رژیا پرهام – تورنتو اتفاق جالبی که امروز رخ داد، این بود که در مورد حرفهای یکی از دختر کوچولوها با مادرش صحبت کردم. دخترکوچولویی ششساله که مادر بسیار نازنینی دارد. دخترک چند روزیست دائم گله میکند که، «مادرم برای من وقت نمیذاره. مادرم با من بازی نمیکنه و… » با مقدمهای که سراسر واقعیت بود، گفتم: «شک ندارم مادر فوقالعادهای هستید، ولی چند روزیه که دخترتون چنین احساسی دارد و ظاهراً خیلی خوشحال نیست….
بیشتر بخوانیدهنر و ادبیات
شعری تازه از فرزانه بابایی
فرزانه بابایی – ایران مثل تنی که دیگر تمام شده میدانم راهی برای لمس موهایت نمانده است خیالم حوالی اتاقت پرسه میزند گاهی ایستادهای در چارچوب در با همان لبخندی که سالهاست گم کردهام. از آستانه عبور میکنی ثانیهشمار ساعت از کار میافتد و من دیگر پشت هیچ دری منتظرت نمیمانم از سوراخ کلید از شکاف پایین در از کاغذهای نورگیر روی شیشه میگذرم و روی قالیچهٔ ترکمن برای همیشه چادر میزنم. من زنی ایلیاتی…
بیشتر بخوانیدامیرنعیم حسینی: آنچه بیش از همه برای من اهمیت دارد، این است که چطور قصه بگویم
گفتوگو با امیرنعیم حسینی، به بهانهٔ نمایش «رابطه به اضافه منهای یک» در ونکوور سیما غفارزاده – ونکوور با سلام خدمت شما آقای حسینی، سپاسگزاریم که فرصت گفتوگویی در اختیار ما گذاشتید. در ابتدا، بهرسم همیشه مایلایم برای آن دسته از خوانندگان ما که کمتر شما را میشناسند، کمی از خودتان و پیشینهٔ فعالیتهای هنریتان بگویید. سلام. من هم از شما ممنونام برای اینکه میدانم علیرغم همۀ گرفتاریها، وقت میگذارید و زحمت تهیۀ این گفتوگو…
بیشتر بخوانیدجوالدوز – لایکزنهای دوگانهسوز
دوستان عزیز، جوالدوز هستم، دامت برکاته. با درود به روانِ پاک و دستنخوردهٔ ایرانیان عزیز در وانفسای لغو برجام از سوی رئیسجمهور کشور دوست و برادر آمریکا و بالا و پایین رفتن دلار که البته تأثیری در هیچ چیزی نداره و اصلاً به ما چه مربوطه!… دو تا مطلب دارم سوزناک: اول: خواستم با این مقدمهٔ کوتاه برسم به این موضوع که شده از خودمون بپرسیم، اصلاً به ما چه مربوطه؟ یعنی یه چیزی باشه…
بیشتر بخوانیددنیای من و آدم کوچولوها – بازی در دنیای خیالِ همبازی
رژیا پرهام – تورنتو پسرک چهرهاش متفاوت بود، پوست قهوهای تیره و موهای قهوهای، همراه خانم بلوند مسنی آمدند و روی نیمکتی که من نشسته بودم، نشستند. بابت رنگ متفاوت پوستشان شک داشتم، ولی بعد متوجه شدم مادربزرگ و نوهاند. پسر کوچولو کمی از آب لیوان دردارش سر کشید و راه افتاد، بهنظر شش-هفتساله میآمد. بر خلاف معمول عصرهای تابستان پارک شلوغ نبود. پسرک سراغ دو نفر رفت، مشغول بودند و همبازیِ او نشدند. بدون هیچ…
بیشتر بخوانیدچند شعر از رضا عباسی
رضا عباسی – ایران ۱ سالها نشست فرورفته در نخِ رنگ و گره و چشم برای بادها نقشه کشید که زیر پا بیاندازدشان مادرم پیامبر بود اما، سلیمان قالیچهسواری کرد ۲ مسخره است اعتقادی به مرزها نداشته باشی به خطهای مسخرهٔ کرهٔ زمین و پاهایت را سیاه و کبود کنند ساعتها در روز پوتینهایت در یک نقطهٔ صفر مرزی ۳ رگ رنگها را بزنید تکرار پیری که به جان شعرهایمان افتاده به جان پیراهنهایمان به…
بیشتر بخوانیدکوچهپسکوچههای ذهن من – بیخانمان مستقل
مژده مواجی – آلمان برخی از بیخانمانهای آلمان تمایلی به زندگی در خوابگاههایی که برایشان مهیا شده، ندارند. بهدلایلی از قبیل ترس از دزدیده شدن وسایلشان، احساس شرم، ممنوع بودن مشروبات الکلی، راحت نبودن در جمع،… ترجیح میدهند در محیط بیرون بهسر ببرند. چند شب پیش بیخوابی زده بود به سرم و اصلاً خوب نخوابیدم. صبح زود در مسیری که سرِ کار میرفتم، مرد بیخانمانی را دیدم که از روبهرو میآمد و یک چرخ دستی را…
بیشتر بخوانیدونکوور از داخل ترن هوایی (۸) – مصائب مادرم
مجید سجادی تهرانی – ونکوور ۱- نینوا ساعت حدود چهارونیم بعدازظهر بود. در راه برگشت از سر کار و برداشتن دخترک از مهدکودک، به برنامهٔ On The Coast رادیو CBC گوش میدادم. دو روز بود آمریکای ترامپ از برجام خارج شده بود و کفتارهایی در گوشه و کنار جهان بوی جنگی دیگر در خاورمیانه به مشامشان خورده و جشن گرفته بودند، اما در رادیوی ونکوور خبری از اینها نبود. در عوض در کلونا باز اخطار سیل داده…
بیشتر بخوانیدنمایش آثار هنرمندانی از ایران در نورث ونکوور
رسانهٔ همیاری – نورث ونکوور نمایشگاه عکس وهنرهای دیجیتال با عنوان Apocalypse با آثاری از هنرمندان مقیم ایران از روز پنجشنبه مورخ ۱۰ مهٔ ۲۰۱۸ بهمدت یک هفته در گالری و استودیو Farah Fine Art Gallery در نورث ونکوور به مدیریت فرحناز ثمری برگزار شد و مورد استقبال علاقهمندان و هنردوستان قرار گرفت. در این نمایشگاه که توسط گروه هنری ایرانی نیدرا آرت برگزار شد، ۴۰ اثر از ۳۹ هنرمند معاصر ایرانی بهنمایش در آمد….
بیشتر بخوانیداز زخمهها، تا خیابانی و آنسوی پرچین
گزارشی از مراسم شعرخوانی حسن حسام در ونکوور رسانهٔ همیاری – ونکوور در روز یکشنبه ۶ مه ۲۰۱۸، در یکی از سالنهای دانشگاه سایمون فریزر، واحد داونتاون، برنامهٔ شعرخوانیای برای حسن حسام شاعر مقیم پاریس توسط کانون نویسندگان ایران (در تبعید) برگزار شد. حسن حسام، متولد ۱۳۲۴ در شهر رشت، از اعضای اولیهٔ «کانون نویسندگان ایران» و «کانون نویسندگان در تبعید»، شاعر، نویسنده و فعال و زندانی سیاسی پیشین است. از وی تا کنون کتابهای…
بیشتر بخوانید