سلسله داستان‌های مهاجرت به کانادا – تمدید کارت اقامت دائم – قسمت اول

امیرحسین توفیق – ونکوور

امیر در سال ۲۰۱۰ و پس از چندین سال انتظار به‌همراه همسر و دو فرزندش وارد کانادا شد. سال ۲۰۰۶ بود که او از طریق برنامهٔ سرمایه‌گذاری استان کبک اقدام کرد و تا زمان پرداخت مبلغ ۱۲۰ هزار دلار که از شروط لازم این برنامه بود، پروسه کمتر از دو سال طول کشید. پس از پرداخت مبلغ ۱۲۰ هزار دلار، بیش از دو سال دیگر هم انتظار کشید تا نهایتاً سال ۲۰۱۰ ویزاهای اقامت خود را دریافت کردند و در ماه مارس همان سال وارد کانادا شدند.

امیر، مدیری جوان و پرانرژی بود و پس از ورود به کانادا بدون آنکه به ساختار کسب‌و‌کار خود در ایران دست بزند، تلاش کرد که همان کار را که سازمانی تولیدی بود، در کانادا راه‌اندازی کند. چندین ماه بی‌وقفه تلاش کرد و هرچه زمان می‌گذشت، ناامید‌تر می‌شد چرا که احساس می‌کرد راه‌اندازی کسب‌وکاری مشابه، عملاً در کانادا ممکن نیست. هم قوانین دست‌وپاگیر بود و هم هزینه‌ها فوق‌العاده بالاتر.

در طول این مدت، دوستان زیادی پیدا کرده بود و با رفت‌و‌آمد و پرس‌و‌جوهایی که کرده بود، متوجه شد که باید مشابه بسیاری از افراد دیگر، همسر و فرزندان را در کانادا مستقر کند و خود بین ایران و کانادا در رفت‌و‌آمد باشد و با کار خود در ایران، هزینه‌های زندگی همسر و فرزندانش را تهیه و پرداخت نماید.

امیر پس از چند ماه استقرار در کانادا، نهایتاً به ایران بازگشت و چند ماه برای کار در ایران بود و چند هفته هم به کانادا می‌آمد تا دیدار‌ها تازه شود و همسر و فرزندانش را ببیند. در طول این مدت، گوشهٔ چشمی هم به مدت زمان اقامتش در کانادا داشت و مراقب بود تا ۷۳۰ روزی را که باید اقامت داشته باشد و به استناد آن بتواند کارت اقامتش را تمدید کند، تکمیل نماید. او قصد داشت بدین شکل ادامه دهد تا نهایتاً چند سال دیگر تصمیم بگیرد برای همیشه در کانادا اقامت گزیند.

اکتبر سال ۲۰۱۵ بود که امیر ۷۳۰ روز اقامتش را تکمیل کرد و درخواست تمدید کارت اقامت را به‌همراه مدارک مورد نیاز طبق لیست موجود و با مشورت با یک مشاور مهاجرت، همراه یک‌سری مدارک اضافه‌تر تهیه و ارسال کرد تا اطمینان حاصل کند آفیسر بررسی‌کنندهٔ پرونده، نسبت به مجموع مدت زمان‌ اقامت امیر در کانادا، متقاعد می‌شود و کارت اقامت جدید را صادر و ارسال می‌نماید.

فرزندان امیر در طول این سال‌ها در مدرسه مشغول تحصیل بودند، همسرش هم مشغول خانه‌داری بود و نهایتاً آن‌ها در ابتدای سال ۲۰۱۵، شهروند کانادا شده بودند.

امیر پس از ارسال درخواست تمدید کارت اقامت و در حالی‌که چندماهی از اعتبار آن گذشته بود، به ایران بازگشت و منتظر کارت جدید شد که پس از دریافت آن، به کانادا بیاید و مشابه گذشته، چند هفته‌ای اقامت داشته باشد و دیداری تازه کند.

در آوریل سال ۲۰۱۶، نامه‌ای از وزارت مهاجرت کانادا مبنی بر خاتمه‌یافتن بررسی پرونده‌اش دریافت کرد. در آن نامه آمده بود که پروندهٔ او وارد مرحلهٔ Second Review شده است و پس از مشورت با مشاور مهاجرت، متوجه شد که این امر به‌دلیل زیادبودن دفعات خروج او از کانادا و ورودِ به آن، بوده است. مشاور به امیر گفته بود که این روال کاملاً طبیعی است و جای هیچ نگرانی‌ای نیست.

بررسی پروندهٔ امیر بیش از حد معمول به‌طول انجامید و او روزبه‌روز نگران‌تر می‌شد و مرتب با مشاور مهاجرت تماس می‌گرفت و جویای اخبار احتمالی می‌شد که هر بار پاسخ می‌شنید: «صبور باشید، کاری از دست کسی بر نمیاد. این پروسه و زمان انجامش کاملاً طبیعیه.»

در ژانویهٔ ۲۰۱۷ امیر ایمیلی از دفتر ونکوور وزارت مهاجرت کانادا دریافت کرد مبنی بر آنکه کارت اقامت او آماده است و برای تحویل آن باید در مصاحبه‌ای که سه‌هفتهٔ بعد برگزار می‌شد، در آن دفتر حضور یابد.

امیر با مشاور مهاجرت تماس گرفت و ماوقع را تعریف کرد و از ایشان با توجه به اینکه کارت اقامتش معتبر نبود و امکان حضور در جلسهٔ مصاحبه را نداشت درخواست راهکار کرد و پاسخ شنید که: «شما باید درخواست تراول داکیومنت بدید، در جلسهٔ مصاحبه شرکت کنید و کارت اقامت‌تون رو بگیرید. اما پروسهٔ دریافت تراول داکیومنت، حدود یک‌ماه می‌کشه و قطعاً به جلسه نمی‌رسید و باید بهشون اعلام کنید تا جلسهٔ دیگه‌ای رو برای شما مشخص کنند.»

امیر نامه‌ای برای دفتر مربوطه ارسال کرد و موارد را مشابه آنچه مشاور مهاجرت گفته بود، توضیح داد و منتظر پاسخ آن‌ها ماند.

پس از چند روز ایمیل دیگری دریافت کرد که در آن یک‌ماه پس از تاریخ مصاحبهٔ قبلی، تاریخی را برای مصاحبه مشخص کرده بودند و امیر هم بلافاصله با آن نامه و مدارک مورد نیاز، درخواست تراول داکیومنت خودش را به سفارت کانادا در آنکارا ارسال کرد و آماده‌شد که به محض دریافت تراول داکیومنت، به کانادا سفر کند.

روزها به سرعت می‌گذشت و به زمان مصاحبه نزدیک‌تر می‌شد و خبری از تراول داکیومنت نبود.

امیر نامهٔ دیگری به دفتر ونکوور وزارت مهاجرت کانادا ارسال کرد و عنوان نمود که نظر به اینکه تاکنون تراول داکیومنتش را دریافت نکرده است، زمان مصاحبه را مجدداً تغییر دهند و برای تاریخی در دو ماه پس از آن به او وقت بدهند.

پس از چند روز پاسخ رسید که: «پس از دریافت تراول داکیومنت تماس بگیرید تا تاریخ مصاحبه مشخص شود».

ادامه دارد…

ارسال دیدگاه