سیما غفارزاده – ونکوور
چهارشنبهٔ هفتهٔ گذشته، روز یا بهتر است بگوییم شبِ خبرسازی بود. از طرفی چشم‌ها به‌سوی شهر نانایمو در جزیرهٔ ونکوور بود تا معلوم شود آیا بایستی متعاقب آن انتخابات قریب‌الوقوع استانی را شاهد باشیم یا آنکه پرچم دولت اقلیت استان فعلاً همچنان برافراشته خواهد ماند، و از طرف دیگر دل‌ها – البته دل‌هایی که عطر سبزه و سنبل را بیش از بوی سرخ‌برگه و درخت کاج دوست دارند – با کسانی بود که ساعت‌ها در شورای شهر ونکوور نشسته بودند تا بگویند چرا باید نوروز هم مانند بسیاری مناسبت‌ها و جشن‌ها دیگر در تقویم رسمی شهر ونکوور جای بگیرد.
در نانایمو، شهروندان دولت استانی را ناامید نکردند و با انتخاب شیلا ملکومسون از حزب ان‌دی‌پی در این انتخابات میان‌دوره‌ای، اجازه دادند سکان کشتی در دستان جان هورگان باقی بماند و حزب بی‌سی ان‌دی‌پی به‌همراه حزب بی‌سی گرین همچنان صاحب ۴۴ کرسی در مقابل ۴۲ کرسی حزب بی‌سی لیبرال باشند. شیلا ملکومسون که در سال ۲۰۱۵ از حوزهٔ نانایمو-لیدی‌اسمیث وارد مجلس فدرال شده بود، در اکتبر ۲۰۱۸ اعلام کرد که آن کرسی را خالی خواهد کرد تا خود را برای انتخابات میان‌دوره‌ای استانی در نانایمو آماده کند. وی در نهایت توانست با کسب بیش از ۵۰٪ آرا، رقیب خود تونی هریس، بیزینس‌من شناخته‌شده در نانایمو و نامزد حزب بی‌سی لیبرال، را شکست بدهد.
شیلا ملکومسون، طبعاً هم‌سو با خط مشی دولت استانی، اولویت‌ها را حفاظت استان بریتیش کلمبیا از تانکرهای نفتی، افزایش تعداد پزشکان در استان و بهبود دسترسی به خدمات مراقبت از کودکان اعلام کرده است. او در اظهاراتی گفته است که در حال حاضر بی‌سی قوی‌ترین اقتصاد را در کشور دارد، ولی آنچه نیاز به کار بیشتری تا حصول اطمینان دارد، آن است که همه در این اقتصاد قوی سهیم شوند.
و اما آنچه در صحن شورای شهر ونکوور گذشت، و تصویب طرح افزوده شدن نوروز به تقویم رسمی ونکوور، به‌حق شور و هیجان خاصی در میان ما فارسی‌زبانان و دیگر ملیت‌ها و اقوامی که نوروز را جشن می‌گیرند، ایجاد کرد، چرا که پس از سال‌ها ما نیز می‌توانیم مانند چینی‌ها و هندی‌ها نوروز را در خودِ شهر جشن بگیریم. آن هم شهری مانند ونکوور که آب و هوای معتدلش اغلب یادآور بهاری نزدیک به بهار ایران است. گویا ونکوور اولین شهر در کاناداست که نوروز را واردِ تقویم خود کرده است و همین کافی‌ست که افتخار کنیم به همهٔ کسانی که با تلاش بسیار توانستند این مهم را در این شهر به انجام برسانند و درهای بسیاری را به‌روی جوامعی که نوروز را جشن می‌گیرند، باز کنند. نوروز پتانسیل فراوانی دارد برای افراد با هنرها و تخصص‌های گوناگون تا غنای فرهنگ ما را به جامعهٔ میزبان و دیگر جوامع مهاجر ساکن در این شهر بشناسانند. نیازی به پرگویی من نیست، چرا که در این شماره علاوه بر گزارشی از جلسهٔ بررسی طرح یادشده توسط اعضای شورای شهر، دو گفت‌وگو نیز در همین ارتباط داریم که در تهیهٔ آن‌ها تلاش کرده‌ایم روند شکل‌گیری این ایده و طرح و تصویب آن به شما خوانندگان محترم ارائه شود. مایل‌ام در اینجا ضمن سپاس فراوان از زحمات سارا و امیر و همچنین جین سوانسون – گرچه نمی‌تواند فارسی بخواند! – و البته عزیزان دیگر، لیا، سویل، طاها، مریم، نسیم و رز که در جلسهٔ شورای شهر با سخنرانی‌های خود از این طرح حمایت کردند، به تمام کسانی که نوروز را جشن می‌گیرند، این موفقیت را تبریک بگویم.
