تهیه‌شده توسط گروه نمایش فیلم پلان – ونکوور
سه‌گانهٔ عشق، ساختهٔ ایمان بهروزی، شامل دو مستند کوتاهِ «فیلمی برای تو»، «عشق واقعی» و مستند نیمه‌بلند «عشق در نمای نزدیک» است که روز جمعه ۲۶ آوریل در دانشگاه سایمون فریزر به نمایش در آمد. ایمان بهروزی متولد ۱۳۶۳ در شیراز و فارغ‌التحصیل کارگردانی سینما از دانشگاه هنر و کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه تهران است. او هم‌اکنون دانشجوی دکترای رشتهٔ فرهنگ رسانه در دانشگاه کلن آلمان است.
«فیلمی برای تو» و «عشق واقعی» دو مستند خودبیانگرند که در آن فیلمساز به ناتوانی خود و اعضای خانواده‌اش در ابراز علاقه به دیگران می‌پردازد. حال آنکه در «عشق در نمای نزدیک» فیلمساز با بهانه قرار دادن بانوی سرخپوش میدان فردوسی، سه زن در سه مقطع سنی مختلف را روی صندلی ماشین خود می‌نشاند تا از روابط عاشقانهٔ آن‌ها و شکست‌هایشان در این روابط پرس‌و‌جو کند.
پس از پایان این سه فیلم، کارگردان در گفت‌وگوی اسکایپی شرکت کرد و به سؤالات حاضران در جلسه پاسخ داد که با توجه به ویژگی‌های بحث‌برانگیز فیلم آخر، بیشتر سؤالات پیرامون آن شکل گرفت.
بهروزی در جواب چرایی استفاده از عنصر تکرارشوندهٔ حضور شخصیت‌های هر سه فیلمش در ماشین و گفت‌وگوی آن‌ها با او، به ویژگی‌هایی اشاره کرد که عباس کیارستمی دربارهٔ کار کردن در چنین فضایی توصیف کرده است: از جمله اینکه در ماشین شخصیت مصاحبه‌شونده و مصاحبه‌کننده رودررو با هم گفت‌وگو نمی‌کنند و در نتیجه راحت‌تر حرف‌های خود را بر زبان می‌آورند. اینکه این محدود بودن در یک فضای بسته، مصاحبه‌شونده را وادار به فکر کردن و جواب دادن می‌کند، در حالی‌که در شرایط دیگر امکان طفره رفتن او از پاسخگویی وجود دارد. ویژگی بصری دیگر در تضاد فضای بسته و آرام اما پر تنش داخل ماشین و فضای باز و شلوغ اما بی‌روح بیرون آن است. بهروزی در همین راستا و در جواب یکی دیگر از مخاطبان فیلم که نقش کارکرد گل شمعدانی در فیلم سوم را پرسیده بود، گفت چون استفاده از یک شی در دست اشخاص می‌تواند استرس گفت‌وگو را پایین بیاورد، او از این تکنیک رایج در بازیگری استفاده کرد تا شخصیت‌ها روبه‌روی دوربین او راحت‌تر گفت‌وگو کنند. همین ترفندها باعث شد از نظر یکی از شرکت‌کنندگان در جلسه، حرکت لایه به لایهٔ کارگردان به درون افکار و احساسات شخصیت‌های فیلم تحسین‌برانگیز باشد. سؤال دیگری که از بهروزی پرسیده شد، عدم حضور مصاحبه‌شوندهٔ مرد بود که او توضیح داد چون مبدأ حرکتش برای تولید فیلم، شخصیت زن سرخپوش بوده ترجیح داده است بر این سه زن تمرکز داشته باشد.
او اذعان دارد که این فیلم یک مطالعهٔ اجتماعی نیست و هیچ حکم کلی مبنی بر پایان غم‌انگیز هر رابطهٔ عاشقانه‌ای نمی‌دهد، چرا که اگر به‌جای این سه شخصیت، سه زن دیگر در ماشین او نشسته بودند، احتمالاً تحلیل فیلم به‌گونهٔ دیگری شکل می‌گرفت. در ادامهٔ این نشست بهروزی به سؤالات دیگر مخاطبان در زمینهٔ رعایت اخلاق در سینمای مستند، عکس‌العمل این سه زن پس از دیدن فیلم، عدم پیش‌آگاهی‌اش از سرنوشت این زن‌ها در روابط عاشقانه‌شان، نحوهٔ روایت فیلم‌ها و موارد دیگر صحبت کرد.
وب‌سایت ایمان بهروزی:
در برنامهٔ بعدی نمایش فیلم مستند، یکی دیگر از تولیدات مجموعهٔ کارستان بنام «پازلی‌ها» به کارگردانی مهدی گنجی را اکران خواهیم کرد. این برنامه با همکاری داکیونایت در ساعت ۷ عصر روز جمعه ۱۰ مه (May) در دانشگاه سایمون فریزر، اتاق ۲۲۷۰ برگزار خواهد شد.
«پازلی‌ها» نام گروهی چهارنفره از دانشجویان آی‌تی است که با وجود فرصت‌های شغلی مناسب، نمی‌خواهند جایی استخدام شوند و علی‌رغم مخالفت نزدیکانشان دوست دارند کسب وکار خودشان را داشته باشند. آن‌ها به ایده‌ای جدید در صنعت رایانه می‌رسند؛ اما چون در شهرستان زندگی می‌کنند و تجربه و دانش کافی ندارند و نمی‌دانند که چطور باید آن را عملی کنند و از آن پول درآورند، از دانشگاه مرخصی می‌گیرند و به امید این که به آرزویشان برسند به تهران می‌آیند؛ ولی زندگی در تهران، خود چالش جدیدی برای آن‌هاست. برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
