سیما غفارزاده – ونکوور
سهشنبه شب این هفته، تنها مناظرهٔ تلویزیونی انتخابات ۲۰۲۰ استان برگزار شد. رهبران احزاب بیسی اندیپی، بیسی لیبرالز و بیسی گرین طی این مناظرهٔ نسبتاً متمدنانه، بریتیش کلمبیاییها را از دیدگاهها و برنامههای خود در صورت پیروزی در انتخابات آتی، آگاه کردند.
از نکات برجستهٔ این مناظره میتوان به این موارد اشاره کرد:
جان هورگان سیاستهای بیسی لیبرالز را در سالهای ۲۰۰۰ و پس از آن در رابطه با کمبود کارکنان خانههای سالمندان به باد انتقاد گرفت و آن را دلیل آشفتگیها و بینظمیهای ایجادشده در ماههای اول پاندمی دانست و گفت زمانی که دولت اقلیت تشکیل شد، تعداد کارکنان ۹۰٪ خانههای سالمندان در بیسی زیر حداقل استاندارد تعیینشده بود. وی در همین ارتباط خطاب به ویلکینسون گفت: «شما ۱۰٬۰۰۰ نفر را که بیشتر آنها زنان بودند، اخراج کردید تا به ثروتمندترین اقشار بیسی تخفیف مالیاتی بدهید.»
ویلکینسون در دفاع از کارنامهٔ لیبرالهای بیسی در زمینهٔ بهداشت و درمان، به ۱۴ بیمارستانی اشاره کرد که طی ۱۶ سالی که حزب او در رأس قدرت بود، ساخته شد و رهبر حزب اندیپی را به تفرقهافکنی متهم کرد؛ او گفت که ما باید با هم کار کنیم تا از این پاندمی گذر کنیم و پیش کشیدن آنچه ۱۷ سال قبل اتفاق افتاده به ما کمکی نمیکند تا آیندهمان را بسازیم. هرچند، جان هورگان همچنان روی موضع خود تأکید داشت و به ویلکینسون گفت که تبعات تصمیم لیبرالها در آن سالها برای سالمندانی که در دورهٔ پاندمی کارکنان کافی برای مراقبت از آنها نبود، عمیق و غمانگیز بوده است؛ تصمیمی که اشتباه بزرگی بوده و ویلکینسون باید به آن اعتراف کند.
سونیا فرستنو، رهبر حزب سبز بیسی، در پاسخ به این سؤال که با توجه به چالشهای دشواری که اقتصاد بیسی بهدنبال تأثیرات پاندمی با آنها مواجه است، آیا او حاضر است از پروژههای سوختهای فسیلی برای ایجاد اشتغال، حمایت کند یا خیر، با یادآوری دود ناشی از آتشسوزیهای اخیر جنگلهای غرب آمریکا که ما را نیز در بیسی تحت تأثیر قرار داده بود، گفت نقش صنایع در تغییرات اقلیمی تنها افزایش بحران بیشتر است. وی گفت در عوض میتوان روی انرژیهای پاک سرمایهگذاری کرد که خود میتواند موجب ایجاد اشتغال در سرتاسر استان شود. فرستنو همچنین روی تعهد بلندپروازانهٔ حزبش برای رسیدن به اقتصادی عاری از کربن تا سال ۲۰۴۵ برای حفاظت از جوانان بیسی، تأکید کرد.
اندرو ویلکینسون، در دفاع از خصوصیسازی بیمهٔ اتومبیل، گفت که آنها نمیخواهند آیسیبیسی را از دور خارج کنند، بلکه میخواهند اجازه دهند دیگر شرکتهای بیمه محصولات رقابتی خود را ارائه دهند، همانطور که در ساسکاچوان عمل میشود و همانطور که در شکلهای مختلف در برخی استانهای دیگر کانادا انجام میشود. وی اعتقاد دارد که رقابت موجب کاهش نرخهای بیمه خواهد شد.
جان هورگان که بیشترِ زمان مناظره را صرفِ دفاع از کارنامهٔ دولتش کرد، در رابطه با مهدکودکِ روزانه ۱۰ دلار، که از وعدههای اندیپی در انتخابات سال ۲۰۱۷ بود، و لیبرالهای بیسی آن را شکست خواندهاند چرا که تنها در دو درصد مهدکودکهای استان عملی شده است، گفت که نداشتنِ تعداد کافی کرسی در مجلس و نبودِ حمایت لازم، دلیل به ثمر نرسیدن این حرکت بوده است.
سونیا فرستنو، رهبر حزب سبز بیسی، وعدهٔ لیبرالهای بیسی برای کاهش مالیات استانی (PST) را مورد انتقاد قرار داد و با اشاره به اینکه طرح پیشنهادی مذکور نزدیک به ۷ میلیارد دلار از خزانهٔ دولت را در دوران پاندمی صرف خواهد کرد، مزایای انجام چنین کاری را مورد سؤال قرار داد. او گفت اقتصاددانان به ما میگویند که باید در بخش خدمات و زیرساختها سرمایهگذاری کنیم و اقتصادمان را بسازیم، در حالیکه توانایی دولت با از دست دادن درآمد پیاستی برای انجام چنین کاری تضعیف خواهد شد. ویلکینسون در دفاع از طرح پیشنهادی خود، به نظرسنجی اقتصادی ناخوشایندی اشاره کرد که پیشبینی میکند یکچهارم کسبوکارهای بیسی ترس این را دارند که سال آینده دوام نخواهند آورد. ویلکینسون معتقد است که کاهش پیاستی به صفر برای مدت یکسال، موجب تشویق مردم به خرید و در نتیجه رونق کسبوکارها خواهد شد.
اندرو ویلکینسون، رهبر حزب بیسی لیبرالز، با اشاره به اسکان بیخانمانها در کمپها در برخی شهرهای استان، رویکرد اندیپی نسبت به مسئلهٔ بیخانمانی را شکست عظیمی خواند. جان هورگان در پاسخ گفت که معضل یادشده پیش از استقرار دولت او، وجود داشته است و بحران بیخانمانی درواقع بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷، سی درصد افزایش داشته است و پس از آن حدود یک درصد در سال افزایش داشته است. وی اضافه کرد که دولت در حال خرید هتلهاست و انتقال مردم به آنها و اطمینان از اینکه آنها خدمات مورد نیازشان را دریافت میکنند. هر چند، ویلکینسون معتقد بود که سیاستهای فعلی چیزی نیست جز چسب زخم، در حالیکه مشکلات، عمیقتر از فقط تأمین پناهگاه است. هورگان در پاسخ به ویلکینسون گفت که او راهحلی برای این معضل ندارد، چرا که اگر داشت، حزبش آن را طی ۱۶ سالی که قدرت را در دست داشت، بهکار میبست.
در هر حال، با تمام انتقادهایی که برای اعلام انتخابات زودهنگام به نخستوزیر شد، این انتخابات بهزودی و در تاریخ ۲۴ اکتبر انجام خواهد شد و وظیفهٔ شهروندی ماست که در آن شرکت کنیم. نقش خود را ناچیز نشماریم.