امیرحسین توفیق – ونکوور
برنامهٔ مهاجرتی اسپانسرشیپی والدین یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های مهاجرتی کانادا بوده و در طول سالیان گذشته چه از حیث شیوهٔ اقدام آن و چه از حیث مدارک مورد نیاز، دستخوش تغییرات بسیاری شده است.
متقاضیانی که قصد اسپانسرکردن والدین خود را داشتند، می‌بایستی حداقل ۱۸ سال سن داشته، مقیم دائم کانادا یا شهروند کانادا می‌بودند و از حداقل درآمد سالانه برای اسپانسرکردن والدینشان، برخوردار می‌بودند.
این برنامهٔ مهاجرتی تا سال ۲۰۱۱ با تغییراتی هرازچندگاه، همه‌ساله اجرا می‌شد تا آنکه وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا اعلام کرد به‌دلیل حجم بسیار بالای پرونده‌های دریافتی و انباشته‌شده، از سال ۲۰۱۲ موقتاً این برنامهٔ مهاجرتی به‌حالت تعلیق در می‌آید. استنباط مسئولان هم از آن تعلیق این بود که فرصتی باشد تا پرونده‌های دریافت‌شده را بررسی و نهایی نمایند و پروسهٔ بررسی این برنامهٔ مهاجرتی به حد معقول برسد، چرا که تا آن سال، پروسهٔ بررسی این‌گونه پرونده‌ها تا چهار سال هم به‌طول می‌انجامید.
در همان سال، وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا نوعی ویزای خاص را که مختص والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها است، به‌نام «سوپر ویزا» معرفی کرد. با بررسی شرایط و الزامات «سوپر ویزا» مشخص شد که این برنامه یا ویزا، با آنچه تحت نام «اسپانسرشیپی» اجرا می‌شد، کاملاً متفاوت است و در واقع نوعی «ویزای توریستیِ پرهزینه» است با این تفاوت که اجازهٔ ماندن بدون خروج از کانادا یا تمدید آن تا ۲ سال، امکان پذیر است. پرهزینه‌بودن آن به این دلیل است که متقاضی می‌بایستی نسبت به تهیهٔ بیمهٔ درمانی یک‌ساله برای هر کدام از والدین خود با تحت پوشش قراردادن حداقل ۱۰۰ هزار دلار هزینه‌های درمانی، اقدام نماید که بسته به سن والدین، هزینهٔ این بیمه می‌تواند از مبلغ ۱۵۰۰ دلار شروع شود.
سوپر ویزا از سال ۲۰۱۲ معرفی شد و همچنان در حال اجرا است و هرازچندگاهی نیز وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا به متقاضیانی که قصد اسپانسرکردن والدینشان را دارند، به‌عنوان راه جایگزین، این نوع ویزا را پیشنهاد می‌دهد اگرچه با برنامهٔ اسپانسرشیپی، بسیار متفاوت است.
برنامهٔ اسپانسرشیپی والدین به‌مدت دو سال در حالت تعلیق بود و در دهم ماه مهٔ سال ۲۰۱۳، وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا نوید بازگشایی مجدد این برنامهٔ مهاجرتی را از سال ۲۰۱۴ داد و اعلام کرد که از دوم ژانویهٔ سال ۲۰۱۴، این برنامهٔ مهاجرتی «با شرایط و شیوهٔ جدید» بازگشایی می‌شود و وزارت مهاجرت کانادا نسبت به پذیرش پرونده‌های جدید، اقدام خواهد کرد.
همان‌طور که در پنجم نوامبر سال ۲۰۱۱، زمانی که وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا با اعلام متوقف‌کردن این برنامهٔ مهاجرتی، نگرانی و ناراحتی بسیاری را برای واجدین شرایط به‌همراه داشت، دهم ماه مهٔ سال ۲۰۱۳، یادآور شادی متقاضیانی بود که پس از دو سال انتظار، می‌توانستند برای والدینشان اقدام کرده و آن‌ها را به خانواده‌شان در کانادا ملحق نمایند.
شادی این متقاضیان تنها تا ۳۱ دسامبر سال ۲۰۱۳ به‌طول انجامید و در این تاریخ با اعلام شرایط و قوانین جدید، آه از نهاد بسیاری بر آمد. وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا در تاریخ ۳۱ دسامبر سال ۲۰۱۳، دو روز پیش از بازگشایی این برنامهٔ مهاجرتی، در اعلامیه‌ای رسمی، اعلام کرد که در تاریخ دوم ژانویه سال ۲۰۱۴، فرم‌های جدید و لیست مدارک مورد نیاز برای متقاضیان این برنامهٔ مهاجرتی به‌روزرسانی خواهد شد و تغییراتی که به‌شرح زیر است نیز از این پس اعمال می‌شود:
۱- متقاضیان اسپانسرکردن والدین می‌بایستی من‌بعد تعهد می‌کردند که به‌مدت ۲۰ سال، والدین یا پدربزرگ یا مادربزرگ‌های خود را اسپانسر مالی نمایند که پیش از این، مدت زمان مورد نظر ۱۰ سال بود.
۲- حداقل میزان درآمد متقاضیان می‌بایستی بر اساس جدول «حداقل درآمد» می‌بود به اضافه ۳۰ درصد که من‌بعد افزایش می‌یافت.
۳- متقاضیان این برنامهٔ مهاجرتی که تا پیش از آن برگه‌های مالیاتی سال آخر خود را ارائه می‌کردند، می‌بایستی من‌بعد سه سال آخر منتهی به زمان اقدام را ارائه می‌نمودند و در تمامی این سه سال، می‌بایستی میزان حداقل درآمد در آن رعایت می‌شد.
۴- مرجع مورد تأیید میزان درآمد متقاضیان، تنها برگه‌های مالیاتی صادره توسط CRA بود.
۵- آفیسرهای پرونده‌های مهاجرتی اسپانسرشیپی والدین، پدربزرگ و مادربزرگ‌ها این اختیار را پیدا کردند که در طول پروسه، آخرین برگهٔ مالیاتی را از متقاضیان درخواست نمایند و می‌بایستی برگه‌های ارائه شده، بر اساس قانون و جدول مربوطه می‌بود و الزامات این برنامه رعایت می‌شد. بدان معنی که متقاضی تا زمان صدور ویزای والدین می‌بایستی، همچنان درآمد مناسب می‌داشت.
این تغییرات به‌همراه ظرفیت پذیرش پنج‌هزارپرونده‌ای تعیین‌شده، بسیاری از متقاضیانی را که تصور می‌کردند واجد شرایط‌اند، از گردونه خارج کرد و در لیست انتظار ماندند تا با تلاش و کار بیشتر بتوانند سه‌سال برگهٔ مالیاتی با درآمد مناسب و مورد تأیید وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا را فراهم نمایند.
سال ۲۰۱۵، سال برگزاری انتخابات فدرال کانادا بود و رهبران احزاب مختلف کانادا، تبلیغات می‌کردند و وعده‌های انتخاباتی می‌دادند و هر آنچه در چنته داشتند به‌کار می‌بستند تا پیروز این میدان رقابت باشند. یکی از وعده‌های انتخاباتی حزب لیبرال و شخص جاستین ترودو (نخست‌وزیر فعلی کانادا)، تغییر در ظرفیت این برنامهٔ مهاجرتی و افزایش آن به ۱۰ هزار پرونده بود و اعتقاد داشت، دولت کانادا برای ملحق‌شدن خانواده‌ها به یکدیگر اهمیت به‌سزایی قائل خواهد شد.
سال ۲۰۱۶ با آغاز پذیرش مجدد پرونده‌های این برنامهٔ مهاجرتی، در کمتر از یک‌هفته، این برنامه به‌دلیل پذیرش کافی پرونده‌ها، بسته شد و چندی بعد اعلام شد که تعداد ۱۴ هزار پرونده دریافت شده و بنا به وعده و قول دولت، ظرفیت پذیرش این برنامه از ۵ هزار پرونده به ۱۰ هزار پرونده افزایش می‌یابد و مابقی پرونده‌های دریافتی که ناقص یا خارج از ظرفیت پذیرش باشد، به متقاضیان مسترد می‌شود.
شاهکار وزارت مهاجرت کانادا در سال ۲۰۱۷ رخ داد که در شمارهٔ بعد به آن خواهیم پرداخت.
قسمت بعدی این مطلب را در اینجا بخوانید
