نویسنده‌ای از ایران با امضاء محفوظ پیراهن قرمز و دامن سیاه به تن داشت؛ رنگ‌هایی نماد خون و عزا. با جوراب‌هایی پارازین که ساق پاهای تراشیده‌اش را نشان می‌داد. اندامی ترکه‌ای و استوار که در زمستانی برگ‌ریز رو به انتهای کوچه با گیسوانی افراشته و قامتی رها قدم بر می‌داشت. تصویر که در فضای مجازی منتشر شد، امواجی از بهت و تحسین و ناباوری برانگیخت. عده‌ای ظهور چنین پدیده‌ای را غیرممکن دانستند؛ گفتند باید فتوشاپ…