گفت‌وگو با شائونا سیلوستر نامزد انتخابات شهرداری شهر ونکوور
علیرضا احمدیان – ونکوور
انتخابات شهرداری شهر ونکوور برای تعیین جانشین گرگور رابرتسون، که به‌مدت یک دهه شهردار این شهر بوده است، امسال از حساسیت بالایی برخوردار است. این حساسیت آن‌قدر بوده که شخصیت‌های مهمی را وارد عرصهٔ شرکت در رقابت انتخاباتی کند. از جمله کندی استوارت، بخت اول انتخابات بر اساس نظرسنجی‌ها، که برای شرکت در این انتخابات از سمتش بهعنوان نمایندهٔ پارلمان انصراف داد. با توجه به حساسیت این انتخابات و برای آشنایی بیشتر جامعهٔ فارسی‌زبان با نامزدهای این سمت، برای ۳ نامزدی که در نظرسنجی‌ها از بخت بیشتری برخوردارند، یعنی کندی استوارت، شائونا سیلوستر و کن سیم پرسش‌هایی فرستادیم تا از نظرات آنان مطلع شویم که تا لحظهٔ انتشار این مطلب تنها شائونا سیلوستر که بر اساس نظرسنجی‌های مختلف از بخت‌های پیروزی در این انتخابات به‌حساب می‌آید، پاسخ ما را داده است. توجه شما را به این گفت‌وگو جلب می‌کنیم.
با سپاس از وقت شما، لطفاً خودتان را به‌طور خلاصه معرفی می‌کنید؟
من شائونا سیلوستر هستم و بهعنوان یک نامزد مستقل برای انتخابات شهرداری ونکوور کاندیدا شده‌ام. رهبری دلسوزم با عشقی عمیق و تعهد نسبت به ونکوور، شهری که بیش از ۵۰ سال است آن را خانهٔ خود می‌دانم. من مدیر اجرایی ماهری در سطح جهانی هستم که برندهٔ جایزه نیز شده‌ام و زندگی‌ام را در راه توسعهٔ کارآفرینی، مدیریت، تجزیهٔ و تحلیل مالی و مهارت‌های تفکر انتقادی سپری کرده‌ام. ۵ بنگاه اجتماعی تأسیس کرده‌ام، ۳۰ سال با تمام سطوح دولت کار کرده‌ام و در حال حاضر بهعنوان مدیر اجرایی مرکز گفت‌وگوی دانشگاه سایمون فریزر خدمت می‌کنم (فعلاً در مرخصی‌ام) و استاد درس عملکرد حرفه‌ای در دانشکدهٔ هنر و علوم اجتماعی هستم. من یک مادر، یک دختر متعهد و یک خواهر هستم و از تخصص، شبکه‌های ارتباطی و اشتیاق لازم برای تبدیل شهرمان به شهری کامل، مرفه و مقاوم در برابر چالش‌های محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی امروز و فردا برخوردارم.
چرا در رقابت انتخاباتی شهرداری ونکوور، مردم به‌جای رقبایتان باید به شما رأی بدهند؟
شورای بعدی ما می‌تواند یکی از متنوع‌ترین شوراها از نظر سیاسی در طول تاریخمان باشد. در حالی‌که تنوع ایده‌ها برای سیاست عمومی خوب است، ایدئولوژی‌های سیاسی مختلف برای یک دولت خوب چندان مناسب نیست. من بیش از ۱۸ سال تجربهٔ کار در شرکت‌های بزرگ و ۲۰ سال تجربه در زمینهٔ مدیریت غیرانتفاعی دارم. تسهیل‌کننده‌ای شناخته‌شده در سطح جهانی برای فراخوان و دعوت از افراد برای گفت‌وگو در کنفرانس هستم. در میان نامزدهای شهرداری، تنها فردی هستم که مهارت‌های لازم را برای پیوند دادن طیف‌های سیاسی مختلف دارم. می‌دانم چگونه در شهرداری، محیطی برای پشتیبانی از نماینده‌های منتخب خودمان ایجاد کنم تا بتوانند در راستای خدمت به تمامی مردم ونکوور و نه در جهت منافع محدود اعضای حزب سیاسی خود، بهترین عملکرد را داشته باشند.
تجاربم در مناطقِ در حال درگیری یا پسادرگیری مانند افغانستان، کامبوج، بولیوی، گویان و دیگر نقاط جهان باعث شده است درک منحصربه‌فردی از عملکرد دیپلماتیک و همکاری با دیگران در راستای رسیدن به صلح و آشتی پیدا کنم. من مذاکرات سازندهٔ مربوط به شهرداری را در سراسر کانادا و در منطقهٔ خودمان تسهیل کرده‌ام: پنج سال رهبری کنسرسیوم «حرکت در یک منطقهٔ قابل سکونت» (کنسرسیومی از سهامداران عمدهٔ حمل‌ونقل در منطقه مترو ونکوور) و نیروی کار شهرداری در پروژهٔ «مسکن ارزان قیمت». من همچنین از شهرهای کلگری، تورنتو، ویکتوریا و فدراسیون شهرداری‌های کانادا در زمینهٔ رسیدگی به چالش‌های شهری پشتیبانی کرده‌ام.
پلتفورم جامع من ۱۱ هدف سیاسی کلیدی را مشخص می‌کند، این پلتفورم با مشورت با شهروندان و کارشناسان میدانی در جامعهٔ ما طراحی شده است. ما در این شهر ابزار، منابع و ایده‌های لازم را برای ارائهٔ راه‌حل‌های دائمی برای حل‌وفصل چالش‌های اصلی‌ای که هم اکنون با آن‌ها مواجه‌ایم، در اختیار داریم. آنچه که ما نیاز داریم، رهبری‌ای ماهرانه است که من برای استفادهٔ مؤثر از این منابع و به کار بردن آن‌ها در جهت منافع ونکوور، ارائه می‌دهم.
چالش‌برانگیزترین مشکل مردم در ونکوور چیست و چگونه با این مشکل مقابله می‌کنید؟
بحران‌های ونکوور به‌هم مرتبط‌اند. پرداختن به یک مشکل و تمرکز روی آن کافی نیست: تلاش‌های ما برای بهبود دسترسی به مسکن ارزان‌قیمت برای همهٔ اقشار با درآمدهای مختلف، ایجاد شرایط برای رشد کسب‌وکارهایمان در همهٔ ابعاد، پاک‌سازی مسمومیت‌های مواد مخدر در بین آسیب‌پذیرترین افراد جامعه‌مان، کاهش مشکلات بهداشت روان و مسائل مربوط به مراقبت/سلامت که اغلب به بی‌خانمانی منتهی می‌شود، همگی برای تأثیرگذار بودن باید هدفمند باشند. کارآمدترین و خلاق‌ترین جوانان ما در بین کسانی‌اند که شهر ما را ترک می‌کنند، زیرا دیگر قادر به پرداخت هزینه‌های زندگی در اینجا نیستند. نگه‌داشتن فرزندان و خانواده‌هایمان در این شهر و مشغول و متعهد بودن در مورد آینده ونکوور باید همه تصمیمات ما را تحت‌الشعاع قرار دهد.
بحران‌ها سیال‌اند و در پاسخ‌هایمان و همچنین معیارهای مورد استفاده‌مان برای سنجش میزان موفقیتمان در حل بحران‌ها، سیال بودن آن‌ها باید مدنظر گرفته شود. اهداف مسکن من (شامل هدف قرار دادن نرخ ۳ درصدی خانه‌های خالی اجاره‌ای و مقرون به صرفه بودن قیمت خرید مسکن بر پایهٔ ۳۰٪ از درآمد)، درک من از این موضوع را نشان می‌دهد. سال‌های بسیار زیادی روی تأمین ساختمان‌های مسکونی تمرکز کردیم که نتیجهٔ آن اشباع تعداد زیادی برج‌های مسکونی لوکس نیمه‌خالی شد که نمی‌توانند در خدمت خانواده‌های کارگر، متخصصان تازه‌کار، کارمندان دولت و امدادگران یا کارگران خدماتی قرار بگیرند. بسیاری از بحث و گفت‌وگوهای کنونی همچنان به این شرایط می‌پردازند.
تمرکز ما در حال حاضر و در آینده باید به برآورده ساختن نیازهای مردم ونکوور معطوف شود، ازجمله مسکن‌های ارزان‌قیمت یا اجاره‌ای بیشتر، حمایت از مدل‌های متنوع‌تر مالکیت مانند تعاونی‌ها و مسکن مشترک، اجازهٔ سکونت در زمین‌های اجاره‌ای شهر، و متراکم‌سازی آرام در سراسر شهر از طریق مدیریت بهتر – ازجمله ایجاد انگیزه برای ساخت مسکن ارزان‌قیمت از طریق کاهش هزینه‌های مجوز ساخت و تخفیف هزينه‌های خاص، و بازگرداندن بخش مناسبی از افزایش ارزش ملکی تعیین‌شده توسط عموم مردم برای حمایت از اهداف عمومی مربوط به مسکن.
فکر می‌کنید علت بحران‌های مسکن فعلی چیست؟ برنامهٔ شما برای مقابله با بحران‌های مسکن ونکوور چیست؟
مشکلات ما فقط مربوط به خود ما نیست. نیروهایی جهانی، شهرهایی مانند شهر ما را درسراسر جهان به چالش کشیده‌اند، مانند یک اقیانوس نقدینگی مالی که به‌دنبال افزایش قیمت املاک و مستقلات بدون توجه به نیازهای محلی مسکن است و البته یکی از دلایل این افزایش قیمت نیز. عدم موفقیت ما در تشخیص زودهنگام این بحران نیز به این مشکل دامن زده است. امروز پاسخ‌های ما باید شامل راهکارهای غیروابسته به بازار مسکن و محدودیت‌ها و انگیزه‌های مازاد بازار باشد. پلتفورم ساخت مسکن من در آدرس اینترنتی www.shaunaformayor/housing جامع و کامل است.
در طول دهه‌های متمادی دولت فدرال و استانی بی‌سروصدا از بار مسئولیت‌های خود برای سرمایه‌گذاری در زمینهٔ مسکن ارزان‌قیمت شانه خالی کرده‌اند و بار هزینهٔ مسکن و سایر هزینه‌ها را به شهرهای کانادا منتقل کرده‌اند. تعهد من برای تبدیل ونکوور به پایتخت مسکن‌های تعاونی و مشترک در آمریکای شمالی یکی از راه‌هایی است که می‌توانیم استخرهای سرمایه و متخصصان بخش غیرانتفاعی مسکن‌سازی کنونی‌مان را برای از بین بردن این شکاف به‌کار بگیریم و امنیتی روزافزون در زمینهٔ مسکن فراهم سازیم.
ونکوور بزرگ‌ترین صاحب زمین در این شهر است. این سرزمین غنی و ثروتمند باید مزایایی برای جامعه (نه منفعت شخصی) در زمینهٔ مسکن و خدمات پشتیبانی ارائه کند، به‌ویژه برای افرادی که در پناهگاه‌ها به‌سر می‌برند، ناتوانی جسمی و ذهنی دارند و یا درآمدی کمتر از ۹۰ هزار دلار در سال دارند. من به یک گزارش عمومی جامع در مورد دارایی‌ها و هزینه‌های شهرداری در ۱۰۰ روز ابتدایی فعالیت خود در این مقام متعهدم، شامل یک گزارش بسیار مفصل در مورد صندوق وقف املاک و مستغلات برای اولین بار.
موضوع مهاجرت خارج از حوزهٔ کار دولت محلی است. هر چند، شهرها اولین نقطهٔ تماس بین تازه‌واردان و سایر افراد ساکن در آن شهرند. برنامه‌های شما برای تبدیل ونکوور به مکانی برای استقبال از همهٔ افراد و تسهیل کردن ادغام بهتر تازه‌واردان در جامعهٔ بزرگ‌تر شهر چیست؟
درطول این کمپین، مهمان‌نوازی ونکوور من را بسیار دلگرم کرده است. شهروندان ما از تازه‌واردان به گرمی استقبال می‌کنند و برای ادغام آن‌ها با جامعهٔ ونکوور تلاش می‌کنند. بسیاری از تازه‌واردان اولین تماس را با جوامع و سازمان‌های کشور مادری خود برقرار می‌کنند که در اینجا بر پا شده‌اند. این سازمان‌ها به تازه‌واردان کمک می‌کنند در ونکوور جوامعی را پیدا کنند، شغل دلخواهشان را جستجو کنند و حتی کلاس‌های آموزش زبان انگلیسی برای آن‌ها برگزار می‌کنند. من بهعنوان شهردار، متعهدم حمایت شهرداری را برای ارائهٔ مجوز به این سازمان‌ها فراهم سازم، علاوه‌براین فرهنگ مهمان‌نواز و پذیرابودن این شهر را تقویت کنم و به تأمین منابع برای برنامه‌های شهرداری مختصِ تازه‌واردان ادامه بدهم.
به‌نظر می‌رسد بحران‌های بهداشت روان، افراد بی‌خانمان و مواد مخدر تأثیر متقابلی روی یکدیگر دارند. آیا با این امر موافق‌اید؟ اگر خیر، چرا؟ اگر پاسخ بله است، چگونه می‌توانیم با تمامی این مسائل به صورت مؤثر مقابله کنیم و تعداد افرادی را که تحت‌تأثیر این مشکلات‌اند به حداقل برسانیم؟
ما یک بحران اعتیاد به مواد مخدر داریم که مهم‌تر از مشکلات دیگر است. اگر مشکل تأمین غذا یا آب بود، بلافاصله آن را حل می‌کردیم. در عوض، این مشکل به دلیل اولِ مرگ مردان جوان زیر ۳۰ سال تبدیل شده است. ما در راستای پایان دادن به این وحشت، تعهد شهرمان را به یک رویکرد چهار ستونی اثبات‌شده، به مدل‌های پشتیبانی از جامعه، به دسترسی جامع به مراقبت برای افراد آسیب‌پذیر جامعه‌مان و به همکاری با سطوح ارشد دولت تجدید خواهیم کرد. سیستم‌های پشتیبانی ما برای جواب‌گویی گسترده‌تر در زمینهٔ بهداشت روانی و کیفیت بهبود زندگی نیز دچار مشکل‌اند. تعهدات من در www.shaunaformayor.ca/opioidcrisis شامل ایجاد یک برنامهٔ شفاف و نوآورانه برای بخش شرقی مرکز شهر و افرادی است که در این منطقه زندگی، کار، و بازی می‌کنند و همچنین تعهد من راه‌اندازی فضاهای عمومی به شیوه‌ای است که با این برنامه در یک راستا باشد. با تقدیر از نامزد شورای شهر سارا بلیث، ما برنامهٔ خرید زباله برای افراد بی‌خانمان اجرا خواهیم کرد که افراد بی‌خانمان و کارگران شهرداری را قادر می‌سازد برای پاکیزه نگه‌داشتن خیابان‌های شهرمان با هم همکاری کنند.
و ما به‌طور مؤثر با سطوح دیگر دولت از جمله گروه‌های بومی و مقامات بهداشتی برای توسعهٔ یک راهبرد بهداشت روانی مفصل همکاری خواهیم کرد تا بتوانیم کمک مورد نیاز افراد آسیب‌پذیر جامعه‌مان را فراهم سازیم.
در آخرین انتخابات، تنها ۳۸ درصد از افراد واجد شرایط آراء خود را به صندوق‌های انتخابات محلی ونکوور انداختند. برنامه‌های شما برای تشویق مردم به مشارکت مدنی و افزایش شفافیت بیشتر در حکومت چیست؟
مشارکت کمِ رأی‌دهندگان نشان‌دهندهٔ اعتماد کمتر و فقدان پیوند با دولت ماست. مردم زمانی رأی می‌دهند که احساس کنند رأی آن‌ها تغییری به‌وجود خواهد آورد. ایجاد اعتماد به شهرداری یکی از اولین اطلاعیه‌های من در پلتفورم انتخاباتی بود: www.shaunaformayor.ca/accountability
من در این قسمت یک سیستم بخش‌بندی ترکیبی (Hybrid Ward) پیشنهاد کرده‌ام که طبق آن ۵ تن از اعضای شورای شهر برای نمایندگی ۵ بخش مشخص شهر و ۵ تن دیگر برای کل شهر انتخاب می‌شوند، بدین ترتیب از وجود پشتیبانی متعادل بین نیازهای محله‌ها و مسائل کلی شهر اطمینان حاصل می‌شود.
من به استفاده از «اصول جدید برای ساخت مؤثر شهر» که شامل برابری، انعطاف‌پذیری، مدرک، حقیقت، تنوع، مشارکت و مسئولیت‌پذیری است، اصرار دارم و و همچنین روی ارتقاء پذیرا بودن و مسئولیت‌پذیری دولت محلی از جمله ممنوعیت فعالیت‌های لابیگری توسط کارکنان و مقامات سابق ظرف مدت یک‌سال پس از استخدام در شهرداری تأکید دارم.
بسیاری از ساکنان شهر از ترافیک روزمره در ونکوور ناراضی‌اند. برنامهٔ شما برای مقابله با این مسئله چیست؟
ما خطوط زیرزمینی متروی برادوی را که از قبل برنامه‌ریزی شده بود تا دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) در فاز یک توسعه خواهیم داد. کمبود این مترو هر روز باعث می‌شود شهر و منطقهٔ ما متحمل هزینه‌های ترافیک شوند (خیابان برادوی یکی از پرترافیک‌ترین خیابان‌های آمریکای شمالی است)، بهره‌وری را از بین می‌برد و فرصت‌های ما بهعنوان یک مرکز خلاقیت باکلاس جهانی از لحاظ ساختاری از سایر جامعه جدا باقی می‌ماند. پروژه‌ها با چشم‌انداز ۱۰۰ ساله گزینه‌های مالی بسیار زیادی دارند و مقامات در سطوح مختلف دولت چشم به مطالبات منطقهٔ ما دارند.
توسعهٔ زیرساخت‌های اشتراک خودرو و سیستم ناوبری که به‌زودی خودکار می‌شود، حمل‌و نقل کالا و خدمات از طریق شهر را تسهیل می‌کند و از گزینه‌های منظم و ایمن آژانس‌های حمل مسافر در کنار یک صنعت تاکسیرانی سالم پشتیبانی می‌کند.
بعضی از ما در آیندهٔ نامحدود همچنان به اتومبیل‌های شخصی نیاز خواهیم داشت، و زیرساخت‌های ما از این افراد نیز حمایت خواهد کرد. سایر افراد نیازمند جایگزین‌هایی برای سوخت‌های کربنی و هزینه‌های مالکیت خودروهای شخصی هستند. تعهدات من را در آدرس اینترنتی www.shaunaformayor.ca/transit مشاهده کنید که شامل هدف‌گذاری برای افزایش دوچرخه‌سواری از ۱۲ درصد به ۲۵ درصد سفرها تا سال ۲۰۴۰ می‌شود.
منطق مالیات مسکن‌های خالی از سکنه چیست؟ آیا این مالیات توانسته است در حل مشکلی که قرار بود با آن مقابله کند مؤثر واقع شود؟ چگونه؟
ما با بحران مسکن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. نرخ ظرفیت خالی مسکن‌های اجاره‌ای ما نزدیک به صفر درصد است. یعنی ما نیازمند راه‌حل‌های فوری برای به حداقل رساندن اثرات منفی بحرانی هستیم که بسیاری از افراد را به ترک شهر و یا زندگی در شرایط پر‌مخاطره وادار کرده است.
شهرداری مالیات مسکن‌های خالی از سکنه را به این دلیل اجرا کرد تا افراد را از استفاده از املاک فقط برای دلایل سرمایه‌گذاری منصرف کند. املاکی که خالی تلقی شوند، مشمول مالیاتی برابر با یک درصد از ارزش برآوردشدهٔ آن ملک می‌شوند. در آخرین بازرسی مشخص شد که فقط ۱۲۰۰ ملک خالی از سکنه بوده‌اند، به‌عبارت دیگر بخش اعظمی از خانه‌ها از این مالیات معاف‌اند.
این مالیات به ساکنان اصلی منازل و یا خانه‌های اجاره داده‌شده برای حداقل ۶ ماه در سال تعلق نمی‌گیرد. من معتقدم این کار راه‌حلی فوری برای بحران مسکن ماست زیرا ۳۰ میلیون دلار مالیاتی که در آخرین بازرسی جمع‌آوری شد، می‌تواند برای برنامه‌هایی جهت تسهیل فشار وارده بر مستأجران یا افرادی که در شرایط پرمخاطره‌ای زندگی می‌کنند، صرف شود.
این راه‌حل به‌هیچ‌وجه راه‌حلی بلند‌مدت برای بحران مسکن نیست، به‌همین دلیل است که من متعهد شده‌ام به‌محض شهردار شدن برنامهٔ مسکن خود را به تصویب برسانم. من این شهر را دوست دارم و نمی‌خواهم شاهد تبدیل شدن آن به شهری صرفاً تفریحی باشم. من آماده‌ام وقت، انرژی و قدرت ذهن خود را به‌صورت مشترک برای حل این بحران مسکن اختصاص بدهم.
ما به روز انتخابات بسیار نزدیک شده‌ایم. در چند ماه گذشته چه درس‌های رهبری جدیدی آموخته‌اید که مایل بودید پیش‌تر از این آن‌ها را می‌دانستید؟
من این فرصت را داشته‌ام که با افراد مختلفی در این کمپین ملاقات کنم و با گروه‌های مختلف بسیار زیادی همکاری داشته‌ام. من با وارد شدن به عرصهٔ انتخابات، نیاز به شهرداری را که با ساکنان ونکوور مشورت می‌کند و با جوامع متنوع پیوند دارد، درک کردم. این تجربه نیز آن را تأیید کرد. بسیاری از گروه‌ها احساس می‌کنند صدای آن‌ها شنیده نمی‌شود و با شهرداری پیوندی ندارند. ما نیازمند یک شهردار مستقل‌ایم که مردم را به سیاست‌مداران مقدم می‌داند و در سیاست‌های حزبی ذوب نشده باشد.
نظر شما در مورد مشارکت جامعهٔ ایرانیان در این انتخابات چیست؟ آیا با آن‌ها ارتباط داشته‌اید؟ چقدر با نیازهای آن‌ها آشنایید؟
یکی از ستون‌های کمپین انتخاباتی من برای تعامل با گروه‌های مختلف در شهرمان در نظر گرفته شده است. ۵۲ درصد از ساکنان ونکوور از گروه‌های اقلیت‌اند و با این وجود، این موضوع در دولت شهری ما و در فرآیندها منعکس نشده است. من تلاش کرده‌ام در این کمپین با گروه‌های متنوع و متعدد از جمله جامعهٔ ایرانیان ارتباط برقرار کنم. شهرداری باید در زمینهٔ مشارکت دادن جامعهٔ ایرانیان و تمامی گروه‌ها عملکرد بهتری داشته باشد تا همهٔ افراد احساس کنند بخشی از شهرداری‌اند. بهعنوان شهردار، من از شهرداری می‌خواهم با گروه‌های مختلف ارتباط بیشتری برقرار کند و مطمئن شود ما از نیازهای آن‌ها حمایت می‌کنیم، چه این حمایت برگزاری جشنواره‌ای در شهر باشد، چه فراهم ساختن مکانی برای گردهمایی آن جامعه در کنار هم.
