مژده مواجی – آلمان صبح زود سوار بر دوچرخه خیابان‌ها را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذاشتم تا به محل کارم برسم. نسیم ملایم و خنکی می‌وزید و به‌طور مطبوعی به دورم می‎پیچید. روبرویم از دور مردی را دیدم که در پیاده‌رو، کنار مسیر دوچرخه ایستاده و با دست راستش اشاره می‌کند که نگه دارم. نزدیکش که رسیدم، نگه داشتم. مردِ بلوند تنومندی بود که یک کوله‌پشتی آبی‌رنگ بزرگ برزنتی حمل می‌کرد و تی‌شرت و…

مژده مواجی – آلمان تا به‌حال او را ندیده‌ام، اما به‌عنوان پدر و همسر در تمام جلسات کوچینگ شغلی‌ای که با دختر و همسرش دارم، حضوری نامرئی اما محسوس دارد. مسیر گفت‌وگو به‌نحوی به سمتی کشیده می‌شود که صحبت از او به‌میان می‌آید. از سخت‌گیری‌هایی که در خانه روی همسر و دختر مطلّقه‌اش دارد.  دخترش، مراجعم، صبح پسرش را که در مهدکودک می‌گذارد، به جلسه می‌آید. با جثۀ کوچکش روی صندلی روبرویم می‌نشیند، چشم‌های سبزرنگش را…

مژده مواجی – آلمان ساعت یازده صبح وقتِ کوچینگ شغلی داشت. زنگ درِ محل کار را که زد به پیشوازش رفتم. در را باز کردم، در حین احوالپرسی دست‌هایش را با مایع ضدعفونی‌کننده که کنار در گذاشته شده بود، تمیز کرد و بعد با هم وارد اتاق کارم شدیم. چهرهٔ سبزه‌رویش را که ذره‌ای شادابی در آن دیده نمی‌شد، ریش کوتاه سیاهی پوشانده بود که تک‌و‌توکی هم موهای سفید در آن به چشم می‌خورد. از چشم‌های…

مژده مواجی – آلمان برگه‌ای را روبرویش روی میز گذاشتم. کنار آن چسب و بریده‌های کوچک کاغذی که طرح‌های مختلفی رویشان کشیده شده بودند؛ طرح‌هایی که نشانگر خانواده، رفاقت، تفریح، پول، مسافرت، تفریح، تغذیه،… بودند. برنامۀ کوچینگ شغلی‌مان این بود که بریده‌های کوچک کاغذی را به ترتیب ارزشی که در زندگی‌اش دارند، روی کاغذ بچسباند. اول از همه، طرح خانواده توجهش را جلب کرد. آن را برداشت و روی کاغذ چسباند.  مادر کُرد عراقی که شش…

مژده مواجی – آلمان اخبار را که می‌خواندم، چشمم به روی اخباری از شهر کردنشینِ سوریِ «عفرین» متوقف شد. مجدداً به آنجا حمله شده بود. مانند دفعات پیش، بارها و بارها. جنگی که خبر از پایانش نیست، مملو از تلفات انسانی و خسارات مادی، و از دست دادن پی‌در‌پی دلبستگی‌های زندگی. اخبار بمباران عفرین ذهن مرا به اتاق مشاوره‎ام برد. برای مراجعم که از همان حوالی می‌آمد، رزومه می‌نوشتم. روبرویم نشسته بود، با چهره‌ای جدی که…

مژده مواجی – آلمان کُرد عراق بود و با خانوادهٔ پرجمعیتش از دست قصابان داعش فرار کرده بود. تلاش کردیم زبان همدیگر را بفهمیم. باید با زبانی خیلی‌خیلی ساده و شمرده با او به آلمانی مکالمه می‌کردم. گاهی نیز با حرکت دست و پا مفهوم رسانده می‌شد. مدت کوتاهی به پایان مشاورهٔ کوچینگ شغلی مانده بود. قبل از آن، مکالمه برایش مثل آب‌خوردن بود. او در ساعات مشاوره با همکار مراکشی‌ام عربی صحبت می‌کردند. چون همکارم…

مژده مواجی – آلمان در کوچینگ شغلی که تازگی با او شروع کرده‌ام، هر بار که کلمات آلمانی را درست متوجه نمی‌شود، اول سعی می‌کنم مترادفی برای آن پیدا کنم و یا با کلمات ساده‌تر توضیح دهم. گاهی نیز معادل فارسی را می‌گویم. کلماتی که به کردی یا عربی شبیه‌اند. زبان آلمانی را بد صحبت نمی‌کند، اما با نوشتن و خواندن کمی مشکل دارد. جلسۀ قبل به او گفته بودم که چند کلمه روی کاغذ بنویسد…

مژده مواجی – آلمان به‌نظر می‌آمد مسئول خانهٔ سالمندان تا حالا کمتر با مهاجران سروکار داشته است. این را از برخوردش در تماس تلفنی‌‌ای که با هم داشتیم، احساس کردم. پرسیدم: – دو تا از مراجعانم که پیش شما تقاضای کارآموزی برای مراقبت از سالمندان کرده‌اند، منتظر خبر و تماسی از طرف شما هستند.  – من به هر دو تلفن زدم. هیچ‌کدام در دسترس نبودند. منتظر بودم با دیدن شماره‌ام به من زنگ بزنند، اما خبری…

مژده مواجی – آلمان با ورودش در کوچینگ شغلی، تردید داشتیم که آیا او می‌تواند با سطح زبان آلمانی‌اش ارتباط کلامی با همکار آلمانی‌ام، گودرون، برقرار کند. هنگامی که افکارمان با این موضوع دست‌وپنجه نرم می‌کرد، قرار شد که همکار مراکشی‌ام در مواقع ضروری به کمک مُراجع سوری بیاید و مفاهیم را برایش توضیح دهد.  در اتاق کار روبروی مانیتور نشسته بودم و کارهای نوشتنی اداری را انجام می‌دادم. مُراجعم در واتس‌اپ پیام گذاشته بود…

مژده مواجی – آلمان وارد محل کارمان که شد، اول مایع ضدعفونی‌کننده را به دست‌هایش مالید و بعد در اتاق کارم روی صندلی آن‌طرف میز روبرویم نشست. مثل همیشه بلوز گشادی را روی شلوارش انداخته بود و روسری سفیدی به سر داشت. پرسیدم: – نوشیدنی گرم می‌خوری یا سرد؟ – قبل از آمدن با صبحانه قهوه نوشیده‌ام. متشکرم.  – حتماً مثل همیشه بخش جدایی‌ناپذیر صبحانه‌ات، مخلوط زعتر و روغن زیتون بود که روی نان مالیدی؟…