رسانهٔ همیاری – ونکوور
روز سه‌شنبه، ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، جمعی از شاگردان کارگاه داستان‌نویسی استاد محمد محمدعلی همراه با عده‌ای دیگر از اهل ادب و هنرمندان ساکن ونکوور، در فضای باز در مرکز شهر ونکوور گرد هم آمدند.
این دیدار به‌بهانهٔ اهدای پرترهٔ رنگ روغن استاد محمدعلی توسط حمید غلامی‌پور، هنرمند انیمیشن‌ساز ساکن ونکوور، به ایشان در ساعت برگزاری کارگاه استاد محمدعلی و در خیابان بیوت، حد فاصل خیابان‌های هرو و استُوُلد که استاد محمدعلی آنجا را «غار تنهایی» نامیده‌اند، انجام شد. شایان ذکر است که استاد محمد محمدعلی مطلبی دربارهٔ این مکان با عنوان «غار تنهایی من» نوشته‌اند که برای نخستین‌بار در شمارهٔ ۸۳ رسانهٔ همیاری، مورخ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۹، منتشر شد. علاقه‌مندانی که این مطلب را نخوانده‌اند، می‌توانند از طریق لینک زیر آن را در وب‌سایت رسانهٔ همیاری مطالعه کنند:
استاد محمد محمدعلی در این دیدار ضمن ابراز تأسف از وقایع تأسف‌بار در ایران، خصوصاً ناآرامی‌های اخیر در خوزستان، گفت: «در زمانه‌ای هستیم که تکنولوژی می‌تواند به‌کار برود و بخش زیادی از این مشکلات را در جهان سوم حل کند، اما کسانی که در رأس کارند، در شرایطی نیستند که بتوانند به این دانش و بینش برسند، یا این حسن نیت را داشته باشند که بخواهند برای مردم کاری بکنند، در نتیجه می‌بینیم که از این اختلافات سوءاستفادهایی هم می‌شود، مسائل قومی را مطرح می‌کنند و مردم را به جان هم می‌اندازند… حرف در این زمینه زیاد است، ولی در اینجا مجالش نیست.»
استاد محمدعلی ضمن ابراز خوشحالی از اینکه پس از یک سال و اندی محرومیت از دیدار دوستان به‌دلیل همه‌گیری، شرایطی فراهم آمده تا ساعتی در فضای باز، در مکان محبوب او این گردهمایی برپا شود، با یادآوری چندین مراسم رونمایی از کتاب‌های نویسندگان ساکن ونکوور از جمله مهدی کاشانی، نوشا وحیدی، وحید ذاکری و حسین رادبوی و نیز اهدای کاریکاتور ایشان توسط افشین سبوکی، هنرمند ساکن ونکوور در سال ۲۰۱۵، در وصف رونمایی‌ها گفت: «رونمایی‌ها همواره در راستای اهداف انسانی هستند. نخست اطلاع‌رسانی عمومی در آفرینش یک اثر هنری. سپس پاسداشت از پدیدآورندهٔ آن اثر. همچنین به‌چشم‌آمدن سوژه که اگر شخصیتی انسانی باشد، چه بسا به پاس خدماتی کم‌وبیش مورد لطف هنرمند قرار گرفته است. رونمایی‌ها بهانه‌های موجهی هستند برای دیدار و هم‌اندیشی جمعی از اهالی فرهنگ و هنر و ادبیات و تأکید بر عشق و خردورزی. ارتقای خرد فردی و جمعی در فرصت پدیدآمده. اندکی دوری از روزمرگی‌های رایج و درک حضور دیگری و ادراک حقایق اساسی‌تر دربارهٔ خود و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم. همچنین یادآور آرمان‌هایی که پی اشاعهٔ صلح و صفا و آگاهی‌بخشی است. بهانه‌ای موجه برای رابطهٔ هر یک از شرکت‌کنندگان و درک جهان‌های دیگر و یافتن پاسخ‌های مناسب برای پرسش‌های اساسی در مقابل پدیده‌های هنری.»
وی همچنین از حسن نیت حمید غلامی‌پور، هنرمند نقاش اثر پرترهٔ استاد محمدعلی، قدردانی کرد و گفت: «او [حمید غلامی‌پور] هر چه در توان داشت در طبق اخلاص قرار داد و آنچه به تمام‌وکمال باید می‌شد، شده است و باعث افتخار و سربلندی من.»
حمید غلامی‌پور، نقاش این اثر، در سال ۱۹۹۹ به ونکوور مهاجرت کرد و در رشتهٔ انیمیشن در دانشگاه کپیلانو در نورث ونکوور به تحصیل مشغول شد. نخستین کار او در ارتباط با انیمیشن به‌صورت حرفه‌ای، در سال ۲۰۰۳ با کار در شرکت تولید انیمیشن Studio B Productions شروع شد و همچنان فعالیتش به‌صورت حرفه‌ای ادامه دارد. محور اصلی کارهای انیمیشن او در رابطه با تولید سریال‌های تلویزیونی کودکان است و در این مدت ۲۰ سال در ده‌ها پروژهٔ شرکت‌های مطرح در صنعت انیمیشن مانند دیزنی، فاکس و برادران وارنر و نتفلیکس به‌عنوان انیماتور همکاری کرده است.
او در کنار فعالیت حرفه‌ای هرازچندگاهی دستی در کارهای نقاشی و همچنین پرتره داشته که بیشتر جنبه‌های هنری آن برایش ارزشمند و مهم است. یکی از پروژه هایی که او مشتاقانه دنبال می‌کند، کار بر روی چهرهٔ افراد با تأکید بر اساتید فرهنگ و هنر است. پرتره از چهرهٔ استاد محمد محمدعلی از جملهٔ یکی از این کارهاست.
گفتنی است این دیدار، نخستین دیدار حضوری اعضای کارگاه داستان‌نویسی پس از آغاز محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ بود. آن‌ها توانستند با کاهش این محدودیت‌ها، پس از یک‌سال و اندی دیدارهای مجازی، سرانجام از نزدیک دیداری تازه کنند.
