آرین زند – ونکوور
پس از آغاز رسمى کمپین انتخابات فدرال کانادا در یازدهم سپتامبر، رفته‌رفته، میزان رویارویى احزاب در عرصهٔ عمومى هم بالا‌تر می‌رود و گفتمان سیاسى-انتخاباتى، حداقل به مدت پنجاه روز، می‌تواند نه‌تنها توجه رسانه‌ها را جلب کند بلکه می‌تواند نُقلِ محافل اجتماعى و حتى خانوادگى شود. همچنین با گرم‌تر شدن تب‌وتاب انتخابات، شرکت‌های افکارسنجى نیز گزارش‌های بیشترى از باور‌های سیاسى و ترجیحات رأى‌دهندگان منتشر می‌کنند. میانگین وزنى نظرسنجى‌ها پس از آغاز کمپین‌های انتخاباتى، حکایت از نزدیک‌تر شدن محبوبیت عمومى دو حزب محافظه‌کار (٣۴٫۴٪) و لیبرال (٣۴٫٣٪) دارند. همچنین، حزب دموکرات نوین، نسبت به هفتهٔ قبل از کمپین، بخشى از محبوبیت عمومى خود را بازیابى کرده و حالا با داشتن ١۴٫٧ درصد محبوبیت عمومى، در رتبهٔ سوم قرار دارد. علاوه بر این، در استان بریتیش کلمبیا، این حزب، رأى ١٩٫٢ درصد رأى‌دهندگان را دارد در حالى که احزاب لیبرال و سبز به ترتیب ٢٩٫۵ و ١۴٫١ درصد محبوبیت عمومى را دارند. این بدان معناست که هر چند بیشتر رأى‌دهندگان بریتیش کلمبیایى به احزاب میانه، چپ میانه و زیست‌محیطى گرایش دارند، و به‌دلیل تقسیم آرا بین این سه حزب، حزب محافظه‌کار همچنان محبوبیتش بیش از هر حزب دیگرى در این استان است. البته، همچنان محتمل‌ترین سناریو، با احتمال حدود ۴٢ درصد، تشکیل دولت حداکثرى توسط حزب لیبرال است.
با آغاز کمپین، همچنین بازار مناظره‌ها میان رهبران و کاندیداهای احزاب نیز گرم‌تر می‌شود. به‌طور معمول، مناظرات میان کاندیداهای یک حوزهٔ انتخاباتى، در مراکز اجتماعى و کتابخانه‌های این نواحى صورت می‌گیرد و مناظرات میان رهبران احزاب از رسانه‌های جمعى، اعم از شبکه‌های تلویزیونى یا شبکه‌های اجتماعى، پخش می‌شود. این دست از مناظرات انتخاباتى، فرصت مناسبى براى رأى‌دهندگان است تا نه‌تنها با وعده‌های احزاب آشنا‌تر شوند بلکه به‌واسطهٔ پرورش تفکر انتقادى و تحلیلى خود، توانایى بهترى براى راستى‌آزمایى این وعده‌ها و درک نسبت چنین وعده‌هایى با منافع اقتصادى-اجتماعى خودداشته باشند.
علاوه بر مناظره‌اى که دوازدهم سپتامبر میان رهبران سه حزب محافظه‌کار، دموکرات نوین و سبز و با غیبت رهبر حزب لیبرال، جاستین ترودو برگزار شد، رأى‌دهندگان در روزهای باقى‌مانده تا انتخابات شاهد چهار مناظرهٔ دیگر خواهند بود. از این چهار مناظره، دو مناظره به زبان فرانسوى و دو مناظرهٔ دیگر به زبان انگلیسى خواهند بود. از دو مناظرهٔ انگلیسی‌زبان، جاستین ترودو از مناظرهٔ Munk نیز که به سیاست خارجى می‌پردازد، غایب خواهد بود. بدین ترتیب، رهبر حزب حاکم، ترجیح داده است تا در دورهٔ پنجاه‌روزهٔ کمپین، تنها در یک مناظرهٔ انتخاباتى با انگلیسی‌زبان‌های کانادا سخن بگوید و فعالیت‌های انتخاباتى خود را محدود به حضور در میان حامیان خود کند. البته با توجه به امکان پیش کشیده شدن نقش نخست‌وزیر و برخى اعضاى دفتر وى در موضوع مناقشه‌برانگیز دادرسى از شرکت اس‌ان‌سی-لاوالین و با توجه به محبوبیت نسبى و پایدار حزب حاکم، عدم تمایل رهبر این حزب براى مناظره، امرى است قابل پیش‌بینى و تاکتیکى. علاوه بر گریز از پیش‌کشیده‌شدنِ مسئلهٔ اس‌ان‌سی-لاوالین، وجه دیگرِ تاکتیکی بودنِ این عدم حضور، با توجه بیشتر به محتواى مناظرهٔ قبلى، خود را بهتر نمایان می‌کند. غیبت جاستین ترودو از مناظرهٔ قبلى باعث شد که رهبران سه حزب دیگر، وقت و تمرکز بیشترى را براى به چالش کشیدن یکدیگر بگذارند تا اینکه به نقد سیاست‌های حزب حاکم بپردازند. ثابت ماندن و در برخى موارد افزایش محبوبیت حزب لیبرال در میان افکار عمومى در نظرسنجى‌های روزهای پس از مناظره، نشانگر این است که این تاکتیک نسبتاً و حداقل در کوتاه‌مدت، به نفع حزب لیبرال بوده است. هر چند که برخى ناظران، رأى‌دهندگان و پژوهشگران، این عدم حضور را در تضاد با یکى از اصول اولیهٔ مردم‌سالارى، یعنی پاسخگویى (accountability) می‌دانند. این که انتخاب نخست‌وزیر و رهبر حزب حاکم برای شرکت نکردن در دو مناظره از سه مناظرهٔ به زبان انگلیسى، امرى است خلاف اصول اساسى پاسخگویى سیاسى یا تنها امرى است تاکتیکى، جزئى یا توجیه‌پذیر، بر عهدهٔ رأى‌دهندگانى است که بیست و یکم اکتبر به پای صندوق‌ها می‌روند.
