مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور
جایزهٔ اسکار (Oscars) و یا جوایز آکادمی (Academy Awards)، به مراسم اعطای جوایز سالانهٔ آمریکا که از سوی آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک به بهترین آثار صنعت سینما جهان اهدا می‌شود، گفته می‌شود. مراسم اسکار یکی از شاخص‌ترین مراسم اهدای جوایز در جهان است و هرساله در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به‌صورت زنده پخش می‌شود.
جایزهٔ اسکار یکی از نُه جایزه از جوایز آکادمی است. جوایز آکادمی در بخش رسانه به‌عنوان قدیمی‌ترین مراسم اهدای جوایز به شمار رفته و جوایزی نظیر جایزهٔ گرمی (برای موسیقی)، جایزهٔ اِمی (برای تلویزیون) و جایزهٔ تونی (برای تئاتر) پس از آن شکل گرفتند.
مجسمهٔ اسکار که سدریک گیبونز، رئیس قسمت طراحی مؤسسهٔ MGM یا کمپانی مترو گلدوین مایر آن را طراحی کرده، شوالیهٔ برهنه‌ای را نشان می‌دهد که شمشیری را روی یک حلقه فیلم نگاه داشته است. این حلقهٔ فیلم پنج پره دارد که نشانهٔ پنج صنف اصلی موردنظر آکادمی (تهیه‌کنندگان، کارگردانان، بازیگران، تکنیسین‌ها و نویسندگان) است.
نخستین مراسم اسکار در ۱۶ مهٔ ۱۹۲۹ در ناهاری اختصاصی در هتل روزولت هالیوود با حضور حدود ۲۷۰ تماشاگر برگزار شد. بهای بلیت مراسم بعدی اسکار که در هتل میفر برگزار شد، ۵ دلار بود.
در اواخر دسامبر، فهرست نامزدهای اسکار برای حدود ۶٬۰۰۰ عضو فعال ارسال می‌شود. اعضای گروه‌های مختلف افراد مربوط به حوزهٔ خودشان را به‌عنوان نامزد اسکار انتخاب می‌کنند؛ به‌استثنای فیلم‌های خارجی، مستند و انیمیشن که از سوی کمیته‌ای خاص متشکل از اعضای تمام حوزه‌ها انتخاب می‌شوند.
در بخش خاص انتخاب بهترین فیلم اسکار، تمامی اعضا صلاحیت انتخاب نامزدهای اسکار را دارند. فیلم‌های خارجی باید دارای زیرنویس انگلیسی باشند و هر کشور می‌تواند سالیانه فقط یک فیلم برای مراسم اسکار پیشنهاد کند.
امسال نود و هفتمین دورهٔ جوایز اسکار بود که در تاریخ ۲ مارس ۲۰۲۵ (۱۲ اسفند ۱۴۰۳) در سالن تئاتر دالبی واقع در لس آنجلس، کالیفرنیا برگزار شد. این مراسم با اجرای کمدین مشهور، کانن اوبراین، برای نخستین بار بود و هنرمندانی نظیر آریانا گرانده و سینتیا اریوو نیز در این رویداد به اجرای برنامه پرداختند. اوبراین با شوخی‌های طنزآمیزش فضای مراسم را شاد و مفرح کرد. با این‌حال، طولانی‌شدن زمان مراسم باعث خستگی برخی از حضار شد. اجرای مشترک آریانا گرانده و سینتیا اریوو در آغاز مراسم با استقبال گرم حضار همراه بود. همچنین، سخنرانی‌های احساسی برندگان، به‌ویژه کیرن کالکین و زوئی سالدانا، از لحظات به‌یادماندنی مراسم بود. امسال برای ایران هم سال مهمی در جوایز اسکار بود و زوجی هنرمند سومین اسکار را برای ایران به ارمغان آوردند. انیمیشن کوتاه ایرانی «در سایهٔ سرو» اسکار گرفت. این سومین اسکار برای سینمای ایران پس از اسکار فیلم‌های «فروشنده» و «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی و نخستین اسکار ایران در زمینهٔ انیمیشن است. در ادامه، نگاهی کوتاه خواهیم داشت به برندگان بخش‌های اصلی در جوایز اسکار امسال.
بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامهٔ غیراقتباسی، بهترین بازیگر زن و بهترین تدوین: «آنورا»
فیلم درام-کمدی «آنورا» به‌کارگردانی شان بیکر، موفق به کسب جایزهٔ بهترین فیلم شد. این فیلم داستان زندگی آنورا، یک رقصنده و کارگر جنسی اهل بروکلین، را روایت می‌کند که با پسر یک الیگارش روسی فرار می‌کند. «آنورا» با بودجه‌ای شش‌میلیون‌دلاری ساخته شد و علاوه بر بهترین فیلم، جوایز بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامهٔ غیراقتباسی، بهترین بازیگر زن برای مایکی مدیسون و بهترین تدوین را نیز از آنِ خود کرد. این فیلم برای خرید یا اجاره روی سرویس‌های پخش آنلاین فیلم در دسترس است.
بهترین فیلم غیرانگلیسی: «من هنوز اینجا هستم»
جایزهٔ بهترین فیلم بین‌المللی به فیلم برزیلی «من هنوز اینجا هستم» تعلق گرفت. این فیلم به‌کارگردانی والتر سالس، داستان زنی را روایت می‌کند که در جست‌وجوی هویت گمشدهٔ خود است و با چالش‌های اجتماعی و شخصی متعددی روبه‌رو می‌شود. در این فیلم فرناندا تورس و فرناندا مونته‌نگر نقش جوانی و سالمندیِ اونیسی پایوا، مادر و فعالی را که در جست‌وجوی شوهر گمشده‌اش در دوران دیکتاتوری نظامی برزیل است، بازی می‌کنند. این فیلم برای خرید یا اجاره روی سرویس‌های پخش آنلاین فیلم در دسترس است.
بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی: «مجمع کاردینال‌ها»
پیتر استران برای نگارش فیلمنامهٔ فیلم «مجمع کاردینال‌ها» موفق به دریافت جایزهٔ بهترین فیلمنامهٔ اقتباسی شد. این فیلم بر اساس رمانی به‌همین نام، داستان انتخاب پاپ جدید در واتیکان را به تصویر می‌کشد و تنش‌ها و سیاست‌های پشت پرده این فرآیند را نشان می‌دهد. کاردینال توماس لارنس (با بازی درخشان رالف فاینس) مجمعی برای انتخاب پاپ بعدی برگزار می‌کند اما متوجه می‌شود که در حال بررسی اسرار و رسوایی‌های هر یک از نامزدهای سِمَت پاپ است. این فیلم در برخی از کتابخانه‌های مترو ونکوور موجود است که می‌توان آن را امانت گرفت علاوه بر این از طریق سرویس‌های پخش فیلم آنلاین هم برای خرید یا اجاره در دسترس است. مشترکان سرویس پرایم شرکت آمازون می‌توانند بدون هزینهٔ اضافی این فیلم را تماشا کنند.
بهترین بازیگر مرد: آدرین برودی برای فیلم «بروتالیست»
در این فیلم آدرین برودی نقش معمار یهودی‌زادهٔ مجارستان را بازی می‌کند که از هولوکاست جان سالم به در برده و به ایالات متحده مهاجرت می‌کند، جایی که برای رسیدن به رؤیای آمریکایی در تلاش است تا اینکه یک مشتری ثروتمند زندگی‌اش را دگرگون می‌کند. همچنین لول کراولی برای این فیلم اسکار بهترین فیلمبرداری را نیز از آنِ خود کرد. این فیلم برای خرید یا اجاره روی سرویس‌های پخش آنلاین فیلم در دسترس است و کتابخانه‌های مترو ونکوور هم آن را سفارش داده‌اند و به‌زودی می‌توان آن را از کتابخانه‌ها به امانت گرفت.
بهترین بازیگر مکمل مرد: کیرن کالکین برای فیلم «درد واقعی»
کیرن کالکین برای بازی در فیلم «درد واقعی» جایزهٔ بهترین بازیگر مکمل مرد را دریافت کرد. او با اجرای نقشِ برادری که در جست‌وجوی هویت و گذشتهٔ خانوادگی خود است، توانست عمق و احساسات پیچیدهٔ این شخصیت را به‌خوبی منتقل کند. از طریق سرویس‌های پخش فیلم آنلاین هم برای خرید یا اجاره در دسترس است. مشترکان سرویس دیزنی پلاس می‌توانند بدون هزینهٔ اضافی این فیلم را تماشا کنند. همچنین کتابخانه‌های مترو ونکوور هم آن را سفارش داده‌اند و به‌زودی می‌توان آن را از کتابخانه‌ها به امانت گرفت.
بهترین بازیگر مکمل زن: زوئی سالدانا برای فیلم «امیلیا پرز»
زوئی سالدانا برای نقش‌آفرینی در فیلم «امیلیا پرز» موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر مکمل زن شد. این فیلم داستان زنی را روایت می‌کند که در مواجهه با چالش‌های زندگی، تصمیمات جسورانه‌ای می‌گیرد. سالدانا با اجرای قوی و تاثیرگذار خود، توانست این شخصیت پیچیده را به خوبی به تصویر بکشد. این فیلم را می‌توان از طریق سرویس پخش فیلم نتفلیکس تماشا کرد.
بهترین مستند بلند: «هیچ سرزمین دیگری»
این فیلم محصول مشترک کارگردان‌های فلسطینی و اسرائیلی به‌نام‌های یووال آبراهام، بازل آدرا، حمدان بالال، و راشل زور است.
توانایی احساس درد و همدلی با رنج دیگران، چیزی است که ما را از سایر موجودات متمایز می‌کند و تنها جرقه‌ای است که می‌تواند امید را در دل‌هایمان زنده نگه دارد. اگر «مهم نیست» پاسخی باشد به درخواست یک مادر، صرف‌نظر از هرگونه باور یا هویتی، آنگاه باید گفت که ما از انسانیت فاصله‌ای بسیار دور گرفته‌ایم.
این جمله، که در فیلم مستند «هیچ سرزمین دیگری» به تصویر کشیده شده، به‌خوبی بیانگر تراژدی بی‌عدالتی و ظلمی است که در بسیاری از نقاط جهان رخ می‌دهد.
در فیلم مستند «هیچ سرزمین دیگری»، شاهد صحنه‌های دلخراشی از تخریب مداوم مسافر يطا هستیم؛ مجموعه‌ای از روستاهای واقع در جنوب کرانهٔ باختری. ساکنانی که نسل‌اندرنسل در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند، اکنون با تهدید تخلیه و نابودی خانه‌هایشان روبه‌رویند.
فیلم مستند «هیچ سرزمین دیگری» به‌کارگردانی مشترک فیلمسازان و روزنامه‌نگاران اسرائیلی و فلسطینی، روایتی تکان‌دهنده از مبارزهٔ مردم مسافر يطا برای حفظ سرزمین اجدادی خود ارائه می‌دهد. تبدیل این منطقه به مرکز آموزشی ارتش اسرائیل و ممنوعیت ساخت‌وساز، زندگی ساکنان را به جهنمی واقعی تبدیل کرده است. این فیلم در حال حاضر روی سرویس‌های پخش فیلم آنلاین در دسترس نیست ولی از تاریخ ۱۱ تا ۲۷ مارس ۲۰۲۵ در چند اکران می‌توان آن را در مرکز VIFF Centre تماشا کرد. برای اطلاعات بیشتر از لینک زیر دیدن کنید:
https://viff.org/whats-on/no-other-land/#book
بهترین انیمیشن بلند: «جریان» به‌کارگردانی گینتس زیلبالودیس
انیمیشن سینمایی «جریان»، اثری فانتزی و ماجراجویانه است که در سبکی متفاوت و بدون دیالوگ‌پردازی، تصویری از حیات جانوران بر روی زمینِ بدون انسان را به نمایش می‌گذارد. در این اثر، گربه‌ای منزوی که محل سکونتش را در اثر سیلی ویران‌گر از دست می‌دهد، واردِ قایقی می‌شود که در آن چند حیوان از گونه‌های دیگر نیز حضور دارند. این انیمیشن برای خرید یا اجاره روی سرویس‌های پخش آنلاین فیلم در دسترس است.
بهترین انیمیشن کوتاه: «در سایهٔ سرو» به‌کارگردانی شیرین سوهانی و حسین ملایمی
این انیمیشن ایرانی داستانی دربارهٔ یک ناخداست که از اختلال اضطراب پس از سانحه رنج می‌برد. او با دخترش در خانه‌ای کوچک کنار دریا و دور از مردم زندگی می‌کند. آن‌ها باید با چالش‌های یک زندگی سخت روبه‌رو شوند.
