گفت‌وگو با سیاوش علیجانی، یکی از پایه‌گذاران گروه «سلامت یاران»
هومن کبیری پرویزی – ونکوور
اوایل ماه مارس و با گسترش دامنهٔ شیوع ویروس کووید-۱۹ در ایران، تعدادی از مسافران ایرانی‌ای که وارد بریتیش کلمبیا شده بودند، ناقل این ویروس تشخیص داده شدند و بنا به توصیهٔ دولت به‌مدت ۱۴ روز در قرنطینهٔ خانگی قرار گرفتند، همچنین دولت رسماً از کسانی که نشانه‌هایی از ابتلا به این ویروس داشتند، خواست که به‌مدت ۱۴ روز در قرنطینه بمانند. البته این کار برای بسیاری از تازه‌مهاجران آسان نیست، چون هستند کسانی که در کشور جدید کسی را برای کمک گرفتن ندارند و ماندن در خانه به‌مدت ۱۴ روز می‌تواند چالشی جدی برای آن‌ها باشد.
در چنین شرایطی از تشکیل گروه حمایتی «سلامت یاران» که با همکاری جمعی از فعالان فضای مجازی و انجمن فرهنگی ایرانیان ترای‌سیتی شکل گرفته است، با خبر شدیم. این گروه می‌کوشد با تهیهٔ مایحتاج افرادی که در قرنطینه قرار دارند، ماندن در این شرایط را برایشان آسان‌تر کند. به همین بهانه، گفت‌وگویی داشتیم با سیاوش علیجانی، یکی از پایه‌گذاران این گروه که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.
با سلام و سپاس از اینکه وقتتان را در اختیار ما گذاشتید، لطفاً خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید و بفرمایید چه شد که به فکر تشکیل گروه «سلامت یاران» افتادید؟
درود بر شما و ممنون از وقتی که برای این مصاحبه گذاشتید، من سیاوش هستم و حدوداً یازده سال است که در کانادا زندگی می‌کنم. حدود ٢٠ روز پیش بود که ما مهمانی از ایران داشتیم و به‌دلیل فراگیر بودن این ویروس در ایران، تصمیم گرفتیم که خودمان را به‌همراه مهمان‌هایمان برای ١۴ روز قرنطینه کنیم، پس از شروع دورهٔ قرنطینه احساس کردیم دوستانی که در قرنطینه‌اند واقعاً چقدر ممکن است به کمک و حمایت نیاز داشته باشند. در نتیجه به این فکر افتادم که این مسئله را با گروهی با نام گروه مدیران فضای مجازی ونکوور که متشکل از ١٣ نفر از ادمین‌های گروه‌های غیرانتفاعی در تلگرام است، مطرح کنم.
بعد تصمیم گرفتیم که من به‌همراه آقای محمدحسین شاه‌میرزا به نمایندگی از این گروه با آقای بهزاد عبدی، رئیس انجمن فرهنگی ایرانیان ترای‌سیتی، مسئله را در میان بگذاریم. ایشان هم که همواره علاقه‌مند به حمایت و پشتیبانی از فعالیت‌های خوب اجتماعی هستند، از این طرح استقبال کردند و توانستیم گروه «سلامت یاران» را با همکاری یکدیگر راه‌اندازی کنیم.
گروه در ابتدا و به کمک دو نفر از دوستان داوطلب که طراح گرافیک بودند (آقای نیما رستم‌زاده و خانم فرشته آزادی)، نسبت به تهیه و طراحی لوگوی گروه به همراه تعداد زیادی فلایر اقدام کرد. این فلایرها توسط داوطلبان و اعضای گروه در فروشگاه‌های ایرانی، رستوران‌ها، کلینیک‌ها، داروخانه‌ها و… پخش و نصب شد تا در خصوص اهمیت قرنطینهٔ ١۴ روزه و همچنین خدمات گروه ما اطلاع‌رسانی شود.
این فلایرها هم‌زمان در فضای مجازی و در گروه‌های بزرگ فیس‌بوک از جمله همیاری ایرانیان ونکوور و همچنین در گروه‌های بزرگ تلگرامی از جمله ونکووری‌ها و کانال جویای کار ونکوور، به اشتراک گذاشته شد که جا دارد اینجا از همکاری شما و تیم خوب همیاری به‌خاطر به‌اشتراک گذاشتن این فلایرها در گروه خوب، حرفه‌ای و بزرگ همیاری ایرانیان ونکوور تشکر کنم.
فعالیت‌های حمایتی گروه شما روی چه مواردی متمرکز است؟
در ابتدای کار، هدف ما تأمین مایحتاج روزانهٔ کسانی بود که در قرنطینه‌اند و با تحویل این اقلام به درِ خانه‌های این دوستان کار را شروع کردیم، ولی با گذشت زمان توانستیم با هدف تشویق دوستان تازه‌وارد به ماندن در قرنطینه و همچنین حمایت از کسب‌وکارهای ایرانی، از تعدادی از فروشگاه‌های ایرانی تخفیفاتی را هم برای این دوستان بگیریم.
اسامی کسب‌وکارها و میزان تخفیفی که آن‌ها به خریدهای افراد در قرنطینه که توسط این گروه تهیه می‌شود، اعمال می کنند به این شرح است:
تمامی رستوران‌های کازبا ۱۵٪
رستوران تی‌تی در کوکئیتلام ۲۰٪
فروشگاه میترا در وست ونکوور ۱۰٪
فروشگاه ونک در نورث ونکوور ۱۰٪
هدف اصلی ما این است که دوستانی که در خانه در قرنطینه‌اند نیازی به خروج از خانه در این دوران نداشته باشند و انتشار احتمالی ویروس را در صورت ناقل بودن، به صفر برسانند.
چه افراد یا سازمان‌هایی در شکل‌گیری این گروه مشارکت کرده‌اند؟
ما در گروه مدیران فضای مجازی ونکوور به‌همراه انجمن فرهنگی ایرانیان ترای سیتی با همکاری هم توانستیم گروه سلامت یاران را تشکیل بدهیم.
نحوهٔ کار شما چگونه است و افراد چطور باید از شما درخواست کمک کنند؟
تمامی دوستانی که تازه از سفر بازگشته‌اند و نیاز به ماندن به مدت ۱۴ روز در قرنطینه دارند، می‌توانند از طریق تماس با شمارهٔ تلفن: ۲۳۶-۸۸۳-۶۷۳۳ یا ارسال ایمیل به: Siavash.Alijani@gmail.com یا Moh.Shahmirza@gmail.com یا از طریق تلگرام در گروه سلامت یاران به آدرس: https://t.me/KeepSocietySafe با ما در تماس باشند و در مدتی کمتر از ١۵ دقیقه یکی از داوطلبان مربوط به منطقهٔ شخص مورد نظر با ایشان تماس گرفته و هماهنگی‌های لازم صورت می‌پذیرد.
در حال حاضر، چند نفر از شما درخواست کمک کرده‌اند و آیا به‌اندازهٔ کافی نیروی داوطلب برای کمک به این افراد وجود دارد؟
تا به امروز بیش از ٣٠ خانواری که در قرنطینه بوده‌اند، با ما تماس گرفته‌اند. خیلی از این دوستانی که در قرنطینه‌اند، بستگان یا دوستانی دارند که می‌تونند به آن‌ها کمک کنند، ولی بیش از ١٠ خانوار تا به‌حال با ما تماس داشته‌اند که هیچ‌کسی را برای کمک در این شهر ندارند و دوستان داوطلب در حال کمک‌رسانی به این خانواده‌ها هستند.
در حال حاضر، چند نفر در تیم سلامت یاران مشغول فعالیت‌اند و این افراد چطور به شما ملحق شده‌اند؟
ما تصمیم گرفتیم تا با درست کردن اطلاعیه‌ای از طرف گروه در فضای مجازی، نسبت به تشکیل این گروه و فعالیت‌های آن اطلاع‌رسانی کنیم، پس از مدت کوتاهی نزدیک به ۵۰۰ نفر عضو گروه شدند و بسیاری از دوستان برای انجام کار داوطلبانه اعلام آمادگی کردند، ولی در مرحلهٔ اول تصمیم گرفتیم که برای هر منطقه تنها ٨ نفر داوطلب ثبت‌نام کنیم و تقریباً در حال حاضر گروه ما حدود ۵٠ نفر داوطلب فعال و ۵٠ نفر داوطلب ذخیره دارد. اسامی دوستان ما در تیم سلامت یاران که تا تاریخ ۱۸ مارس دست‌کم در یک مورد برای تهیهٔ مایحتاج افراد در قرنطینه کمک کرده‌اند، به‌جز بنده و به‌ترتیب حروف الفبا، بدین شرح است: سارا چمن‌آرا، مهران زمانی، محمد شاه‌میرزا، امیر صبوری، شبنم طاهری، دانا فرهنگی، فرانک کابلی، آزاده لطفی‌فر، پریسا مناف‌نژاد، زهرا مولایی و کوروش میرزاخانی.
آیا با نهادهای رسمی بهداشت و سلامت استان هم در ارتباط بوده‌اید؟ آیا توصیه‌های خاصی به شما کرده‌اند یا کمکی به شما ارائه داده‌‌اند؟
بله، در ابتدای کار انجمن فرهنگی ایرانیان ترای‌سیتی با هماهنگی‌ای که با ادارهٔ بهداشت کانادا داشت، آقای دکتر رشیدی، پزشک خانواده در کوکئیتلام، را به ما معرفی کردند تا آموزش‌های لازم به داوطلبان داده شود، چون ما باید اول از همه، مطمئن می‌شدیم که داوطلبان ما تمام نکات ایمنی را در انجام مراحل کمک به فردِ در قرنطینه رعایت می‌کنند و برای این کار آموزش‌های لازم را دیده‌اند.
ضمناً در اینجا جا دارد از آقای دکتر رشیدی بابت وقتی که برای آموزش داوطلبان گذاشتند، نهایت تشکر را داشته باشم.
چه موارد ایمنی‌ای را برای پیشگیری از ابتلای احتمالی تیم سلامت یاران رعایت می‌کنید؟
در کل پروسه هیچ تماسی بین داوطلبان و افراد تحت قرنطینه صورت نخواهد گرفت، پروسه به این شکل است که اشخاصِ در قرنطینه از طریق تماس تلفنی، با داوطلبان در ارتباط‌اند، خرید‌ها یا احیاناً کارهایی را که نیاز دارند انجام بشود، به آن‌ها اعلام می‌کنند و سپس دوستان داوطلب پس از خرید لوازم، آن‌ها را پشت در ورودی خانهٔ شخصی که در قرنطینه است، قرار می‌دهند. بعد با تماس تلفنی به دوستان اطلاع می‌دهند که لوازم مورد نیازشان خریداری و پشت در خانه‌شان قرار داده شده است. دوستانِ در قرنطینه مبلغ پرداخت‌شده بابت خریدهایشان را از طریق e-transfer به فرد داوطلب ارسال می‌کنند.
مردم چطور می‌توانند شما را حمایت کنند؟
بهترین کمکی که مردم می‌توانند به ما بکنند، این است که وجود خدمات ما را با انتشار اطلاعیه‌های ما در فضای مجازی یا حتی در گفت‌وگوهای دوستانه به اطلاع دیگران برسانند.
همچنین در صورت احساس کوچک‌ترین علائم سرماخوردگی حتماً در قرنطینه قرار بگیرند، اگر دوستان یا بستگانی دارند که تازه از خارج کانادا وارد شده‌اند، حتماً ١۴ روز در قرنطینه قرار گرفتن را رعایت کنند و با گروه ما در تماس باشند.
اگر صحبت دیگری با خوانندگان ما دارید لطفاً بفرمایید.
افراد زیادی در حال حاضر نیاز به فضای جداگانه برای قرنطینه دارند و خیلی از مالکان از اجاره دادن واحدهای خود به تازه‌واردان سرباز می‌زنند و این نیاز به فرهنگ‌سازی و حمایت از این قشر دارد.
ضمناً بسیار دیده شده است که یکی از اعضای خانواده از خارج کانادا آمده و خانوادهٔ وی اتاق یا سرویس بهداشتی جداگانه‌ای برای در قرنطینه قرار دادن او در واحد مسکونی خود ندارند و این مشکل بزرگی برای آن‌هاست و توان مالی اجارهٔ فضای دیگری را هم ندارند.
پیشنهاد ما این است که دوستان و آشنایان، اعضای خانوادهٔ چنین افرادی را به برای مدت دو هفته به خانه‌هایشان دعوت کنند تا فرد تازه‌وارد بتواند در واحد مسکونی موجود خود و بدون تماس با خانواده زمان قرنطینه را بگذارند.
سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید و برای تیم سلامت یاران آرزوی موفقیت داریم.
