رژیا پرهام – تورنتو
امروز برخلافِ معمول، دخترک ایرانی و سه‌سالهٔ مهدکودکم با من به زبان فارسی صحبت کرد.
دوست چهار ساله و نیمهٔ کانادایی‌اش نگاهی به او انداخت و پرسید: «نمیدونستم می‌تونی به زبان دیگری هم صحبت کنی، چه زبانی بود، زبان مادری خودت؟»
دخترک جواب داد: بله، «زبان ایرانی»
دوستش با حسرت آهی کشید و گفت: خوش به حالت، کاش من هم زبان ایرانی بلد بودم.
دخترک کمی فکر و گفت: بگو «سلام»، دوستش تکرار کرد. دخترک گفت: بگو «سگ»، دوستش گفت و به‌همین ترتیب از او خواست که بعد از او کلماتِ «مامان، بابا، دوستت دارم، دلم برات تنگ شده، مامان‌بزرگ، ایران و زرافه» را تکرار کند. دوستش با لهجهٔ غلیط انگیسی همهٔ واژه‌های فارسی را گفت.
دخترک با افتخار به من که نگاهشان می‌کردم، لبخندی زد و به دوستش گفت: «تموم شد، همین بود، تو از همین الان می‌توانی به زبان ایرانی صحبت کنی!»
و در راستای باور بچه‌ها، من با افتخار اعلام می‌کنم که این مرکز نه تنها مهدکودک که کلاس تدریس تضمینی «زبان ایرانی» در کمتر از یک دقیقه است.
