رسول نریمانی: انرژی‌های نوین باید نقش عمده‌ای در اقتصاد آیندهٔ این استان بازی کنند

گفت‌وگو با رسول نریمانی، نامزد حزب سبز بریتیش کلمبیا برای حوزهٔ وست ونکوور-کپیلانو در انتخابات استانی سال ۲۰۲۰

مقدمه:

اعلام انتخابات زودهنگام استان بریتیش کلمبیا توسط جان هورگان، نخست‌وزیر استان، همه را غافلگیر کرد. هم احزاب سیاسی رقیب و هم مردم استان که در شرایط مواجهه با موج دوم همه‌گیری کووید-۱۹ انتظار انتخابات در استان را نداشتند، ولی از قرار معلوم این انتخابات غافلگیری دیگری را هم برای جامعهٔ ایرانی بی‌سی داشته است. برای نخستین بار سه نامزد ایرانی-کانادایی از دو حزبی که تاکنون نامزد ایرانی-کانادایی نداشته‌اند، در انتخابات استانی شرکت کرده‌اند. مهران ضرغام از حزب بی‌سی لیبرالز و نازنین مقدمی و رسول نریمانی از حزب سبز بریتیش کلمبیا. رسانهٔ همیاری همچون سال‌های گذشته تلاش کرد تا در حد امکان و در فرصت بسیار کوتاه موجود به پوشش مواردی بپردازد که در رسانه‌های رسمی کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود. یکی از آن‌ها انعکاس نظرات نامزدهای ایرانی-کانادایی شرکت‌کننده در این انتخابات است. به‌همین منظور پرسشنامه‌ای را برای این سه نامزد فرستادیم که توجه شما را به پاسخ‌های سومین نفر  بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی یعنی رسول نریمانی، نامزد حزب سبز بریتیش کلمبیا برای حوزهٔ وست ونکوور-کپیلانو جلب می‌کنیم.

لطفاً خودتان را معرفی کنید و به ما بگویید از چه زمانی و چرا تصمیم گرفتید وارد سیاست شوید؟ چرا حزب سبز را انتخاب کردید؟

من در سال ۱۳۵۹ در یکی از روستاهای اصفهان به دنیا آمدم. پدرم کشاورز بود و من تا سن بیست سالگی در مزرعه به او کمک می‌کردم. با علاقه‌ای که به کسب علم در دبیرستان پیدا کردم، تصمیم به ادامهٔ تحصیل گرفتم. در ابتدا در دانشگاه صنعتی اصفهان به رشتهٔ عمران روی آوردم، ولی به‌خاطر علاقه‌‌ام به علم فیزیک به این رشته جذب شدم و فوق لیسانس خود را در رشتهٔ فیزیک ذرات بنیادی به پایان رساندم. در دانشگاه علاوه بر تحصیل، به یادگیری موسیقی سنتی پرداختم و دو‌ ساز تار و سه‌تار را آموختم.

بعد از پایان فوق‌ لیسانس به تدریس فیزیک در یک مؤسسهٔ آموزش عالی پرداختم تا اینکه از دانشگاه سایمون فریزر بورسیهٔ تحصیلی دریافت کردم. 

در سال ۲۰۰۷ به‌عنوان دانشجوی دکتری به کانادا آمدم. در دورهٔ دکتری به‌عنوان دانشجو علاوه بر تحقیق در زمینهٔ پیل‌های سوختی به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز ادامه دادم. 

بعد از اتمام دانشگاه به‌عنوان محقق پسادکتری با شرکت‌های محلی کار کردم. علاقهٔ من به تدریس و تحصیل علم، من را به دانشگاه سایمون فریزر برگرداند. این‌بار علاوه بر مسئولیت تدریس، مشغول به تحصیل در علم بیزینس شدم و در زمینهٔ کارآفرینی در علم و تکنولوژی، دورهٔ یک‌ساله‌ای گذراندم. در این دوره، به‌عنوان کارآفرین بر روی کم کردن زمان انتظار در بیمارستان‌های بریتیش کلمبیا کار کردم. 

من به‌عنوان عضو فعال برنامهٔ Science In Action در سایمون فریزر، میزبان تعداد زیادی از دانش‌آموزان مدارس مختلف بوده‌ام و همواره در کارگاه‌های آموزشی خودم سعی کرده‌ام علم را برای کودکان به زبان ساده و جذاب ارائه کنم. ما در این برنامه میزبان بیش از ده هزار دانش‌آموز بوده‌ایم.

نگرش حزب سبز به آیندهٔ پایدار مبتنی بر انرژی‌های نوین و در تعامل با محیط زیست من را به این حزب جذب کرد. 

حزب شما در طول سه سال گذشته حامی حزب حاکم بی‌سی ان‌دی‌پی بوده است، ولی با وجود قول به تداوم این حمایت‌ها (به‌گفتهٔ سونیا فرستنو، رهبر حزب سبز)، نخست‌وزیر استان تصمیم به برگزاری انتخابات زودهنگام گرفته است. این تصمیم را چطور ارزیابی می‌کنید و فکر می‌کنید اگر حزب ان‌دی‌پی نتواند اکثریت مطلق را به دست بیاورد، حزب شما بخواهد از آن یک‌بار دیگر حمایت کند؟

این حرکت حزب ان‌دی‌پی کاملاً در جهت کسب قدرت بوده است و متأسفانه ثابت کرد که این حزب قدرت خود را بر سلامت مردم ترجیح می‌دهد.

حزب سبز با حزب ان‌دی‌پی در این چند ساله همکاری بسیار قابل قبولی داشته است و تجربه نشان داد که در این مدت، دولت دچار هیچ رسوایی مالی و غیره نشد که در نوع خود بسیار نادر است. این موضوع خود نشان می‌دهد که بهترین نوع دولت برای بریتیش‌کلمبیا، دولت کمینه یا ماینوریتی است که در آن دو حزب مختلف مجبور به همکاری‌اند. این همکاری خودبه‌خود مانع از ایجاد فساد در دولت خواهد شد. 

به‌‌نظر من اگر حزب ان‌دی‌پی نتواند اکثریت مطلق را به‌دست بیاورد، حزب سبز به همکاری با ان‌دی‌پی ادامه خواهد داد. 

در حال حاضر بزرگ‌ترین چالش پیش روی بریتیش کلمبیا را چه می‌دانید؟

بزرگ‌ترین چالش استان ما اقتصادی است که بر پایهٔ مصرف بنا شده است. ما نیاز داریم که در صنایعی مانند انرژی‌های پایدار و کشاورزی سرمایه‌گذاری کنیم تا به خودکفایی نسبی دست پیدا کنیم. 

آیا در حوزه‌ای که در آن نامزد انتخابات شده‌اید، ساکن‌اید؟ چه مدت در آنجا زندگی کرده‌اید و چقدر از مشکلات حوزهٔ انتخاباتی‌تان مطلع‌اید؟

من در گذشتهٔ نزدیک در منطقهٔ اجمونت، البته برای مدت کوتاهی، زندگی کردم و دوستان زیادی در منطقهٔ نورث شور دارم که من را به شرکت در انتخابات برای این منطقه تشویق کردند. از مشکلات اصلی این منطقه مشکل حمل‌و‌نقل عمومی و ترافیک است. دولت در طی چند دههٔ اخیر سرمایه‌گذاری بسیار محدودی برای حل این مشکلات در منطقه کرده است. من امیدوارم به‌عنوان نمایندهٔ مردم به این مشکل رسیدگی کنم. 

اگر حزب شما برندهٔ این انتخابات شود، چه چیزهایی تغییر خواهد کرد؟

پیروزی در انتخابات پیشِ رو از نگاه حزب سبز، حضور در دولت کمینه و تأثیرگذاری در تصمیم‌گیری‌هاست. اولویت‌های حزب سبز بهبود شرایط مسکن و سیستم بهداشت و درمان است.

در کوتاه‌مدت حزب سبز از کسب‌وکارهای‌ کوچک و صنعت گردشگری حمایت می‌کند تا بتوانند از شرایط سخت کووید عبور کنند. کمک به افراد اجاره‌نشین از دیگر سیاست‌های حزب سبز در این دوران است.

به‌نظر من، انرژی‌های نوین باید نقش عمده‌ای در اقتصاد آیندهٔ این استان بازی کنند. با رأی دادن به حزب سبز شما در رسیدن به یک اقتصاد پایدار سهیم خواهید بود. 

جمعیت ایرانی زیادی در حوزهٔ انتخاباتی شما زندگی می‌کنند. چقدر آن‌ها را می‌شناسید؟ و چقدر از خواسته‌هایشان مطلع‌اید؟

من به‌دلیل فعالیت‌هایم در حوزه‌های دانشگاهی، کارآفرینی و هنری، با قشر وسیعی از جامعهٔ ایرانیان در سالیان گذشته در ارتباط بوده‌ام. این ارتباطات شناخت نسبتاً خوبی از فرصت‌ها و چالش‌های پیش روی این جامعه برای من ایجاد کرده است. به‌نظر من جامعهٔ ایرانی با توجه به استعدادهایی که از آن‌ها برخوردار است، می‌تواند تأثیرگذاری بسیار سازنده‌ای در بستر سرشار از پتانسیل استان بریتیش کلمبیا داشته باشد. به‌طور مثال در این راستا، برای مدیریت کمپین‌ام از استارتاپ ایرانی کلیراد در حوزهٔ تبلیغات دیجیتال بهره می‌برم که به‌تازگی به بریتیش کلمبیا مهاجرت کرده‌اند.

یکی از مشکلاتی که بسیار از پزشکان و پرستارانی که از ایران یا کشورهای دیگر به اینجا مهاجرت کرده‌اند، موضوع تایید مدارک تحصیلی و حرفه‌ای‌شان برای فعالیت در حرفه‌ای است که سال‌ها در کشور مادری‌شان در آن کار کرده‌اند. آیا حزب شما برنامه‌ای برای تسهیل این روند دارد؟

من در این زمینه با افراد زیادی حرف زده‌ام‌ و اتفاقی که به‌ظاهر در جریان است، این است که این مشکلات به‌خصوص برای افرادی که به‌عنوان پزشک از ایران به کانادا آمده‌اند، شاخص‌تر‌ است. همان‌طور که می‌دانید این موضوع در استرالیا و آلمان حل شده است. من دوستانی دارم که در این کشورها به حرفهٔ پزشکی مشغول شده‌اند و دچار تبعیض شغلی نشده‌اند. در صورت انتخاب شدن، این موضوع یکی از موضوعاتی است که من پیگیری خواهم کرد تا اینکه به نتیجه برسد. 

فکر می‌کنید چرا مردمی که در حوزهٔ انتخابی شما زندگی می‌کنند، باید به شما رأی بدهند.

پیش‌زمینه‌ٔ من آموزش و پرورش است. من بیش از هشت سال با مدارس استان کار کرده‌ام و از‌ کمبودهای سیستم آموزشی مطلع‌ام. در حال حاضر، مشکل اصلی ما در سیستم آموزشی این است که چگونه از این دوران قرنطینه به‌صورت سالم گذار کنیم. ما نیاز داریم برای معلم‌ها آموزش لازم را در این زمینه فراهم کنیم. آموزش از راه دور مزیت‌های خودش را دارد، ولی نباید جایگزین آموزش حضوری شود و برای برقراری تعادل ما نیاز به برنامه‌ریزی دقیق داریم. 

در حال حاضر، یکی از مشکلات مدارس نداشتن فضای کافی برای دانش‌آموزان است. به‌نظر من، دولت باید با توسعهٔ مراکز علمی-آموزشی منطقه، امکان کسب علم و دانش با رعایت ضوابط و پروتکل‌های بهداشتی را ایجاد کند.

آیا نکته دیگری دربارهٔ خودتان و/یا دیدگاه‌های سیاسی‌تان هست که بخواهید با جامعهٔ ایرانی-کانادایی به اشتراک بگذارید؟

کمپین تبلیغاتی بنده با تمرکز بر همراه کردن قشرهای گوناگون منطقهٔ وست ونکوور – کپیلانو شکل گرفته است. البته ارائهٔ تعریف کاملی از گوناگونی در این گفتگو میسر نیست، ولی به‌طور مختصر هدف من تلاش در راستای اولویت بخشیدن به ارزش‌های مشترک و هم‌زمان احترام به تنوع دیدگاه‌ها، عقاید و رسومات است.

من امیدوارم که بتوانم نمایندهٔ هم‌وطنان عزیزم در دولت بریتیش کلمبیا باشم.

ارسال دیدگاه