فرناز جعفرزادگان – ایران   ۱ از رفتن  از مدامِ خالیِ این روزها که دلگیر می‌آید و می‌رود و شدن‌های تموز  به ماندگاری بَرَد در جهانِ برده  از فراوانیِ دست‌ها  چهره‌هایی مدفون در برف  و برف  برف  که مرا به خویش می‌خواند تو همرنگ شب دلباختهٔ آسمان بودی  که ستاره‌های زیادی را در خود جا دادی ما تداعیِ آغازیم در خلسهٔ اکنون  رفتن همیشه رفتن نیست  گاهی ایستادن است  با قامتی نشسته  ۲ پوست از پوست…

فرناز جعفرزادگان – ایران آنچه سروده را زیبا و عریان از لودگی می‌سازد، نوعی توجه به جان کلمه، «من و آن شاعرانه» است که خود وجهی ازلی و قدسی دارد.  شاعر، نویسنده یا هنرمند، به‌اندازهٔ توانایی، موفقیت و تأثیرگذاری‌اش در هنر مورد انتقاد قرار می‌گیرد، و همواره به انتقاد نیز می‌پردازد. ابتهاج در «پیر پرنیان‌اندیش»، گفته‌های فراوانی در موارد بسیاری بیان کرد، و همین سبب‌ شد تا بسیاری را بر علیه خود بشوراند. انتقاد سازنده، حرفی…

فرناز جعفرزادگان – ایران کتاب شعر «عهد نسیم» سوگ‌سرودی است که وحید داور برای دوستش مانایاد علیرضا نسیمی، شاعر شیرازی، سروده و توسط نشر حکمت کلمه در بهار ۱۳۹۸ چاپ شده است.  در واقع «عهد نسیم» از آغاز تا پایان شعری بلند است با دوازده فرگرد، که زبان نمادین و اسطوره‌ای، در آن جایگاهی درخور دارد. شاعر با بهره‌گیری از نمادها، افزون بر اینکه شعر خود را هنرمندانه می‌سراید، دغدغه‌ها، دل‌مشغولی‌ها و خواسته‌های خود را از…

اشعاری از: فرناز جعفرزادگان – ایران  برگردان به انگلیسی: بونا الخاص*، فرزند هانیبال الخاص   ۱ ما امضاییم  خط می‌خوریم در خود گاهی امضا طناب داری می‌شود که سرنوشت را  در خود خفه می‌کند 1 We are signatures We have lines drawn within us At times a signature Becomes a noose That strangles Our fate Within us ۲   میخت را  به کدام کفش می‌کوبی   سال‌هاست  پاهایم را میان انبوه رد پاها جا گذاشته‌ام 2…

پرویز حسینی – ایران  فریاد به یاد نمی‌آورد دعوت خاک را و آن عبور پُرلکنتی  که می‌گفت  آن کلاغی که خواب‌هایش را  در زمین دفن کرد تاریکی را به خاک هدیه داد سومین مجموعه شعر خانم فرناز جعفرزادگان، فضایی کاملاً متفاوت دارد. از یک‌سو، ایجاز و کوتاهی در سروده‌ها کمتر دیده می‌شود و شاعر از فرم قبلی تا حدودی فاصله گرفته است و از سوی دیگر، به‌لحاظ محتوا، شاعر به اسطوره گرایش آشکاری نشان داده…

نگاهی به کتاب شعر «آدم از کدام فصل به زمین افتاد» سرودهٔ فرناز جعفرزادگان ایرج خواجه‌پور – ایران مجموعه شعر «آدم از کدام فصل به زمین افتاد» سرودهٔ فرناز جعفرزادگان پس از مجموعه شعر اول او، «ثانیه‌های گیج»، نشان از آن دارد که شاعر هرچند هنوز کوتاه می‌سراید و ساده و بی‌تکلف، اما در این مسیر به پختگی بیشتر در اندیشه و محتوا دست یافته است و هم بی‌گرایش به افراط، به فرم و زبان…

دیدگاه استاد مصطفی ملکیان به شعر و سروده‌های فرناز جعفرزادگان فرناز جعفرزادگان، متولد شیراز از کودکی و به‌صورت جدی‌تر از سال ۱۳۷۶ سرودن شعر را ابتدا با شعر کلاسیک (غزل، دوبیتی، مثنوی و… ) آغاز نمود و در سال ۱۳۸۶ چند شعر از ایشان در مجموعهٔ شعر زنان فارس و در سال ۱۳۹۱ چند غزلِ وی در کتاب غزلسرایان فارس به کوشش صدرا ذوالریاستین به‌چاپ رسید. در فروردین ۱۳۹۲ مجموعه شعرهای کوتاه ایشان با عنوان…

فرناز جعفرزادگان – ایران ۱ زنی بخت خود را آگهی کرده جار می‌زند میانِ این همه هنجارِ خیابان‌های هیز آقایان: خداحافظ دیگر دستان شما سقفی نمی‌شود تا گره‌ای کور را از روسری باز کند ۲ می‌پیچد مرد بر گلوی زن کلاف فریاد را و زن کلافه بی‌کلام‌تر از همیشه جارو می‌کشد تمام زندگی را ۳ چقدر فکر در من پر از لکنت نگاه می‌دود چقدر میان تن پرانتز باز حرف پرانتز بسته سکوت را به…

نگاهی به منظومهٔ «ای تاریخ ما را به یاد داشته باش» اثر هوشنگ بادیه‌نشین [۱] فرناز جعفرزادگان – ایران بادیه‌نشین در زمان خود بسیار پیشروتر از شاعران هم نسل خود بوده است و به‌عبارتی شعرهایش، زبان کلیشه‌ها نبود. ترکیب‌سازی‌ها، ساختار و فضای متفاوت شعرهای بادیه‌نشین همراه با الحان درونی شعر و تصویرسازی‌های بکر و تلفیق آن با طبیعت و زندگی مدرنیتهٔ شهری وجه تمایز سروده‌های این شاعر است. نوع نوشتار و کاربرد آوا‌ها و موسیقی…

فرناز جعفرزادگان – ایران شعر بومی‌ تاریخچه و زمان مشخصی ندارد و به لهجه‌های مختلف در بین مردم به صورت‌های گوناگونی خوانده می‌شود و نمونه‌های آن پهلویات بابا طاهر و انواع لالایی‌ها، واسونک‌ها، ترانه‌ها، متل‌ها یا حتی نوحه‌ها نیز می‌باشد که به لهجه‌های مختلفی بین مردم رواج داشته و شکلی از بومی‌گرایی بوده است، اما اگر بخواهیم عمیق‌تر به این نوع شعر نگاه کنیم، از زمان ظهور نیما، شعر بومی‌ در ادبیات رسمیت بیشتری پیدا…