دکتر امیرحسین توفیق – ونکوور
امید با مشاور مهاجرت از ایران تماس گرفت تا دربارهٔ برنامهٔ کارآفرینی استان بریتیش کلمبیا اطلاعات لازم را به‌دست آورد.
«استان بریتیش کلمبیا در حال حاضر دو نوع برنامهٔ کارآفرینی دارد. یکی برنامهٔ کارآفرینی منطقه‌ای و دیگری برنامهٔ کارآفرینی اصلی که شرایط و ویژگی‌های آن‌ها متفاوت است. هر دو را به‌طورخلاصه برای شما توضیح می‌دهم و هر کدام برایتان جذابیت داشت با جزئیات بیشتر عرض خواهم کرد.
۱- برنامهٔ کارآفرینی منطقه‌ای:
برخی مناطق که بر اساس قانون کمتر از سی هزار نفر جمعیت دارند، با دولت استان وارد قرارداد شده‌اند و به جذب مهاجر از طریق این برنامه مشغول‌اند. متقاضیانی که از طریق این برنامه قصد مهاجرت به کانادا را دارند، می‌بایستی حداقل ۳۰۰ هزار دلار سرمایه داشته باشند و حداقل ۱۰۰ هزار دلار در آن منطقه سرمایه‌گذاری انجام دهند که می‌بایستی آن کار، کاملاً مرتبط با سوابق مدیریتی‌شان باشد. مناطق ذکرشده بر اساس قراردادی که با دولت استان منعقد کرده‌اند، برخی صنایع خاص را برای منطقه‌شان به‌منظور سرمایه‌گذاری اعلام کرده‌اند و شما نمی‌توانید هر حرفه‌ای را در آن منطقه راه‌اندازی کنید بلکه می‌بایست قبل از هر کاری، منطقه‌ای را که با راه‌اندازی مورد کاری شما موافقت می‌کند، پیدا کنید و پس از آن وارد مذاکره شوید. در این برنامه، متقاضی فقط اجازهٔ راه‌اندازی کسب‌وکار را دارد و نمی‌تواند کسب‌وکاری آماده را خریداری کند. متقاضی می‌بایست از همان ابتدا مدرک زبان آیلتس با نمرهٔ ۴ داشته باشد و بازدید از آن منطقه الزامی است. پس از مذاکره و کسب رضایت مسئولان آن منطقه، برگهٔ معرفی گرفته می‌شود و می‌توان برای آن منطقه اقدام کرد. متقاضی می‌بایستی محل کار آینده و محل زندگی‌اش در همان منطقه باشد. ۱۲ ماه فرصت هست تا کسب‌وکار بر اساس بیزینس پلن راه‌اندازی شود و پس از دریافت تأئیدیه از مسئولان استان می‌توان برای اقامت دائم اقدام کرد.
۲- برنامهٔ کارآفرینی اصلی:
متقاضی در هر نقطه‌ای از استان می‌تواند نسبت به سرمایه‌گذاری اقدام کند که این شامل خرید یا راه‌اندازی کسب‌وکار است. متقاضی می‌بایستی دارای حداقل ۶۰۰ هزار دلار دارایی باشد و سرمایه‌گذاری‌ای حداقل ۲۰۰ هزار دلاری انجام بدهد. محل سکونت متقاضی می‌تواند تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری از محل سرمایه‌گذاری‌اش باشد مگر آنکه در قرارداد تنظیم‌شده، مسافت دیگری کمتر از این میزان، قید شده باشد. متقاضی ۲۰ ماه فرصت دارد که کسب‌وکارش را راه‌اندازی کند. پس از راه‌اندازی، مسئولان استان از کسب‌وکار بازدید به‌عمل می‌آورند و اگر تمام کارهای انجام‌شده بر اساس بیزینس پلن و قرارداد منعقده باشد، با ارائهٔ مدرک زبان آیلتس با میانگین ۴، تأئیدیه صادر می‌شود و متقاضی می‌تواند برای اقامت دائم خود اقدام نماید.
در هر دو برنامه، متقاضی می‌بایستی سوابق مدیریتی داشته باشد و کسب‌وکار راه‌اندازی‌شده یا خریداری‌شده کاملاً مرتبط با سوابق کاری و مدیریتی متقاضی باشد.»
امید کمی تأمل کرد و گفت:
«خب، من چند سؤال برایم پیش آمده و اگر شما پاسخ دهید، می‌توانم تصمیم بگیرم که کدام‌یک از این‌ها برای من عملی‌تر است.»
«بفرمایید.»
«با توضیحات شما من متوجه شدم که مثلاً نمی‌توانم یک رستوران راه‌اندازی کنم مگر آنکه در ایران رستوران‌دار باشم.»
«کاملاً درست است.»
«از طرفی، ممکن است منطقه‌ای که شغل من و کار من را قبول دارد و بر اساس آن با دولت استان قرارداد بسته است، اصلاً وجود نداشته باشد یا بسیار از شهر ونکوور دور باشد.»
«کاملاً درست است. البته، مناطق به‌صورت دوره‌ای و بدون اطلاع قبلی، لیست کارها و کسب‌وکارهای خود را تغییر می‌دهند یا حتی مناطق جدیدی به آن لیست اضافه می‌شود.»
«مورد بعد این است که من باید با ویزای توریستی به کانادا بیایم و با مناطقی که شغل من را قبول دارند قرار گذاشته و کارم را برایشان معرفی کنم و آنچه را قرار است انجام بدهم، عنوان کنم و بعد از متقاعد کردن آن‌ها و گرفتن برگهٔ معرفی، اقدام کنم که شاید این اتفاق اصلاً نیافتد.»
«کاملاً درست است. هیچ ضمانتی ندارد که منطقه‌ای که مورد کاری شما در لیست موارد کاری‌اش است، علاقه‌مند باشد برای راه‌اندازی کسب‌وکار شما، برگهٔ معرفی به شما بدهد.»
«در مورد راه دوم که کارآفرینی اصلی نام داشت، آیا هر کسب‌وکاری را می‌توان خرید؟»
«منظورتان از هر کسب‌وکار چیست؟ کسب‌وکاری را می‌توانید خریداری کنید که حتماً مرتبط با سوابق کاری و مدیریتی شما باشد و نکتهٔ مهم این است که مالک فعلی آن کسب‌وکار، در ۵ سال گذشته مالک آن بوده باشد و آن کسب‌وکار را به‌تازگی خریداری نکرده باشد.»
«آهان، من دقیقاً منظورم از هر کسب‌وکار همین بود که مثلاً کسب‌وکاری را که مالک سال گذشته خریداری کرده باشد، من بخرم که پاسخ منفی است. بسیار عالی و ممنونم. من فکر کنم هر آنچه را نیاز بود، متوجه شدم و اگر نکتهٔ دیگری نیاز است، لطفاً بفرمایید.»
«نکته‌ای که مهم است مد نظر داشته باشید، این است که مدت‌هاست سیستم پذیرش مهاجر از طریق تمام برنامه‌های مهاجرتی در کانادا از یک سیستم امتیازدهی و امتیازبندی تشکیل شده است و شما باید در هر حال بهترین امتیاز را به نسبت دیگر متقاضیان بگیرید تا از شما برای ادامهٔ کار دعوت به‌عمل آید. لذا، اگر می‌خواهید از طریق برنامهٔ کارآفرینی اصلی هم اقدام کنید، تصور نکنید که این امکان در شهر ونکوور برای شما فراهم است، به‌دلیل آنکه امتیاز شهر ونکوور صفر است مگر آنکه میزان سرمایه‌گذاری یا تعداد افرادی را که در آینده استخدام خواهید کرد، به‌نحوی افزایش دهید تا آن کمبود امتیاز جبران شود.»
«ممنونم، جالب بود. تصور می‌کردم که قطعاً و بدون اشکال با حداقل‌ها می‌توان در ونکوور کاری انجام داد. بسیار عالی، پس من کمی فکر می‌کنم و اگر اشکال نداشته باشه، یک‌بار دیگر با شما تماس بگیرم تا وارد جزئیات این برنامه شویم.»
«خواهش می‌کنم. حتماً.»
قسمت بعدی این مطلب را در اینجا بخوانید
