سیما غفارزاده – ونکوور
شنبه و یکشنبهٔ گذشته، ۳ و ۴ اوت ۲۰۱۹، دو حادثهٔ کشتار جمعی به‌فاصلهٔ ۱۳ ساعت از هم و به‌ترتیب در ایالت‌های تگزاس و اوهایو اتفاق افتاد.
در حادثهٔ اول، که تا الان مرگبارترین کشتار جمعی حاصل از تیراندازی کور در آمریکا در سال ۲۰۱۹ است، مرد جوان ۲۱ ساله‌ای به نامِ پاتریک وود کروسییِس (Patrick Wood Crusius) روی مردم بی‌گناهی که در فروشگاه والمارت واقع در ال‌پاسوی تگزاس، در حال خرید بودند، آتش می‌گشاید که منجر به کشته شدن ۲۲ نفر و مجروح شدن ۲۴ نفر می‌شود. پاتریک کروسییِس بلافاصله دستگیر می‌شود. طبق گفتهٔ پلیس، او قبل از این حمله بیانیه‌ای با عنوان حقیقت تلخ (Inconvenient Truth) در حمایت از ملی‌گرایی سفیدپوستی و ضد مهاجرت در شبکه‌های مجازی منتشر کرده و در مقدمه‌اش گفته بود: «در کل، من فردی را که در کرایست‌چرچ تیراندازی کرده بود و همین‌طور بیانیه‌اش را حمایت می‌کنم. این حمله پاسخی است به اشغال تگزاس توسط هیسپانیک‌ها (مردم اسپانیایی‌زبان یا پرتغالی‌زبان به‌ویژه در آمریکای لاتین). آن‌ها مقصرند، نه من. من تنها از کشورم در مقابل نابودی فرهنگِ آن که ره‌آورد این اشغال است، دفاع می‌کنم.» او همچنین اظهار داشته که هدف این حمله «تشویق» مکزیکی‌تبارها به بازگشت به کشور خودشان بوده است. وی ضمن سرزنش دموکرات‌ها و حتی جمهوری‌خواهان برای آنکه جلوی اشغال تگزاس توسط هیسپانیک‌ها را نمی‌گیرند، گفته است که حداقل با جمهوری‌خواهان، هجوم مهاجران به آمریکا می‌تواند کاهش یابد. پاتریک کروسییِس همچنین در بیانیه‌اش گفته بود که وجود هیسپانیک‌ها و ترکیب نژادشان با سفیدها، موجب می‌شود نژاد سفید خالص از میان برود. او انتقادها را موجب سخت‌تر شدن قوانین استفاده از اسلحه دانسته؛ که این خود، ممکن است موجب شود او و امثال او در بیرون کردن و راندنِ مهاجران ناتوان بمانند.
در حادثهٔ دوم، مرد جوان ۲۴ ساله‌ای به نامِ کانر استفن بتس (Connor Stephen Betts)، ساعت ۱ بامداد در ورودیِ باری واقع در دیتونِ اوهایو شروع به تیراندازی به‌سمت مردمی که بیرون از بار و در خیابان بوده‌اند، می‌کند که منجر به کشته شدن ۹ نفر (از جمله خواهر خود) و مجروح شدن ۱۴ نفر می‌شود. به‌فاصلهٔ ۳۰ ثانیه، پلیس این جوان مسلح را از پا درمی‌آورد. بررسی توئیتر کانر بتس نشان می‌دهد که او خود را چپ‌گرا و هوادار موسیقی هِوی متال معرفی کرده است. همچنین توئیت‌هایش نشان می‌دهد که مخالف پرزیدنت ترامپ بوده و هوادارِ الیزابت وارن، سوسیالیسم، جنبش‌های ضدفاشیستی و البته شیطان! او ساعاتی قبل از این تیراندازی کور، توئیت‌هایی در حمایت از کنترل اسلحه و همچنین چندتایی دیگر در ارتباط با کشتار جمعی ال‌پاسو که در آن فرد تیرانداز «تروریست» و «برترپندارِ نژاد سفید» خوانده شده بود، لایک کرده بود! دو هم‌کلاس دوران دبیرستان او گفته‌اند که کانر بتس در سال ۲۰۱۲ از رفتن به دبیرستان تعلیق شده بود، چرا که لیستی تهیه کرده بود از دانش‌آموزانی که می‌خواسته به آن‌ها تجاوز کند و بکشدشان! هم‌کلاسی دیگری گفته است که او قربانی آزارواذیت بوده و برنامه داشته که روی کل مدرسه آتش بگشاید… این در حالی‌ست که هم‌کلاسی دیگری معتقد بوده که بتس خود فرد آزارگری بوده و به‌عنوان یک زن‌ستیز از ترساندنِ دخترها در مدرسه، لذت می‌برده است. دوست دخترِ زمان دبیرستانش نیز گفته است که او از توهمات بصری و شنیداری و روان‌پریشی شکایت داشته و نگران بوده که دچار اسکیزوفرنی شود. بر اساس تحقیقات پلیس نوشته‌های فراوانی در خانهٔ کانر بتس یافت شده که نشان می‌دهد او «علاقه داشته» مردم را بکشد، و بررسی‌های اولیه حاکی از آن است که وی هیچ انگیزهٔ سیاسی یا نژادی برای این کار نداشته است.
پرزیدنت ترامپ ضمن بزدلانه و نفرت‌انگیز خواندنِ کشتارهای اخیر، آن‌ها را محکوم کرد و اعلام نمود که تا روز ۸ اوت، تمامی پرچم‌‌های آمریکا در داخل و خارج از خاک آمریکا نیمه‌افراشته خواهند بود. این در حالی‌ست که ظرف دو روز هشتگ #WhiteSupremacistInChief توئیتر را تسخیر کرد و بسیاری به این نکته اشاره کردند که پاتریک کروسییِس در بیانیهٔ خود از همان کلامی استفاده کرده بود که ترامپ در گذشته استفاده کرده است، از جمله مهاجران را «اشغالگر» خواندن و اینکه «باید آن‌ها را به خانه‌هایشان پس بفرستیم». همچنین یک‌بار ترامپ در واکنش به پیشنهادی برای کشتن مهاجران، دربارهٔ مجاز بودن آن در شمال غربی فلوریدا شوخی کرده بود. البته پرزیدنت ترامپ روز دوشنبه، در سخنرانی خود گفت: «ملت ما باید یک‌صدا نژادپرستی، تعصب و برترپنداری نژاد سفید را محکوم کند. این ایدئولوژی‌های شوم باید شکست داده شوند.»
دو مورد کشتار جمعی اخیر در آمریکا با مجموع ۳۲ کشته و ۳۸ مجروح کمی بیش از ۱۰٪ مجموع کشته‌ها و مجروحانِ کشتارهای جمعی فقط سال ۲۰۱۹ تا به امروز در آمریکاست (۲۸۵ کشته و ۱۰۶۷ مجروح از منبع ویکی‌پدیا که در ۵ اوت ۲۰۱۹ به‌روز شده)، و بررسی تنها همین دو مورد نشان می‌دهد که چگونه دو جوان با نحوهٔ تفکر و گرایشات متفاوت دست به عملی مشابه زده‌اند. چندان دشوار نیست این نتیجه‌گیری که قانون حمل اسلحه در آمریکا، بزرگ‌ترین معضلی است که در این زمینه باید مورد توجه قرار گیرد، معضلی که به کرّات توسط فعالان مختلف مورد انتقاد گرفته و هر بار که حادثه‌ای چنین مرگبار اتفاق افتاده، باز بر سر زبان‌ها افتاده و به چالش کشیده شده است. هرچند، به‌نظر نمی‌رسد پرزیدنت ترامپ حتی در آستانهٔ شروع مبارزات انتخاباتی برای سال آینده، حاضر باشد به وجود این معضل اعتراف کند. وی حتی حاضر شده است در سخنرانی‌هایش علی‌رغم میل خود، نژادپرستی، تعصب و برترپنداری نژاد سفید را محکوم کند، اما به‌نظر نمی‌رسد آزادی حمل اسلحه موضوعی باشد که ایشان تحت هیچ شرایطی تمایل به بازبینی و تغییر آن داشته باشد.
