امیر باجه‌کیان امروز که این نوشته را می‌نویسم پنج ماه از انتخابات سراسری می‌گذرد. انتخابی برای تغییر. برای بسیاری از ما که با سوگند شهروندی کانادایی شده‌ایم، رأی‌دادن شاید واقعی‌ترین نشانهٔ احساس تعلق به خانهٔ جدید باشد. اما این تنها آغاز راه است. ما بودیم که خواستارِ تغییر شدیم. ما بودیم که همراهِ تغییر شدیم. ما از خوان اول شهروندی گذشتیم. اکنون که با تغییر دولت نیاز به واکنش سریع از میان رفته است، صحنه را…

عنایت کشاورزی «اگر آیلان زنده بود، آینده‌اش چه بود؟… یک متجاوز دیگر به زنان آلمان» این سخنان یک نئونازی نیست، نظرگاه هلی‌گان- لمپن‌هایی که فقر فکری‌شان را با چاقوهای تیزشان غنی می‌کنند، هم نیست. و حتی سخن درماندگانی که سیاست‌بازان به خوردشان داده‌اند که این مهاجران- پناهندگان‌اند که مسئول شوربختی‌تان‌اند، هم نیست. و ای‌ کاش بود. این پانوشت کاریکاتوری است در «شارلی‌ ابدو» که قرار بوده مجله‌ای به‌غایت روشنفکری باشد که برق پرستیژش، روشنای تاریک‌ترین…