علیرضا فدایی – ونکوور
درود به دوستان عزیز، این مقاله را در حالی می‌نویسم که چندین هفته است اخبار سراسر دنیا مربوط به ویروس کرونا و پیامدهای آن است.
در دنیا امروزی که مسافرت بین مردمان کشورهای مختلف هر روزه و با حجم زیاد صورت می‌گیرد، بیماری دیگر در یک کشور نمی‌ماند و سریع دنیاگیر می‌شود.
از آنجا که تماس با دیگران در جمعیت‌های بزرگ باعث شیوع این ویروس می‌شود، بسیاری از مسابقات لیگ‌های بزرگ مختلف ورزشی به‌منظور حفظ سلامت تماشاچیان و بازیکنان تعطیل شده‌اند. بخش بزرگی از درآمد تیم‌های ورزشی فروش بلیت است و حالا نبود مسابقاتی که در تاریخ به‌ندرت تعطیل شده یا به تعویق افتاده‌اند، ضربات سنگینی به بخش‌های مختلف جامعه وارد می‌کند.
در حالی‌که مردم به ماندن در خانه تشویق می‌شوند و در برخی از کشورها مانند ایتالیا به‌نحوی تعطیلی عمومی وجود دارد، نبود مسابقات ورزشی و برنامه‌های تلویزیونی بیشتر به چشم می‌آیند.
بدیهی است که تیم‌ها و لیگ‌های ورزشی ضررهای بزرگی متحمل خواهند شد، ولی ضرر واقعی را مشاغل وابسته به مسابقات ورزشی متحمل می‌شوند.
این واقعه بسیار غیر قابل پیش‌بینی بود. بسیاری از مشاغل برنامهٔ سالیانه و بودجه‌بندی خود را سال‌ها بر اساس برگزاری این مسابقات تنظیم کرده‌اند. رستوران‌ها و کسب‌وکارهای اطراف استادیوم‌های ورزشی بی‌شک نمونه‌های بارز این بازندگان‌اند. در نظر داشته باشید که در شهرهای کوچک‌تر و لیگ‌های دسته‌های پایین‌تر، بخش قابل توجهی از اقتصاد دورِ فعالیت‌های این تیم‌های ورزشی می‌گردد. به‌خاطر داشته باشید که تیم‌های ورزشی به بازیکنان درون میدان ختم نمی‌شود. در واقع این بازیکنان که خصوصاً در لیگ‌های درجه اول از درآمدهای نجومی برخوردارند، شاید کمترین آسیب را می‌بینند.
در یک باشگاه ورزشی تعداد زیادی پشت صحنه کار می‌کنند. از آشپزخانهٔ باشگاه گرفته تا نظافتچی، ماساژور و انتظامات. با تعطیلی مسابقات، قاعدتاً کاری هم برای این افراد باقی نمی‌ماند و حالا باید دید قراردادهای کاری بین آن‌ها و کارفرما چگونه خواهد بود.
جالب است که بعضی مسابقات بدون تماشاچی و پشت درهای بسته برگزار می‌شود. باید دید چه بر سر مسابقات المپیک توکیو* و مسابقات فوتبال جام ملت‌های اروپا خواهد آمد.
از طرفی رستوران‌ها به‌عنوان صاحبان مشاغل حقوق بیکاری از دولت دریافت نخواهند کرد. در بسیاری از نقاط دنیا یکی از تفریحات مردم تماشای مسابقات ورزشی و خوردن غذا و نوشیدنی در رستوران‌ها است ولی در حال حاضر، حتی اگر مسابقات ورزشی نیز لغو نمی‌شد، رستوران‌ها به‌دلیل نگرانی‌های بهداشتی روزهای سختی را می‌گذرانند.
اگر در باشگاه‌های ورزشی تمرین می‌کنید، این روزها باید بیش از پیش مراقب مسائل بهداشتی باشید. وزنه‌ای که بلند می‌کنید و یا دستهٔ دستگاه‌های مختلف معلوم نیست پیش از شما توسط چه کسی لمس شده است. هر چند در بسیاری از باشگاه‌ها لوازم پاک‌کننده وجود دارد و بسیاری عرق خود را بلافاصله از روی دستگاه پاک می‌کنند، ولی چنین کاری را در استفاده از دمبل و هالتر ندیده‌ام. اینجاست که شاید استفاده از دستکش‌های ورزشی در استفاده از وزنه به‌کار بیاید.
ریسک ورزش‌های مختلف مسلماً یکسان نیستند. ورزش‌های بدون برخورد که افراد با فاصله از هم بازی می کنند، مانند پینگ پنگ و تنیس نمی‌توانند ریسکی مشابه ورزش کشتی یا جودو که افراد دائم با هم گلاویزاند، داشته باشند.
متأسفانه عدم حضور در مکان‌های عمومی و ورزشی، باشگاه‌های کوچک ورزشی خصوصاً باشگاه‌های سرپوشیده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حداقل خوشحال‌ام که بخشی از این قضایا در زمان تعطیلی باشگاه‌ها به‌دلیل تعطیلات بهاری است. ولی خُب از آنجا که معلوم نیست این محدودیت‌ها تا کی طول بکشند، بسیاری از اعضای جدید شاید در ثبت نام کردن خود مردد باشند.
در این زمان، اهمیت ورزش کردن انفرادی و یا حتی در خانه، بیشتر هم می‌شود. امیدوارم در زمانی که همه ما را به ماندن در خانه تشویق می‌کنند، مقالات ما با حرکات ساده در خانه بیش از پیش مورد استفاده شما باشند. در ضمن از ورزش کردن در هوای آزاد هم غافل نشوید. بیش از همیشه به فکر بهداشت باشیم و امیدوارم عادات خوبی مثل دست شستن را بیش از پیش انجام دهیم.
*این مطلب پیش از اعلام تعویق المپیک توکیو نوشته شده است.
