هنر یک زبان جهانی است که ما را الهام بخشیده و متعالی می‏‌سازد. نمایش‏‌های هنری رقص و موسیقی شن‏یون (Shen Yun)، که تاکنون توجه میلیون‌‌‌‌‌‌‌‏ها نفر در سراسر جهان را به خود معطوف کرده و آنان را تحت تأثیر قرار داده است، در ماه مارس امسال قرار است دوباره به ونکوور باز گردد. بخشی از هدف هنر‌‌‌‌‏های نمایشی شن‌‌‌‌‏یون مستقر در نیویورک، نمایش باور‌‌‌‌‏های دیرینه و ارزشمند راستی، نیکخواهی، بردباری و هماهنگی میان آسمان و…

مریم سروش‌نسب – ونکوور گروه کُر ایرانیان ونکوور در اوت ۲۰۱۶ به پیشنهاد آقای سپهر حجتی و با همکاری آقایان مهرداد آبکناری، امیر اسلامی و خانم‌ها نگین عطار و مریم سروش‌نسب در نورث ونکوور تشکیل و پایه‌گذاری شد. بسیاری از اعضای حاضر در این گروه از همان ابتدا به کُر پیوستند. همچنین درصد زیادی از اعضای گروه درس‌های اولیهٔ موسیقی را با همین کلاس‌ها شروع کردند. به‌خوبی بارز است که با عشق و صمیمیتی که…

چهل و چهارمین برنامهٔ نمایش فیلم‌های مستند ایرانی در برنامهٔ داکیونایت با همکاری گروه فرهنگی پلان ونکوور روز چهارشنبه ۶ دسامبر برگزار می‌شود. این برنامه به نمایش مستند «اسکورپیو» به کارگردانی فریده صارمی و امید هاشملو اختصاص دارد. در خلاصه داستان این مستند آمده است: «سال ۱۳۵۰ سه نوازندهٔ جوان گرد هم آمدند تا آهنگ‌های پر شور راک و لاتین را برای علاقه‌مندان موسیقی روز دنیا اجرا کنند. بهرام امین سلماسی (گیتاربیس)، عین‌الله کیوان‌شکوه (درامز)…

گفت‌وگو با شایا شجاع‌نوری یکی از بنیان‌گذاران گروه «دنگ شو» ژوبین غازیانی – ونکوور گروه پرطرفدار دنگ‌ شو روز ۱۶ سپتامبر در سالن سنتینیال نورث ونکوور، اجرایی پرفروغ داشت و توانست هواداران خود در شهر ونکوور را راضی به خانه‌ها برگرداند. این تور که نخستین تور این گروه در کانادا بود، شهرهای مونترآل و تورنتو را هم در بر می‌گرفت. علی‌رغم برنامهٔ فشردهٔ این گروه، با هماهنگی و همکاری مدیریت شرکت پاندا ایونتس، برگزارکنندهٔ تور…

محمد فضلعلی – ونکوور یکشنبه ١٢ مارس ٢٠١٧، سالن اُرفیوم (Orpheum Theatre) ونکوور لبریز از تماشاگر بود. «کارناوال حیوانات» اثر کَمیل سن‌سانس (Camille Saint-Saëns)، آهنگ‌ساز فرانسوى دورهٔ رمانتیسم (١٩٢١-١٨٣۵)، قرار بود با همراهى دونوازى پیانوى ایمان حبیبى، پیانیست و آهنگ‌ساز جوان ایرانى و همسرش، دبورا گریمت (Deborah Grimmett)، اجرا شود. کارناوال حیوانات در سال ١٨٨۶ به‌عنوان کاری مفرح براى دو پیانو و سازهاى زهى و بادى چوبى نوشته شد. این سوئیت در زمان زندگى آهنگ‌ساز…

تایماز صبا (فرزند فرهاد صبا فیلمبردار شناخته‌شدهٔ سینمای ایران) برای ساختن موسیقی انیمیشن بلند پنجرهٔ اسب‌ها (Window Horses) نامزد دریافت بهترین جایزهٔ سینمایی کانادا (تندیسی معادل اسکار) در رشتهٔ موسیقی فیلم شده است. این موفقیتی بزرگ برای هنرمند جوان ایرانی است که امیدواریم روز ۱۲ مارس با برنده‌شدن در این رشته کامل شود. اگر تا به امروز این انیمیشن را ندیده‌اید یا از وجود چنین فیلمی بی‌اطلاع بودید، این فرصت یک‌بار دیگر وجود دارد تا آن…

برگردان اختصاصی برای «رسانهٔ همیاری»: امید عطایی – ونکوور «این شاعر از کانادا اومده. خوب گیتار می‌زنه و آهنگاش حرف نداره، ولی موسیقی علمی بلد نیست. یه جورایی آدم عجیب و غریبی‌یه.» این معرفی نامعمول مدیری بود که امیدوار بود با این حرف‌ها مخ جان هاموند، یکی از تأثیرگذارترین تهیه‌کنندگان موسیقی را بزند. هاموند علاقه‌مند شد و این شاعر را به ناهار دعوت کرد. بعد از ناهار، لئونارد کوئن جوان چند تایی از آهنگ‌هایش را…

حمیدرضا یعقوبی – ونکوور بزرگی می‌گفت گذشتهٔ زندگی، تجربه است و آینده‌اش رؤیا، اما وقتی رؤیا به‌صورت واقعیت در زمانِ حال می‌نشیند، کام زندگی شیرین می‌شود. سالیانی دور که در زمرهٔ افسران رده‌پایین به‌روی کشتی‌های تجاری اقیانوس‌پیما فعالیت می‌کردم، ذهن سال دقیق را یاری نمی‌کند اما اوایل دههٔ ۷۰ شمسی و ۹۰ میلادی بود، که به‌واسطهٔ روابط خاکستری‌رنگ ایران و مصر و نوع محمولهٔ کشتی، به جای گذر از کانال سوئز و از طریق مدیترانه،…

حمیدرضا یعقوبی سنت لورنزو، آرژانتین؛ سال ۱۳۶۹ خودمان بود و ۱۹۹۰ فرنگی، نشسته در قهوه‌خانه‌ای، گوش می‌سپارم به صدایی گویی غبارگرفته و از اعماق زمان برآمده، صدایی کاملاً خش‌دار از همنشینیِ سالیان با دود سیگار برخاسته از صفحهٔ گرامافونی در کنج آن محفل نوش و لابه‌لایش اصواتی درهم به‌زبان شیرین اسپانیول محلی از هم‌صحبتی مشتریان. مشتریانی همیشگی که گویی صدای گرام عادتی بر لحظه‌هایشان است؛ آهنگی مستمر شنیده. به‌زحمت با تکلم چند واژهٔ اسپانیول و…

سیما غفارزاده عصر شنبه ۱۸ ماه ژوئن رسیتال پیانوی هنرجویان استودیوی آرت‌اسپات، در کلیسای سنت‌لورنس واقع در شهر کوکئیتلم برگزار شد. استودیوی آرت‌اسپات چندسالی‌ست که توسط آقای رهام بهمنش در شهر پورت‌مودی تأسیس شده و در این مدت توانسته است حضوری موفق در جامعهٔ ایرانی مترو ونکوور داشته باشد. برای شرکت در این برنامه از خانه خارج می‌شوم. رسیدن‌ام به محل برنامه خود حکایتی‌ست که البته نقلش در این یادداشت جایی ندارد؛ فقط همین‌قدر بگویم…