گفت‌وگو با مؤسسان خیریهٔ Immigrant Link Centre Society
سیما غفارزاده – ونکوور
حدود سه سال پیش با دو دوست تازهمهاجر، یعنی ریحانه میرجانی و علی حائری، آشنا شدم. سوای آنچه شخصاً شاهدش بوده‌ام، کم کم دانستم که این دو پیشینه‌ای طولانی در انجام کارهای نیک و کمک به همنوع دارند؛ چه در تمام سال‌های پیش از کانادا در ایران و چه حالا که زندگی جدیدشان را در این کشور بنا نهاده‌اند. این دو هم‌وطن که تنها سه سال است پا به خاک کانادا گذاشته‌اند، پس از آشنایی با تعدادی تازه‌مهاجرِ دیگر از ملیت‌های مختلف، که سخاوتمندانه وقت خود را برای کمک به دیگران اهدا می‌کنند، به تیم مدیریتی خیریهٔ تازه‌تأسیسی ملحق شدند که هم‌اکنون روزانه به حدود ۵۰۰ نفر از افراد کم‌درآمد این شهر، فارغ از آنکه مهاجرند یا متولدِ کانادا، مواد غذایی می‌رساند. مواد غذایی‌ای که اگر تلاش اینان در قانع‌کردنِ دو فروشگاه زنجیره‌ای بزرگ در دور نریختنشان نبود، به‌جای قرار گرفتن در سبد این افراد کم‌درآمد و نیازمند، می‌بایست از مراکز دفن زباله سر درمی‌آوردند. دست‌اندرکاران این خیریه، در کنار همهٔ مشکلاتی که یک تازهمهاجر در بدو ورود با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، نزدیک به سه سال است که داوطلبانه بی‌سروصدا و بی‌هیچ ادعایی در گوشه‌ای از شهر مشغول به این کارند؛ بدونِ دریافت یک سنت کمک دولتی تا به این لحظه. اینان اگر هم کمک‌هایی را که برای تمام تازه‌مهاجران است مانند کلاس‌های آموزش زبان یا کاریابی، از دولت دریافت کرده باشند، شاید بی‌اغراق تا همین الان چندین برابرش را به جامعه بازگردانده‌اند.
ضمن آرزوی موفقیت روزافزون برای این عزیزان نیکوکار در رسیدن به اهداف بلندمدت‌ترشان، از شما دعوت می‌شود گفت‌وگویی را که با دو تن از مدیران این خیریه داشته‌ایم، مطالعه بفرمایید.
با سلام و سپاس از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، لطفاً خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید. چه زمانی به کانادا آمدید و در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟
ایگور بیِلاتس (Igor Bjelac) هستم از صربستان. معلم ورزش بوده‌ام و علاقه‌مند به دارت. در ژانویهٔ ۲۰۱۵ به کانادا مهاجرت کردم و طراح وب‌سایت هستم.
علی حائری از ایران هستم. مدیرعامل و مؤسس یک شرکت صنعتی بورسی در ایران بودم. درسال ۲۰۱۵ به کانادا مهاجرت کردم و در حال حاضر در یک شرکت صنعتی به‌عنوان مسئول کنترل کیفیت مشغول به فعالیت هستم.
لطفاً کمی هم از پیشینهٔ دیگر اعضای هیئت مدیرهٔ‌تان در این خیریه بگویید.
ایگور بیِلاتس: «دیگر اعضای هیئت مدیرهٔ ما از این قرارند:
- یونگ بانگ (Young Bong) اهل کرهٔ جنوبی با سابقهٔ تدریس علوم در کشورش. در سال ۲۰۱۰ به کانادا آمده و به حفاظت از محیط زیست علاقه‌مند است.
- ریحانه میرجانی از ایران، او همیشه برای کمک به مردم آماده است. در سال ۲۰۱۵ به کانادا آمده و در حال حاضر به‌طور داوطلبانه مشغول به فعالیت در این خیریه است. سرگرمی‌اش بازی تنیس است.
- تام پانگ (Tom Pong) از تایوان. همیشه می‌گوید دوست دارد وقت بیشتری را برای کمک داوطلبانه به Immigrant Link Centre Society اختصاص دهد. در سال ۲۰۱۴ به کانادا مهاجرت کرده و مدیر ارشد اجرایی یک شرکت رسانه‌ای است.
- باسم سمعان (Basam Saman) از مصر. باستان‌شناسی است که در زمینهٔ تأثیر حفاظت طبیعی بر میراث فرهنگی فعالیت می‌کند. در فوریهٔ ۲۰۱۲ به کانادا مهاجرت کرده است. در مصر عضو چندین انجمن حفاظت از محیط زیست است. او معتقد است Immigrant Link Centre Society جایی است که در آن از طریق کار گروهی می‌تواند برای محافظت و نگهداری از طبیعت دوست‌داشتنی کانادا فعالیت کند.»
چه شد که به فکر تشکیل خیریهٔ Immigrant Link Centre Society افتادید؟
علی حائری: «ما با هم در کلاس‌های آموزش زبان ویژهٔ مهاجران آشنا شدیم. ایگور در آن زمان در سازمانی کار می‌کرد که از سوپرمارکت‌های بزرگ مواد غذایی فاسدشدنی‌شان را که نزدیک به تاریخ انقضایشان بود، می‌گرفتند و بین افرادی که اعتیاد را کنار گذاشته بودند و به اصطلاح پاک شده بودند، توزیع می‌کردند. زمانی که ایگور این موضوع را با ما در میان گذاشت، فکر کردیم که ایدهٔ خوبی است و می‌توان آن را بسط داد. کشور کانادا فرصتی را به ما داد که بتوانیم در اینجا در صلح و آرامش زندگی کنیم و ما دوست داشتیم بتوانیم در این کشور حضور فعال‌تری داشته و ضمن حفاظت از محیط زیست، بتوانیم به کسانی که نیازمندند نیز کمک کرده باشیم. به‌همین دلیل این انجمن Immigrant Link Centre Society را که به‌تازگی به خیریه ارتقا یافته است، تأسیس کردیم.»
کمی دربارهٔ نام این خیریه برایمان بگویید. چه شد که این نام را انتخاب کردید؟
ایگور بیِلاتس: «کلمهٔ Link (به‌معنای پیوند و اتصال) را از آن رو به‌عنوان نام انتخاب کردیم، که فکر می‌کنیم این انجمن جایی است برای مهاجران تا با هم پیوند یابند و همچنین با جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند در ارتباطی سودمند بمانند، و معتقدیم که این نام به مهاجران کمک می‌کند که بتوانند ما را راحت‌تر پیدا کنند.»
تشکیل این خیریه از چه زمانی و با چند نفر شروع شد و در حال حاضر چند نفر با شما همکاری می‌کنند؟
ایگور بیِلاتس: «این خیریه ابتدا در سال ۲۰۱۵ توسط گروهی ۵ نفره از داوطلبان که مایل بودند به نیازمندان کمک کنند، تشکیل شد. در سال ۲۰۱۶ به‌صورت رسمی و به‌عنوان انجمنی غیرانتفاعی ثبت شد و در سال ۲۰۱۸ توانست عنوان خیریهٔ رسمی را بگیرد.»
علی حائری: «در حال حاضر، بیش از ۲۰ داوطلب در این خیریه مشغول به کارند. نحوهٔ عضوگیری هم بدین شکل بود که در مراکز آموزشی ویژهٔ مهاجران فراخوان دادیم و از کسانی که دوست داشتند وقت یا خودرویشان را برای کمک به دیگران در اختیار قرار دهند، دعوت کردیم به ما ملحق شوند. همهٔ این افراد مهاجرانی‌اند که از کشورهای مختلف به کانادا آمده‌اند و حالا برای بهتر کردن زندگی نیازمندان در کانادا تلاش می‌کنند.»
ایگور بیِلاتس: «جهت اطلاعتان مایل‌ام اضافه کنم که در تیم ما، در همین تیم کوچک، افرادی از ۱۰ کشور و ۴ قاره از سراسر جهان فعال‌اند که از نظر من این، یعنی تنوع و گوناگونی در فرهنگ و ملیت، بزرگ‌ترین نقطهٔ قوت انجمن ما است.»
کار اصلی این خیریه چیست و چه شرکت‌ها، فروشگاهها و سازمان‌هایی با شما همکاری می‌کنند؟
علی حائری: «هدف اصلی این خیریه جلوگیری از اسراف مواد غذایی، حفاظت از محیط زیست و همچنین کمک به نیازمندان و مستمندان که عمدتاً شامل خانواده‌های تک والدین، پناهندگان، و افراد کم‌درآمد است.
بالا بردن سطح آگاهی جامعه نسبت به راه‌های جلوگیری از اسراف از طریق راهکارهای جدید آموزشی نظیر: کارتون برای کودکان و کارگاه‌های آموزشی از اهداف ماست.
هدف بلندمدت ما نیز بالا بردن آگاهی سیاستمداران و تشویق آن‌ها به تصویب قوانینی برای جلوگیری از اسراف مواد غذایی، به‌صورت الزام قانونی است.»
ایگور بیِلاتس: «ما توانسته‌ایم مشارکت سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای Save On Foods و Thrifty Foods را جلب کنیم و آن‌ها محصولات فاسدشدنی‌شان مانند انواع پروتئین حیوانی، لبنیات، میوه و سبزیجات، غذاهای آماده، نان و حتی بیسکوئیت و آب‌میوه را در نزدیکی زمان انقضایشان در اختیار ما قرار می‌دهند و ما آن‌ها را به دست خانواده‌های نیازمند می‌رسانیم.»
آیا شرکت‌ها و فروشگاه‌های کوچک‌تر هم تمایلی به مشارکت در برنامه‌های شما نشان داده‌اند؟
علی حائری: «با چند شرکت و سوپرمارکت کوچک هم مذاکره کرده‌ایم و با برخی از آن‌ها در مرحلهٔ توافق نهایی هستیم، ولی مشکل اصلی نگرانی صاحبان این فروشگاهها از شکایات احتمالی مصرف‌کنندگان نهایی این مواد غذایی برای مواردی مانند مسمومیت یا چیزهایی از این قبیل است. در هر حال، ما به کارمان ادامه می‌دهیم و امیدواریم بتوانیم مشارکت فروشگاه‌های بیشتری را جلب نماییم.»
خانواده‌هایی را که نیاز به حمایت دارند، چگونه و بر چه اساس شناسایی می‌کنید؟
ایگور بیِلاتس: «ما با تعدادی از مؤسسات خیریهٔ قدیمی مانند St. Burnaby Church، BC Housing، Suwalkh School، Dan’s Legacy، Refood، Food Stash، UGM، Korean Gospel Church و Aunt Leah’s Place همکاری می‌کنیم و از طریق آن‌ها افراد نیازمند را شناسایی می‌نماییم.»
آیا امکان دارد تخمینی از تعداد افرادی که روزانه از خدمات مؤسسهٔ شما بهره‌مند می‌شوند، ارائه دهید؟
ایگور بیِلاتس: «بیش از ۱۵۰ خانوار به‌صورت مستقیم از مواد غذایی تهیه‌شده توسط خیریهٔ ما تغذیه می‌کنند که مجموعاً حدود ۵۰۰ نفر می‌شوند. در حال حاضر، افراد تحت حمایت این خیریه عموماً در محدودهٔ ترای-سیتیز ساکن‌اند. امیدواریم با گرفتن کمک‌های مالی از دولت یا اشخاص و افزایش نیروهای کمکی بتوانیم مناطق و افراد واجد شرایط بیشتری را تحت پوشش قرار دهیم.»
آیا دولت یا نهادهای دولتی از برنامه‌های شما حمایت کرده‌اند؟ کمک دولتی دریافت کرده‌اید؟
علی حائری: «ما پیش از این با سازمان United Way تماس گرفته و مذاکره کرده بودیم. یونایتد وِی خیریهٔ بزرگ و شناخته‌شده‌ای است که میزان قابل توجهی از کمک‌های دولتی را دریافت می‌کند و بخشی از آن را میان انجمن‌ها و سازمان‌های خیریهٔ کوچک‌تر تقسیم می‌کند. در آن زمان که ما تنها انجمنی غیرانتفاعی بودیم، مذاکرات با این سازمان چندان نتیجه‌بخش نبود، هر چند، حالا که انجمن ما نیز به خیریهٔ تبدیل شده است، در تماس‌های اخیر با یونایتد وِی، جای امیدواری زیادی می‌بینیم که ما نیز بتوانیم از طریق این سازمان، از کمک‌های دولتی در آیندهٔ نزدیک بهره‌مند شویم.»
پس، هزینه‌های این کار را چگونه تأمین می‌کنید؟
ایگور بیِلاتس: «هزینه‌های این طرح تاکنون صرفاً توسط داوطلبان تأمین شده است. این هزینه‌ها عمدتاً شامل اهدای وقت، هزینهٔ بنزین، استفاده از خودروهای شخصی داوطلبان و همچنین کلیهٔ خدمات لجستیک مورد نیاز بوده است.
البته مواد غذایی توسط فروشگاه‌هایی که در بالا نام برده شد، اهدا می‌شود.»
اگر مردم یا کسب‌وکارها بخواهند با شما همکاری داشته باشند و حمایتتان کنند، قدم اول چیست؟
علی حائری: «اولین قدم این است که به وب‌سایت مؤسسهٔ ما در آدرس www.ilcs.ca مراجعه کنند تا با خدمات و نیازمندی‌های ما بیشتر آشنا شوند.
ضمناً برای کمک به خیریه، اعم از کمک مالی یا همکاری داوطلبانه به‌عنوان نیروی کمکی برای توزیع مواد غذایی، می‌توانند با شماره تلفن ۷۷۸-۸۶۱-۲۰۵۴(خانم ریحانه میرجانی) یا با ایمیل igorbjelac@yahoo.com با ما مکاتبه نمایند.»
چه برنامه‌ای برای آینده دارید؟
علی حائری: «برنامهٔ آتی ما این است که بتوانیم قانونگذاران را قانع کنیم تا قانونی تصویب کنند که طی آن هیچ‌یک از فروشگاه‌های مواد غذایی، حق ضایع کردن و دور ریختن مواد غذایی را نداشته باشند. این قانون هم‌اکنون در فرانسه در حال اجرا است.
همچنین، تمایل تمامی اعضای گروه این است که بتوانیم با این شیوه، ضمن کمک به نیازمندان، وظیفه خود را نسبت به حفاظت از محیط زیست نیز انجام داده باشیم.»
با سپاس از وقت شما، بهترین آرزوها را برای شما در برنامه‌ها و پروژه‌های آتی این خیریه داریم.
