مهدی خدابخش – ایران
از اینجا تا همان شب‌های خون‌آلود کردستان
از اینجا تا مصلّی‌های خونین در بلوچستان
از اینجا، قلب تهرانی که می‌لرزد زمینش با↓
عروسک‌های بی‌پروای رقصان، توی اکباتان
از اینجا تا اوین از عمق مردابی که می‌پیچد
نفیری از هیولاهای زندانبانِ در زندان
به هر محبس، به هر مسلخ، به سلّاخان و جلّادان
به قربانگاه و قربانی ضحّاکان بی‌وجدان
قسم بر بارش خون از دو چشمانی که جاری شد
به پای عشق و آزادی… به نام نامیِ انسان
قسم بر قَاتَلُوكُمْ ها قسم بر وَاقْتُلُوهُمْ ها
به سر بر دارِ لااِکْراهَ‌فِی‌الدّین‌های آویزان
به شارع‌ها، مُقَنّن‌ها، به هر آیین و احکامی
به هر مجلس، به هر قانون و دستورات این دیوان
از اسطبلی که صادر می‌شود قانون کشتار از↓
نشیمنگاهشان در صحنِ میدان بهارستان
قسم بر این خیابان‌های سرخ از خون هر لاله
گلایل‌های پرپر… غنچه‌هایی زیر بمباران
که می‌رقصیم روی نعشتان در قلبِ آزادی
قسم بر خون یارانم… قسم بر مادرم ایران
