مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور «قانون نانوشته‌ای در صنعت سرگرمی وجود دارد که می‌گوید: برای بامزه‌بودن، یا باید قیافهٔ مسخره داشته باشی یا مسن‌تر باشی. اما آن طرف ما بودیم، شش تا آدم خوش‌چهره، همه در دههٔ بیست زندگی‌مان و همه در تمام شوخی‌ها، می‌ترکاندیم. آن شب، موقع رفتن به خانه انگار روی ابرها بودم. خبری از ترافیک نبود، همهٔ چراغ‌ها سبز بودند، مسیری که باید نیم ساعت طول می‌کشید، یک ربع طول کشید….