رژیا پرهام – تورنتو
Stop Forgetting Me!
(من رو نادیده نگیر)
این جمله‌ای است که دخترک سه سالهٔ مهدکودکم مدام به‌کار می‌برد! کافی‌ست چشمش به کسی که دوست دارد بیافتد و آن شخص حواسش به او نباشد، مصمم جلو می‌رود و جمله‌اش را با لحنی حق به جانب تکرار می‌کند.
در لحنش معصومیت و جدیتی هست که با بی‌پروایی همراه است؛ بدون کوچک‌ترین نگرانی‌ای از قضاوت آدم‌ها. شاید می‌داند که بچه‌ها هنوز قضاوت کردن را از آدم بزرگ‌ها یاد نگرفته‌اند. و به‌همین دلیل حق ابراز حس‌های آزاردهندهٔ خودش و دیگران را به رسمیت می‌شناسد.
دنیای بچه‌ها پر از صادقانه‌های دوست داشتنی و لطیف است.
