توضیح ضروری و عرض پوزش: در پاراگراف آخر ستون اول در صفحهٔ ۳۹ نسخهٔ چاپی «رسانهٔ همیاری»، بخشی از این مطلب به اشتباه درج شده است که بدین‌وسیله از نویسنده و خوانندگان پوزش می‌خواهیم و آن را به شرح زیر اصلاح می‌نماییم:  «…داشتن مدرک زبان آیلتس برای تمامی برنامه‌های مهاجرتی به غیر از برنامهٔ مهاجرتی سرمایه گذاری، الزامی‌ست …»  امیرحسین توفیق این داستان واقعی است ولی نام و مشخصات شخصیت‌های آن تغییر کرده است. در…

 برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید نسخهٔ چاپی رسانهٔ همیاری را می‌توانید از فروشگاه‌های ایرانی در نورث‌شور، ترای‌سیتی و برنابی دریافت کنید. در نسخهٔ دیجیتال این شماره، قابلیت کلیک‌کردن بر روی تعدادی از آگهی‌ها فعال شده که برخی از آن‌ها به وب‌سایت آگهی‌دهندگان ارجاع می‌دهد و برخی دیگر فایلی ویدیویی را پخش می‌کنند. و همچنین در مطالب ویژهٔ چندرسانه‌ای در صفحات ۲۳ و ۵۱ نشریه امکان تماشای فایل ویدیوئی مستقیماً از داخل نسخهٔ دیجیتال فراهم…

[ad name=”Daliri”] ادمین «همیاری» گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» طیِ زمان و به‌تجربه دارای مقرراتی شده است که بدونِ آن مدیریتش بی‌اغراق محال خواهد بود. هرچند این مقررات که بر سردرِ گروه میخکوب شده است، اغلب مورد بی‌مهری قرار گرفته و اعضا، خصوصاً اعضای جدید حوصله نمی‌کنند در بدوِ ورود چند دقیقه‌ای وقت بگذارند و آن‌را بخوانند. لذا کاربرد مقررات بیشتر محدود شده است به مرجعی که ادمین تعدادی کامنت تیپیکال از آن ساخته است و…

دوستان عزیز، جوالدوز هستم، دامت برکاته. پیرو اطلاعات قبلی در شماره‌های پیشین باید عارض بشم خدمَدِدون که اصی یکی اِز شهرایْ که همراهی خانواده زندگی می‌کردیم، اصفهان بود. آ، بله… شهری گُلا بلبل، شهری سیا سه پُلا، پُلی خاجو. نی‌می‌دونم چرا لهجِه‌م عَوِض شد؟ دقت کردین لهجهٔ اصفهانی از اون لهجه‌هاییه که به‌سرعت سرایت می‌کنه و تا بیای به خودت بجنبی، می‌بینی داری شبیه مخاطب اصفهانیت حرف می‌زنی. البته این لهجه خیلی ریزه‌کاری داره و…

داود مرزآرا – ونکوور سرش را خم می‌کند و با نگاهی مهربان می‌پرسد، «مطابق معمول؟» و من در حالی‌که می‌خندم، پلک‌هایم را بر هم می‌گذارم و لیندا می‌فهمد که همان غذای مورد علاقه‌ام را می‌خواهم. هر زمان که بار خلوت می‌شود، می‌آید روبه‌رویم می‌نشیند تا کمی خستگی درکُند. حالا دیگر مثل هفته‌های اول، لیندا برایم غریبه نیست. شش ماهی می‌شود که به آنجا می‌روم. خودمانی‌تر شده‌ایم. وقتی دو پِیک به‌ دستم می‌دهد، انگار دغدغه‌ها وغصه‌ها،…

محمدرضا فخرآبادی – ونکوور آخرین ساختهٔ ابراهیم حاتمی‌کیا مخاطب را با پا به‌سوی خود پيش می‎کشد و با دست پس می‌زند. فیلم، واجد ویژگی‌هایی است که هم ساخته‌شدن آن‌را در عرصهٔ سینمای ایران و در کلیت کارنامهٔ سینمایی حاتمی‌کیا  قابل بحث می‎کند و هم فاقد آن انسجام و طراوت لازم -به‌ویژه در ساختار فیلمنامه- است که تماشاگر جدی را کاملاً راضی نگه دارد. حاتمی‌کیا فیلمساز جسوری است که به‌جای ساختن یک فیلم کوچک آپارتمانی و…

دکتر ناهید غنی خوانندگان گرامی، به ویژه مادران و پدران، این گزارش را با حوصله تا انتها بخوانید. آمار و ارقام و تاریخ های زیادی در گزارش می‌بینید که اگر چه ممکن است از حوصلهٔ شما خارج باشد، اما از حقیقت تلخی خبر می‌دهد که پویایی جامعهٔ بریتیش کلمبیا را می‌طلبد تا از بروز بحران آموزش دولتی که هم‌اینک در آمریکا در جریان است، جلوگیری شود. استان بریتیش کلمبیا نسبت به سایر استان‌ها از بودجهٔ…

در کرباسی می‌پیچم  شادی‌هایم را             که پایانش تو بودی    *** آرشه بر مژگانم نکش  قرار از جانم می‌ربائی سازها کوک نیستند…   *** کوله بر بارمی‌کشم  گره می‌زنم اشک‌هایم را بر لب جوی آبی                      شاید به سرچشمه رسیدم   *** گاه می‌اندیشم  ای کاش قانون دوئل برقرار بود  یا می کُشتی‌ام  یا می‌مُردم … *** پرندهٔ من  اینجا و…