غفارزاده برای تهیهٔ گزارش به کارگاه داستان‌نویسیِ استاد محمد محمدعلی در خانهٔ فرهنگ و هنر ایران رفته‌ایم. کارگاه در اتاقی نسبتاً بزرگ برگزار می‌شود؛ جایی که دیوارهای آن به تابلوهای خطاطی‌ زیبایی، کارِ گروه خوشنویسی خانهٔ فرهنگ و هنر ایران، مزیّن است. میز بزرگ میان اتاق با تکه‌‌هایی از رومیزی‌های سنتی پوشیده شده و ظرف‌هایی پر از شیرینی‌های ایرانی روی آن قرار دارد. فضای اتاق و خصوصاً بویی…

قسمت اول این گفت‌وگو را در اینجا بخوانید سُلماز لک‌پور چه شد که ادامهٔ کار نشریهٔ وزین «سپیدار» با وجودِ سه دوره انتشار میسّر نشد؟ در یک کلمه، مشکل مالی و دست‌تنهایی! البته جز دورهٔ سوم، که نشر اینترنتی بود. گرچه در آن مورد هم باز کمبود امکانات و وقت (و باز، ناشی از کمبود مالی و گرفتاری‌های شغلی و به‌قول سعدی «کارِ گل»!) ادامهٔ کار را ناممکن کرد. دورهٔ اول «سپیدار» (که در آن…

دوستان عزیز، جوالدوز هستم، دامت برکاته! از «ب»‍ بسم‌اللّه تکلیف خودمو و شما و بقیه رو با موضوعی روشن کنم: یه سوزن دارم، مال خانجونم بوده. این سوزن همیشه از یه روسری به روسری بعدی نقل مکان می‌کرد و خانجون خدابیامرزم باهاش روسری‌شو زیر گلو محکم می‌کرد تا یه وخ زبونم لال زبونم لال، سر از جهنم درنیاره. حالا بنده هم این سوزنو با خودم بیست‌هزار کیلومتر راه آوردم تا ونکوور. البته که مورد استفاده‌ش…

امیر باجه‌کیان امروز که این نوشته را می‌نویسم پنج ماه از انتخابات سراسری می‌گذرد. انتخابی برای تغییر. برای بسیاری از ما که با سوگند شهروندی کانادایی شده‌ایم، رأی‌دادن شاید واقعی‌ترین نشانهٔ احساس تعلق به خانهٔ جدید باشد. اما این تنها آغاز راه است. ما بودیم که خواستارِ تغییر شدیم. ما بودیم که همراهِ تغییر شدیم. ما از خوان اول شهروندی گذشتیم. اکنون که با تغییر دولت نیاز به واکنش سریع از میان رفته است، صحنه را…

این مطلب در ویژه‌نامهٔ «رسانهٔ همیاری» دربارهٔ انتخاب مهاجران نمونهٔ کانادا در سال ۲۰۱۶ منتشر شده است. برای اطلاعات بیشتر دربارهٔ رأی‌گیری گزینش مهاجران نمونهٔ کانادا در سال ۲۰۱۶ ویژه‌نامهٔ «رسانهٔ همیاری» را بخوانید.  همان‌طور که پیش از این اعلام شد، ۷ مهاجر ایرانی در فهرست نامزدهای گزینش ۲۵ مهاجر نمونهٔ کانادا در سال ۲۰۱۶ قرار گرفته‌اند. در این پست راهنمای تصویری شرکت در رأی‌گیری ارائه می‌شود. در سه گام سادهٔ زیر می‌توانید به کاندیدای مورد نظرتان رأی دهید. …

عنایت کشاورزی «اگر آیلان زنده بود، آینده‌اش چه بود؟… یک متجاوز دیگر به زنان آلمان» این سخنان یک نئونازی نیست، نظرگاه هلی‌گان- لمپن‌هایی که فقر فکری‌شان را با چاقوهای تیزشان غنی می‌کنند، هم نیست. و حتی سخن درماندگانی که سیاست‌بازان به خوردشان داده‌اند که این مهاجران- پناهندگان‌اند که مسئول شوربختی‌تان‌اند، هم نیست. و ای‌ کاش بود. این پانوشت کاریکاتوری است در «شارلی‌ ابدو» که قرار بوده مجله‌ای به‌غایت روشنفکری باشد که برق پرستیژش، روشنای تاریک‌ترین…