مژده مواجی – آلمان به لباسی که به تن داشت، نگاهی انداختم و با تحسین گفتم: – چه لباس خوش‌رنگی به تن دارید. انگار که رنگ صورتی و کرم را قاطی کرده باشند. حرفم به دلش نشست: – خودم آن را دوخته‌ام.   سال‌ها خیاطی کرده بود و در این کار سررشته داشت. می‌خواستم با او در مورد «موفقیت» صحبت کنم. اینکه در زندگی‌ چه چیزهایی را به‌عنوان «موفقیت» می‌بیند. آبِ جوش را برایش در فنجان ریختم…

مژده مواجی – آلمان کرونا کم زندگی مردم را فلج کرده، هجوم برف و بوران سنگین هم اضافه شد. زمین لیز بود و با دوچرخه نمی‌توانستم به سر کار بروم. تصمیم گرفتم در بارش برف و زمینی که یک‌پارچه سفید شده بود، یک ساعت تا محل کار پیاده بروم. به دفتر که رسیدم، پیاده‌روی بدنم را حسابی گرم کرده بود. پس از مدتی مراجعم از حومۀ هانوفر زنگ زد: – در ایستگاه قطار ایستاده‌ام، اما هیچ…

مژده مواجی – آلمان از پله‌های طبقهٔ دوم ساختمان مرکز فرهنگی پایین آمدم. هوا زود تاریک شده بود که نشان از عجولی غروب زمستان بود. به‌طرف دوچرخه‌ام رفتم که روبروی در ورودی قفل کرده بودم. کوله‌پشتی و کیف وسایل طراحی را توی سبد پشت دوچرخه جا دادم. کلاه ایمنی را روی سر گذاشتم، دست‌کش را به دست کردم و راهی خانه شدم. مسیری طولانی پیشِ رو داشتم و روزی پُرکار را پشت سر می‌گذاشتم.  بیش از…

مژده مواجی – آلمان اوایل تابستان بود و آفتاب نسبتاً ملایم نیمروزی گرمایش را بر زمین می‌گستراند. وارد اسکان پناهجویان در شهرک حومهٔ هانوفر شدیم؛ اسکانی که از واحدهای مسکونی کوچک همکف برای خانواده‌ها، تشکیل شده بود. مانند همیشه اول کارت شناسایی‌مان را از پنجره به نگهبانی که در اتاقکی پشت میز نشسته بود، نشان دادیم. در محوطۀ حیاط بچه‌ها با هم بازی می‌کردند. از آشپزخانه‌ها بوی غذا به مشام می‌رسید. یکی از مشاورهای اجتماعی…

مژده مواجی – آلمان اولین بار که او را دیدم، در جلسه‌ای شبانه بود که شهرداری منطقه برای زنان مهاجر در یکی از شهرک‌های اطراف هانوفر تدارک دیده بود. قرار بود در آن جلسه خودم و همکارم پروژۀ اجتماعی‌مان را معرفی کنیم تا زنان را برای جذب در تحصیل و اشتغال در آلمان حمایت کنیم. پس از اتمام جلسه با دخترش به طرفم آمدند و هم‌صحبت شدیم.  دخترش مشغول یادگیری زبان بود و می‌خواست در دانشگاه…

مژده مواجی – آلمان در اسکان پناهجویان، واردِ اتاق کارم شدم. داشتم لپ‌تاپ را روشن می‌کردم که وارد اتاق شد. چند هفته‌ای می‌شد که این خانوادۀ جوان چهارنفره از شهر دیگری به هانوفر انتقال پیدا کرده بودند. پدر خانواده تا حدی می‌توانست آلمانی صحبت کند و هرگاه عاجز از مکالمه با من بود، به انگلیسی که روان صحبت می‌کرد، متوسل می‌شد.  این‌بار، پدر خانواده خودش تنها بود، برخلاف دفعات قبل که با همسر و دو کودک…

مژده مواجی – آلمان هنگامی که طالبان پسر معصومه را کشت و همسرش را تهدید به مرگ کرد، آن‌ها با گروهی به ایران و بعد به آلمان فرار کردند. فقط فرار از خشونت و رسیدن به مکانی امن مهم بود، بدون هیچ‌گونه تصوری از سختی‌های زندگی در کشور میزبان. به اسکان پناه‌جویان رفتم تا با معصومه و همسرش برای ثبت‌نام کلاس زبان آلمانی برویم. اسکانی که یک مجتمع بزرگ کانتینری سه‌طبقه بود. پس از آنکه مأمورانِ…

مژده مواجی – آلمان تازه به اتاق کارمان در شهرک حومهٔ هانوفر وارد شده بودم و داشتم لپ‌تاپ را روشن می‌کردم تا کار را شروع کنم، که مشاور اجتماعی وارد اتاق شد و با لحنی که ضرورت در انجام کارش را می‌‌شد دید، گفت: – خواهش می‌کنم به اتاقم بیا که نیاز فوری به کمکت دارم. باید موضوعاتی مهم را به فارسی به مراجعان توضیح دهیم.  با هم به اتاقش رفتیم. زن باردار و مرد همراه…

مژده مواجی – آلمان با هم احوالپرسی کردیم. حال‌واحوال مادرش را پرسیدم. مادری مسن که اغلب به محل کارمان مراجعه می‌کرد. – مادرم امروز قصد دارد که به ساعت مشاورهٔ شما مراجعه کند. گفتم: – همکار مراکشی‌ام که با او می‌تواند عربی صحبت کند، مرخصی است و هفتهٔ دیگر برمی‌گردد. اگر مادرتان بخواهد امروز بیاید، باید با شما باشد که ترجمه کنید.  با صدایی که تا حدی هیجان در آن نهفته بود، ‌گفت: – مادرم می‌خواهد…

مژده مواجی – آلمان مدت‌ها بود که به ساعت‌های مشاورۀ ما مراجعه نکرده بود. آخرین اطلاعی که از او داشتیم این بود که دورۀ تکنسین آزمایشگاه را می‌گذراند و حدس ‌می‌زدیم که باید سخت درگیر یادگیری و درس خواندن باشد.  در تعطیلات تابستان تلفن زد، خبر داد که می‌خواهد با همکارم وقت مشاوره بگیرد و به‌خاطر انجام کار اداری به ما مراجعه کند. وارد اتاق که شد، مانند همیشه خوش‌برخورد و صمیمی بود. زن جوان بیست‌ساله‌ای…