دکتر راضی رحیمی – ونکوور
در نهایت تأسف، باخبر شدیم هنرمند ایرانی-کانادایی شهرمان، زنده‌یاد فریبا میرزایی، چشم از جهان فرو بست.
فریبا میرزایی، طراح لباس و پارچه از مواد غیرِسنتی و غیرِمعمول، به بافت و رنگ پارچه می‌پرداخت و در نهایت، طراحی لباس منحصربه‌فردی از آن‌ها ارائه میکرد؛ او در این زمینه جوایز زیادی را در ونکوور از آن خود کرد.
فریبا میرزایی در سال ۱۹۶۴ در آبادان متولد شد. او از پنج‌سالگی با رنگ و فرم آشنا شد و با ترکیب آن‌ها کارهای هنری خلق میکرد. فریبا پس از شروع جنگ ایران و عراق همراه با خانوادهٔ خود به شمال ایران مهاجرت کرد. او در ایران خیلی زود توانست در زمینهٔ طراحی لباس فعال شود و کارگاه خود را راه‌اندازی کند.
فریبا میرزایی در سال ۱۹۹۶ با دخترش به ونکوور نقل مکان کرد و در سال ۱۹۹۹ از دانشگاه کپیلانو در رشتهٔ طراحی لباس و پارچه فارغ‌التحصیل شد. وی همچنین در سال ۲۰۰۱ دورهٔ مجسمه‌سازی را در سطح پیشرفته در استودیوی هنر و طراحی دانشگاه کپیلانو گذراند.
فریبا در بهار سال ۲۰۰۰ شرکت خود را در نورث ونکوور افتتاح کرد و چند سال بعد، گالری هنر نساجی گبه را در مرکز شهر ونکوور به راه انداخت.
او تکه‌های لباس‌های طراحی‌شدهٔ خود را از ابتدا خلق میکرد، این فرایند شامل طراحی پارچه، الگوها و سبک‌های متفاوت برای خلق مدل لباس‌های منحصربه‌فرد او بود. فریبا با در اختیار داشتن این مهارت، در روند کار هنری خود، قادر به ایجاد طرح‌هایی بی‌همتا بود که برای طیف متمایزی در زمینهٔ مد لباس، طراحی می‌شد. به‌همین دلیل، طراحی‌های او قابل پیش‌بینی نبودند.
اثری هنری از فریبا میرزایی که او نامش را چای سبز نامیده بود، از نوعی پارچهٔ ابریشمی، پُلی‌استر و ساتن طراحی‌شده است که با دست چاپ و فشرده شده، چین خورده، رنگ و تزئین شده است.
عوامل محرک در خلق هنر فریبا میرزایی، قدرت طبیعت، هماهنگی و بصیرت او بود. او در روند پیوند این عوامل در هنرش به‌سرعت طرح‌هایی متفاوت و بی‌نظیر خلق میکرد. طرح‌های او در پالت‌های رنگ طبیعی، برای ساختار پارچه، چاپ و تزئین ظاهر می‌شد.
او گاهی ساختار پارچه را دستکاری میکرد، چاپ میکرد، و گاهی قسمت‌هایی از پارچه را از بین می‌برد و دوباره آن را تزئین میکرد تا فرم‌های دلخواهش را در یک پالت رنگی طبیعی خلق کند. او از موتیف‌های ایرانی نیز در طراحی‌هایش بهره می‌برد.
کارهای فریبا تلفیقی از طبیعت و طراحی مبتکرانه بود. او معتقد بود که طبیعت این قدرت را دارد که بر حساسیت ما تأثیر بگذارد و ما را به تعامل با دیگران وا دارد. این هنرمند معتقد بود که ارتباط صمیمانهٔ ما با طبیعت و فرآیندهای آن، می‌تواند انرژی مثبتی برای تغییر در ما ایجاد کند.
در مراسمی آنلاین که یکشنبه ۲۸ مارس ۲۰۲۱، برای بزرگداشت این هنرمند برگزار شد، ماری، دوست کانادایی او، شعر زیبایی را که به انگلیسی برای او سروده بود، خواند. این شعر شخصیت این هنرمند را چنین توصیف می‌کند:
FARIBA, an angel so kind, generous and loving
FARIBA, a star so bright in a universe of diamonds
FARIBA, sewing poems of history through threads of beauty
FARIBA, a visionary, creating life’s sacred journey
FARIBA, a wonderful wise human being, NEVER to be forgotten
FARIBA, your guiding light will be our prayer
FARIBA, the choir will sing out, FARIBA OH FARIBA, now you are at rest…
زنده‌یاد فریبا میرزایی برندهٔ جوایزی بسیاری در کانادا شده بود، از جمله:
– عنوان دوم در مسابقات طراحی لباس، ساسکاچوان، سال ۲۰۱۳
– برندهٔ جایزهٔ منتخب مردم در مسابقهٔ طراحی لباس، مرکز هنری پورت مودی، سال ۲۰۱۳
– برندهٔ بهترین جایزهٔ نمایش با حمایت دانشگاه هنر و طراحی امیلی کار، سال ۲۰۱۲
– برندهٔ جایزهٔ بهترین نمایش و جایزهٔ منتخب مردم، در نمایشگاه «Outside the Box, an Exploration of fiber»، آرت گالری وایت راک، سال ۲۰۱۱
– برندهٔ جایزهٔ بهترین نمایش لباس در نمایشگاه هنری Wearable، آرت گالری کمپبل ریور، سال ۲۰۱۱
– برندهٔ جایزهٔ بهترین نمایش و جایزهٔ منتخب مردم در طراحی لباس و نمایش هنری آن، آرت گالری ویکتوریای بزرگ، سال ۲۰۱۱
– مقام سوم مسابقات طراحی لباس، آرت گالری پورت مودی، سال ۲۰۰۵
او همچنین در ده‌ها نمایشگاه انفرادی و جمعی در ونکوور و ویکتوریا شرکت داشت و آثار او همواره مورد توجه مخاطبان قرار می‌گرفت.
زنده‌یاد فریبا میرزایی گرچه اکنون در میان ما نیست، اما همچنان با آثارش و هنر خلاقش در بطن جامعه حضور دارد. نام و خاطره‌اش گرامی باد.
