این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژه‌نامهٔ زنده‌یاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژه‌نامه اینجا کلیک کنید.
رضا هوشمند، فعال سیاسی و اجتماعی – ونکوور
علیرضا احمدیان، از چهره‌های شناخته‌شدهٔ فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهرمان بود. اما جدا از دست‌اندرکار بودن برای راه‌اندازی مرکز مطالعات ایرانی در دانشکدهٔ مطالعات آسیایی در دانشگاه یوبی‌سی، مشارکت در کمپین آموزش زبان فارسی در بریتیش کلمبیا، «فارسی در بی‌سی» و… معرف شب‌های معروف تظاهرات «فریاد خاموش» در دفاع از جنبش سبز مردم ایران بود.
هم‌صحبتی و گفت‌وگوی تعامل‌انگیزش حتی با مخالفان سرسختش در آن دوران، او و دوستانشان را زبانزد همهٔ فعالان شهر نمود. تکامل شتابان او و دوستانش در راه پرپیچ‌وخمی که در پیش داشتند و دارند، نشان از بلندنظری، دوری از تعصب و تنگ‌نظری او داشت. در آخرین دیدارم و صحبت با او در شب‌های تئاتر، مجدداً ضرورت راه‌اندازی و بازسازی «کانون گفت‌وگو» و گردهمایی آنانی را که چون یکدیگر فکر نمی‌کنند، در زیر یک سقف و تمرین بیشتر تحمل و مدارا با دیگران، تأئید می‌کرد و روی آن تأکید داشت. یادش در ادامهٔ راهِ همچنان سبزش و در ماندگاری تحمل دیگرانی که همچون من فکر نمی‌کنند، جاودانه خواهد ماند. ای کاش می‌بود و خود بانی چنین جمعی می‌شد. پرواز نابهنگام او را به خانواده‌ای چنین روشنفکر که فرزندی چنین از آن برآمده است، و به همهٔ فعالان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شهر، صمیمانه تسلیت می‌گویم.
