قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید
امیرحسین توفیق – ونکوور
وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا اغلب هر سال در ماه نوامبر، الزامات، فرم‌ها و مدارک مورد نیاز این برنامهٔ مهاجرتی را به‌روز رسانی می‌کرد، اما سال ۲۰۱۶ کاملاً متفاوت بود.
ماه دسامبر هم آغاز شد و به نیمه‌اش نزدیک بود، اما همچنان از به‌روزرسانی این برنامهٔ مهاجرتی خبری نبود و علی‌رغم پیگیری و مکاتبه، خبر جدیدی دریافت نشد تا نهایتاً در نیمهٔ ماه دسامبر سال ۲۰۱۶، وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که شیوهٔ پذیرش پرونده برای این برنامهٔ مهاجرتی در سال ۲۰۱۷ متفاوت خواهد بود.
استنباط آن‌ها این بود که تاکنون پرونده‌هایی پذیرش و بررسی می‌شدند که اولاً کامل بوده و در ثانی پیش از تکمیل‌شدنِ سهمیه دریافت شده باشند و طبعاً متقاضیانی که قصد ورود به این برنامه را داشتند، می‌بایستی زمان خود را به‌نحوی تنظیم می‌کردند که درخواست‌شان به‌همراه مدارک و فرم‌های تکمیل‌شده و بدون نقص، در روز آغاز پذیرش پرونده‌های این برنامهٔ مهاجرتی توسط مسئولان مربوطه دریافت می‌شد و استفاده از سیستم ارسال بسته‌های پستی چالشی بود که همه‌ساله متقاضیان با آن دست‌به‌گریبان بودند.
شیوهٔ جدید پذیرش بدین نحو معرفی شد که متقاضیانِ «علاقه‌مند» به اسپانسرکردن والدین یا پدربزرگ یا مادربزرگشان، می‌بایستی در ابتدا فرمی آنلاین را تکمیل کنند و پس از مدت زمان مشخص یک‌ماهه، از بین «علاقه‌مندان» تعداد ۱۰ هزار پرونده انتخاب و از آنان خواسته می‌شود که فرم و مدارک مورد نیاز این برنامه را ارسال کنند. اعتقاد بر این بود که شیوهٔ جدید «عادلانه» بوده و دیگر رسم و شیوهٔ «هر پرونده‌ای که زودتر برسد، در برنامه قرار می‌گیرد» حذف خواهد شد.
انجام لاتاری و قرعه‌کشی برای اولین‌بار در سیستم مهاجرتی کانادا اجرا می‌شد و طبیعتاً می‌توانست اشکالات زیادی را در بر داشته باشد.
در هفتهٔ دوم آغاز ثبت‌نامِ «علاقه‌مندان»، اشکالاتی که مشاهده شد، کتباً به وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا اعلام شد که پاسخی دریافت نشد و نهایتاً نزدیک به سه‌ماه پس از اتمام مهلت ثبت‌نام، در ۲۵ ماه آوریل ۲۰۱۷ آنچه انتظار می‌رفت، اتفاق افتاد و بنا به اعلام رسمی وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا، بیش از ۹۵ هزار درخواست دریافت شده بود و از بین آن‌ها، ۱۰ هزار متقاضی انتخاب و برایشان دعوت‌نامه جهت ادامهٔ پروسه ارسال شد و البته مابقی را هم از عدم انتخاب مطلع نمودند.
اما اشکالات این برنامه چه بود و چرا مسئولین و کارشناسان وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا، از آن بی‌اطلاع بودند؟
اشکالاتی که به این برنامه و شیوهٔ لاتاری یا قرعه‌کشی وارد است، بدین شرح است:
۱- در معرفی این شیوه، اعلام شده بود که شروع ثبت‌نام از سوم ماه ژانویه است و فرم‌ها و الزامات این برنامه در روز نهم ژانویه اعلام خواهد شد. بدین معنی که یک هفته پس از آغاز ثبت‌نام، تازه متقاضیان از زیر و بم این برنامه اطلاع حاصل خواهند کرد!
۲- در زمان معرفی این برنامه، اعلام شده بود که اگر «علاقه‌مند» به اسپانسرکردن والدین خود هستید، فرم آنلاین اعلام‌شده را تکمیل کنید. خب، آیا وجود دارد شخصی که «علاقه‌مند» نباشد والدینش در کنارش باشند؟
۳- فرم آنلاین ثبت‌نام، بسیار بسیار ساده بود. در آن فرم، تنها مشخصات متقاضی، آدرس و تاریخ تولد پرسیده می‌شد، بدون «هیچ» اشاره‌ای به الزامات برنامه و حداقل درخواست چند مدرک که اثبات‌کنندهٔ واجد شرایط بودن متقاضی باشد.
۴- مسئولان محترم و کارشناسان عزیز وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا حتی به این فکر نکردند که چه اتفاقی در این بین می‌تواند افتاده باشد که حجم دریافت پرونده که در سال ۲۰۱۶، حدود ۱۴ هزار درخواست بود، به یک‌باره و در ظرف یک‌سال به ۹۵ هزار درخواست رسیده است.
۵- همه‌ساله یکی از الزامات این برنامه ارائهٔ برگه مالیاتی «سه سال» منتهی به آغاز پذیرش این برنامه بود و سال پیش از آن، در هیچ یک از سال‌های قبل محاسبه نمی‌شد. حتی در نهم ژانویهٔ سال جاری که فرم‌ها به‌روزرسانی شد، از متقاضیان، برگهٔ مالیاتی سال‌های ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ درخواست شده بود. اما در روز ۲۵ آوریل و هم‌زمان با اعلام نتایج این قرعه‌کشی، در کمال شگفتی، فرم مربوطه به‌روزرسانی شد و در آن برگهٔ مالیاتی سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ درخواست شده بود. این عمل وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا ناعادلانه بود و موجب شد حجم زیادی از متقاضیانی که تصور می‌کردند سال آینده واجد شرایط خواهند بود، فرم «علاقه‌مندی» را تکمیل نکرده و شانس خود برای شرکت در این قرعه‌کشی را از دست دادند چرا که با روال پیشین برگهٔ مالیاتی سال ۲۰۱۶ آن‌ها جزو محاسبات وزارت مهاجرت کانادا قرار نمی‌گرفت.
در هر حال، علی‌رغم آنکه وزارت مهاجرت و شهروندی کانادا از ارائهٔ سیستمی عادلانه جهت این برنامهٔ مهاجرتی یاد کرده بود، به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، وکلا و مشاوران مهاجرت، این شیوه، بسیار «ناعادلانه» بود و متقاضیانی که سال‌ها انتظار کشیدند تا واجد شرایط بشوند، انتخاب نشدند و به آن‌ها وعدهٔ سال بعد داده شد!
و اما چه کسانی انتخاب شدند؟ قطعاً در بین این ده هزار نفر، هستند متقاضیان واجد شرایط، اما بر اساس تماس‌های تلفنی‌ای که در یک‌هفتهٔ اول اعلام نتایج دریافت شد، در بین «علاقه‌مندانی» که برای ادامهٔ پروسه انتخاب شده بودند، افرادی بودند که اصلاً واجد شرایط نیستند، مانند:
۱- یک متقاضی که با ویزای دانشجویی در کانادا حضور دارد.
۲- یک متقاضی که با ویزای کار در کانادا حضور دارد.
۳- چندین متقاضی که در سال‌های ۲۰۱۵ و یا ۲۰۱۶ در کانادا «لند» کرده‌اند.
۴- چندین متقاضی که تنها یک برگهٔ مالیاتی و آن هم با درآمد زیر ۱۲ هزار دلار به ادارهٔ دارایی و مالیات گزارش کرده‌اند.
۵- برادر و خواهری که از دوشهر مختلف در کانادا شانس خود را امتحان کرده بودند و هر دو انتخاب شدند در حالی‌که هیچ‌کدام واجد شرایط نبودند.
پتیشنی هم تهیه شده و مشکلات و انتظارات اعلام شد و نهایتاً باید دید که پروندهٔ «برنامهٔ اسپانسرشیپی والدین سال ۲۰۱۷» کِی و چگونه بسته خواهد شد؟
پایان
