انتشار مجموعه‌شعر «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» سرودهٔ هادی ابراهیمی 

انتشارات آسمانا (تورنتو) منتشر کرد:

با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام (گزینهٔ یک دهه شعر) از هادی ابراهیمی رودبارکی

فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامهٔ فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجلهٔ شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.

علی نگهبان نویسنده، مترجم و منتقد ادبی در پیشگفتار این کتاب به معرفی شاعر و بررسی این گردآورد پرداخته‌است که بخش‌هایی از آن را در زیر می‌خوانید:

«شعرهای گردآمده در این دفتر گزیده‌ای از شعرهای هادی ابراهیمی رودبارکی در یک دههٔ گذشته است. 

هادی را از سال‌های پایانی سدهٔ بیستم می‌شناسم، و در این یک چارک سده آشنایی، همواره او را شاعر دیده‌ام، هر روز در کار آفرینشی دیگر. پیوند او با شعر ولی به دوران بس درازتری بازمی‌گردد، شاید نیم سده، از سال‌های دبیرستانش. هنوز دانش‌آموزی دبیرستانی بود که شعرهایش در مجله‌های ادبی چاپ می‌شدند. اگر چه از سال‌های دههٔ چهل خورشیدی تاکنون، زمانه و زندگی او و ما فراز و فرودهایی باورنکردنی یافته، پیوند او با شعر ولی هر روز استوارتر شده است.

این دفتر سومین گردآمدهٔ شعرهای او را در بر می‌گیرد، که خود گزیده‌ای از شمار زیادتری از سروده‌های اوست. به‌دشواری می‌توان هادی و شعرهایش را زیر دسته‌بندی یا گونهٔ شعری خاصی جای داد. از نظر درون‌مایه و موضوع، شعرهای او گسترهٔ رنگارنگ و گونه‌گونی را در بر می‌گیرند. شاید برای همین گستردگیِ دید باشد که او در دام این یا آن دبستان و نگرهٔ شعری و ادبی نمی‌افتد. زبان و نگاه خود را دارد.

… استوره‌سازی: شاید شگرد چیرهٔ کار ابراهیمی را بتوان توانایی او در استوره‌سازی دانست. استوره البته نه به‌معنای باورهای افسانه‌ای و روایت‌های بازمانده از پیش‌تاریخ دربارهٔ جهان و انسان، بلکه نگاهی که با جان‌دادن به اشیاء و گفتگو با عناصر طبیعی و مادی، ابعاد جدیدی از تجربهٔ انسانی و ارتباط با جهان طبیعی را کاوش می‌کند. او همچون پیامبری با توانایی‌هایی خاص، زبان اشیاء و گیاهان و حیوان‌ها را می‌داند و به‌راحتی با آن‌ها گفتگو و بده-بستان‌های احساسی و اندیشگی و فلسفی دارد.

جاده خواب مانده‌بود

که از دل ظلمت 

عبور کردم

(۷۱)

سفر خیال‌بافی می‌کند.

(۷۳)

سیب‌های رسیده و هوسناک

با رؤیای رسیدن 

به سرانگشتا‌ن‌ات 

یائسه و پیر می‌شوند

(۱۰۷)

…»

علی نگهبان در پیشگفتار دفتر شعر هادی ابراهیمی رودبارکی به استعاره‌گریزی، اسطوره‌سازی، زبان‌آگاهی و زبان‌پردازی، بازتاب خیابان در شعر، تجربه‌گرایی و در پایان به ارادهٔ زندگی‌خواه در مقابل مرگ در شعرهای شاعر می‌پردازد. 

نسخهٔ چاپی این کتاب را می‌توان از طریق لینک زیر تهیه کرد:
https://bit.ly/With-My-Shadows-I-Created-Myself

برای اطلاعات بیشتر، از صفحهٔ این کتاب در سایت ناشر دیدن کنید:

https://asemanabooks.ca/with-my-shadows-i-created-myself

******

چند شعر کوتاه از این کتاب:

۱

کارتون‌های شبْ‌پا

پاهای کودکی‌ام

گریخت از من

اکنون

کودکِ گریزپایِ مفروشِ خیابانم

در بی‌مکانآبادی

کارتون‌های شب‌پا

خوابم را در‌ آغوش می‌‌گیرند

۲

خیال

جفتی کفش

جلوی درِ بستهٔ آپارتمان 

هم‌نشینِ ساکی با زیپ بسته 

روزهاست 

مگو و خاموش نشستهُ 

سفر خیال‌بافی می‌کند

۳

تا مرگ را تجربه کنم

با زندگی 

این کلاه، آن کلاه 

می‌کنم

۴

تمام شب 

مرگ درون سینه

دل دل کرد

پگاه

پلک‌هایم را 

سوی طلوع گشود