نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ  بهار رستاخیز طبیعت است. بهار دمیدن روح در کالبد خشک زمین است که آن را دوباره زنده و سرسبز می‌کند. با رسیدن بهار، طبیعت ردای سبز بر تن می‌کند. چکاوک‌ها، هزاردستان و قمریان، نغمه‌ها و سرودهای فرح‌بخش و تازه سر می‌دهند و انسان‌ها را به مهرورزی، گره‌گشایی و هم‌گرایی فرا می‌خوانند. بهار، پیام‌آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به‌همین خاطر است که خواستنی‌ست و…

سیما غفارزاده – ونکوور چهارشنبهٔ هفتهٔ گذشته، ۲۰ مارس ۲۰۲۴، پیِر پوئلیِور، رهبر حزب محافظه‌کار کانادا، طرح رأی عدم اعتماد به دولت را با هدف سرنگونی لیبرال‌ها و زدن جرقهٔ انتخابات فدرال مطرح کرد. فشار پوئلیور و حزبش برای کنارگذاشتنِ طرحی‌ست که دولت به‌منظور افزایش مالیات کربن در نظر دارد. این مالیات قرار است در تاریخ یکم آوریل ۲۳ درصد افزایش یابد؛ به‌این معنا که مصرف‌کنندگان باید انتظار داشته باشند به‌ازای هر لیتر بنزین حدود سه…

برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با مروری بر تلاش ناکام حزب محافظه‌کار کانادا برای برگزاری انتخابات زودهنگام، گزارشی از رونمایی کتاب‌های جدید انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲، نگاهی به تازه‌ترین نمایشگاه آثار نقاشی و خطاطی مجتبی دانشی، هنرمند ساکن ونکوور، نگاهی به مسابقات مینی‌المپیک ورزشی کودکان در پورت کوکئیتلام، انکارنامه‌ای در برابر سفر جاودانگی‌ زنده‌یاد استاد محمد محمدعلی و مطالب متنوع دیگر. نسخهٔ چاپی شمارهٔ دویست و هشتم «رسانهٔ همیاری» در فروشگاه‌های…

نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ شمارهٔ خصوصی یکی از اجزای حذف‌ناشدنی زندگی من و رفقایم شده است. یعنی بعد از هر دور‌ِ هم جمع‌شدن، پست اینستاگرامی یا حتی به‌اشتراک‌گذاشتن وضعیتی در واتس‌آپ، خودآگاه و ناخودآگاه منتظر آنیم. گاهی اصلاً هیچ کاری هم که نکرده باشی، زنگ می‌زند. این بار شمارهٔ خصوصی زمانی سراغم را گرفت که زده بودم به سیم آخر و راجع به اینکه چرا نمی‌خواهم در انتخابات مجلس و شورای نگهبان شرکت…

سیما غفارزاده – ونکوور عصر سه‌شنبهٔ این هفته، ۱۲ مارس ۲۰۲۴، جمعی از اعضای جامعهٔ ایرانی ساکن ونکوور به‌دعوت فین دانلی، نمایندهٔ منطقهٔ کوکئیتلام – برک ماونتِین در مجلس استان، برای دیدار با دیوید ایبی، نخست‌وزیر استان، در کتابخانهٔ مرکزی شهر کوکئیتلام گرد هم آمدند.  در این میزگرد، افراد با پیشینه‌های حرفه‌ای گوناگون ازجمله صاحبان مشاغل آزاد، کارآفرینان، پزشک، ورزشکار، هنرمند، روزنامه‌نگار و فعالان اجتماعی و سیاسی شرکت داشتند و در فضایی صمیمانه سؤالات و دغدغه‌های…

برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با مروری بر میزگرد با دیوید ایبی، نخست‌وزیر استان، به‌مناسبت نوروز به‌دعوت فین دانلی، نمایندهٔ مجلس استان، با حضور جمعی از اعضای جامعهٔ ایرانی ونکوور در کتابخانهٔ مرکزی شهر کوکئیتلام، و گزارش تصویری از این نشست و همچنین از حضور دیوید ایبی در جشن چهارشنبه‌سوری کوکئیتلام به‌‌همت انجمن فرهنگی ایرانیان ترای‌سیتیز، مروری بر مسابقهٔ سالانهٔ کتابِ «کانادا می‌خوانَد ۲۰۲۴»، معرفی دومین نمایشگاه سالانهٔ اتحادیهٔ هنرهای تجسمی ایرانیان…

سیما غفارزاده – ونکوور بار دیگر در آستانهٔ هشتم مارس، روز جهانی زن، قرار داریم؛ از مهم‌ترین مناسبت‌های سالانه در سراسر دنیا برای گرامیداشت دستاوردهای زنان در زمینه‌های گوناگونِ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، و نیز فرصتی برای آگاهی‌بخشی دربارهٔ حقوق زنان، و کنش‌های سرعت‌بخشیدن به روند برابری و عدالت جنسیتی.  روز جهانی زن، مناسبتی‌ست متعلق به همه و اساساً توجه به این مسئله بسیار مهم است که حقوق زنان جدای از حقوق بشر نیست. گلوریا…

نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ الیاس محمدی، نامی که روزهای اخیر و در چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در صفحات کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل به هشتگی شده برای مبارزه با تلاش حکومت در گمنام‌نگاه‌داشتن قربانیان سوگیری‌های سیاسی و ایدئولوژیک. پسر ۱۹ سالهٔ افغان که به‌سودای معاشی حداقلی از چنگال طالبان گریخت، کارگر کم‌جیره‌و‌مواجب یکی از پیمانکاران شهرداری تهران شد و سرانجام در نیمه‌شب زمستانیِ یکی از بهمن‌های انقلاب اسلامی ایران از…

برای مشاهدهٔ نسخهٔ تمام‌صفحه اینجا کلیک کنید همراه با نگاهی به فیلم Escape and Embrace ساختهٔ مهشید هادی، هنرمند ساکن ونکوور، که روایتی است تلخ از زندگی این هنرمند و فرار اجباری‌اش از ایران، به‌مناسبت نمایش آن در ۲۷اُمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم کوهستان ونکوور، نگاهی به تاریخچهٔ روز جهانی زن و کارزار امسال، دیدگاهی از جاناتان ویلکینسون، نمایندهٔ نورث ونکوور و وزیر انرژی و منابع طبیعی کانادا دربارهٔ وضعیت جنگ در غزه، نگاهی به…

نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ* از دور شبیه بادیه‌ای خالی از سکنه، با سیاههٔ چند خانهٔ نیمه‌ویران به‌نظر می‌رسید. بعید بود کسی آنجا زندگی کند. اثری از آب و برق و آبادانی دیده نمی‌شد. راننده گفت: – همین‌جا گرگ‌ها خوردنش! بچه گم می‌شه توی بیابون، پاش زخمی می‌شه، گرگ‌ها رد خون رو می‌گیرن. چه فرقی می‎کنه برای این دنیا اصلاً! بودن و نبودن این مردم رو هیچ‌جای دنیا نه کسی می‌دونه، نه خواهد دونست….