کوچه‌پس‌کوچه‌های ذهن من – چهرهٔ آبی عشق

مژده مواجی – آلمان

در جمعه‌بازار محله، گل «فراموشم مکن (سرده)» نگاهم را به‌طرف خودش کشید. گل کوچک آبی‌رنگ با چشم‌های زرد که آمدن بهار را خبر می‌دهد و از قرار، نامش در اکثر زبان‌ها به همین معنی‌ست. برا ی مثال به انگلیسی می‌شود؛ Myosotis) forget-me-nots)

در افسانه‌های آلمانی در مورد نام‌گذاری گل گفته می‌شود که دو دلداده در کنار رودخانه‌ای که این گل‌ها در آنجا روئیده بوده، قدم می‌زدند. معشوق اشتیاقش را به گل‌ها نشان می‌دهد. عاشق به چیدن گل‌ها می‌شتابد اما به‌ناگاه در آب می‌افتد. در حین غرق شدن گل‌ها را به‌سوی معشوق می‌اندازد و می‌گوید: فراموشم مکن. به‌مرور این گل سمبل «عشق واقعی» را به خود می‌گیرد.

انواع داروهای گیاهی و دمنوش هم از «فراموشم مکن» وجود دارد که فراموش‌نشدنی‌ترش می‌کند و به‌قول حافظ: خیال روی تو در هر طریق همره ماست.

ارسال دیدگاه