یادداشت سردبیر: چه کسی «خلاف وجدان» عمل کرده است؟

سیما غفارزاده – ونکوور

ماجرای رسوایی مالی شرکت اس‌ان‌سی-لاوالین که به تنش‌های زیادی در دولت لیبرال انجامیده است، همچنان در صدر خبرهای کانادا قرار دارد و هر روز ابعاد تازه‌تری به خود می‌گیرد. سه‌شنبهٔ این هفته، ۲ آوریل ۲۰۱۹، جاستین ترودو اعلام کرد که به‌دلیل از بین رفتنِ اعتماد میان دو وزیر مستعفی کابینه‌اش، یعنی جودی ویلسون-رِیبولد و جین فیلپات و حزب متبوعشان، مجبور است عذر این دو نماینده را بخواهد. آنچه ترودو به‌عنوان «از بین رفتنِ اعتماد» از آن صحبت می‌کند، بیشتر اشاره دارد به نوار ضبط‌شده‌ای که هفتهٔ گذشته ویلسون-رِیبولد از مکالمهٔ تلفنی‌اش در ماه دسامبر با مایکل ورنیک، کارمند سابق شورای خبرگان (Privy Council)، منتشر کرده است. مکالمه‌ای که ثابت می‌کند ادعای وی مبنی بر آنکه از طرف دولت تحت فشار نامتعارف قرار گرفته است تا موضوع رشوه دادن شرکت اس‌ان‌سی-لاوالین را لاپوشانی کند، صحت دارد. ترودو گفت که این مکالمه بدون اطلاع طرف مقابل ضبط شده است و آن را «خلاف وجدان» خواند و جالب اینکه، ویلسون-رِیبولد در پاسخ به این حرف گفت «خلاف وجدان آن است که روی استقلال نظر دادستان پا بگذاری. خلاف وجدان آن است که از قانون حمایت نکنی.» او همچنین گفت «اینکه مردم به‌جای محتوای صدای ضبط‌شده، روی عمل ضبط کردن تمرکز می‌کنند، نگران‌کننده است.» واقعیت آن است که ترودو در وضعیت بغرنجی قرار گرفته بوده و چاره‌ای نداشته است جز اخراج این دو وزیر مستعفی که به او پشت کرده‌ بودند، ولی همچنان در عضویت حزب مانده‌ بودند! واقعیتی که طبیعتاً بر ویلسون-رِیبولد و فیلپات نیز پوشیده نبوده است. و خب، شاید این از هوشمندی آن‌ها بوده است که مانده‌اند تا با سری بلند اخراج شوند و ترودو را همراه با آماج حملات سرزنش‌آمیز، در موقعیت هر چه بغرنج‌تری قرار دهند. نمونه‌اش همین روز بعد از اعلام این خبر که در مجلس، چهارشنبه ۳ آوریل، زمانی که ۳۳۸ نمایندهٔ گروه «دخترانِ رأی» یا Daughters of the Vote که هر کدام به نمایندگی از یک حوزهٔ رأی‌گیری از سرتاسر کانادا بر روی صندلی‌های مجلس نشسته بودند، حدود ۲۵ تا ۴۰ نفر از این دختران که همگی بین ۱۸ تا ۲۳ سال سن دارند، در زمان سخنرانی جاستین ترودو به او پشت کردند و البته ناگفته نماند که تقریباً همین تعداد در زمان سخنرانی اندرو شییِر درست پیش از سخنرانی ترودو صحن مجلس را ترک گفته بودند. هر چند شخصاً پیش‌بینی روزها و هفته‌های آتی دولت را کار آسانی نمی‌دانم، آنچه به‌نظرم روشن است این است که گر چه این دو زن سیاستمدار پست وزارت و عضویت در حزب متبوع خود را از دست دادند، اما بی‌تردید تاریخ سیاسی کانادا شجاعت کم‌نظیرشان را از یاد نخواهد برد.

* * * * *

تصمیم داشتم در این یادداشت کوتاه از مصیبت‌های هم‌وطنانمان در ایران بنویسم. از مصیبت سیل، پس از سال‌های سال مصیبت خشکسالی… از آن‌ها که آب جانشان گرفت و خانه و کاشانه‌شان را با خود برد. اما، چه می‌شود کرد که در این اندک جا باید تلاش کنم کلماتی را جای دهم که مهم‌ترین و تأثیرگذارترین است برای جامعهٔ ما در این خانهٔ دوم. تنها می‌توانم آرزوی صبر و آرامش بکنم برای همهٔ آن‌هایی که زندگی‌‌شان بر آب شد و دعوت کنم از همهٔ کسانی که این یادداشت را می‌خوانند و امکان کمک دارند به هر طریقی، در حد توانشان باری از دوش لرزان هم‌وطنانمان بردارند. در این شماره معرفی‌ای اجمالی داشته‌ایم از پنج مؤسسهٔ خیریه‌ای که در ونکوور فعال‌اند و شاید بتوانند کمک‌های شما را در اسرع وقت به‌دست آسیب‌دیدگان برسانند. در همین ارتباط، طی هفته‌های آتی تلاش خواهیم کرد دربارهٔ برنامه‌های جمع‌آوری کمک‌هایی برای آسیب‌دیدگان سیل اطلاع‌رسانی کنیم.