سیما غفارزاده – نورث ونکوور
روز یکشنبه، ۱۲ اوت (August)، ساعت ۱۱:۳۰ صبح در مکان مقرر یعنی مرکز سیلوِر هاربر (Silver Harbour Centre) در نورث ونکوور، گروهی از هموطنان عزیز سالمند، بزرگان جامعهٔ ما، با روحیهای شاد مشغول انجام تمرینات یوگا بودند؛ گروهی که تحت نام «کانون سینیورهای همدل» هر یکشنبه از ساعت ۱۱ صبح تا ۱ بعد از ظهر در همین مکان دور هم جمع میشوند تا تنهایی و غم و اندوه را از خاطرشان بزدایند و با یکدیگر تبادل انرژی کنند برای آغازِ هفتهای دیگر. «کانون سینیورهای همدل» ارگانی غیرانتفاعی است که سه سال قبل توسط خانمها زری بهبهانی و الی لطفی بنیان نهاده شد و اکنون توسط هیئت مدیرهای ۷ نفره مدیریت میشود. هدف اصلی این کانون، تمرکز بر سلامت جسم و روح و روان هموطنان سالمند است. تمام تلاش مسئولان این کانون آن است تا سالمندانی را که منزویاند یا بهلحاظ فیزیکی قادر به حرکت و فعالیت نیستند، یاری دهند.
بلافاصله پس از اتمام یوگا، برنامهٔ رونمایی از کتاب راهنمای سالمندان بیسی بهزبان فارسی آغاز شد. ابتدا مهدیار بیاضی، مسئول ارتباطات در گروه پارلمانی نمایندگان دولت بریتیش کلمبیا، ضمن ابراز خوشحالی از حضور در جمع هموطنان سالمند، بوئن ما، نمایندهٔ استانیِ منطقهٔ نورث ونکوور – لانزدیل و آدریان دیکس، وزیر بهداشت و سلامت استان و همچین نمایندهٔ استانی منطقهٔ ونکوور – کینگزوِی را معرفی کرد.
وی سپس از بوئن ما دعوت کرد که سخنان خود را ایراد کند. بوئن ما ابتدا خودش را معرفی کرد و گفت که چقدر دلش میخواست کمی زودتر به برنامه میرسیده و بخش تمرینات یوگای سالمندان را از دست نمیداده، چرا که بنا به گفتهٔ آدریان دیکس بخش بسیار جذابی بوده است. وی در انتهای صحبت کوتاه خود، بار دیگر خود را معرفی نمود، اما اینبار به زبان فارسی و همچنین با حاضران در جلسه به این زبان احوالپرسی کرد.
در ادامه، ضمن معرفی آدریان دیکس، همچنان به زبان فارسی، از او دعوت کرد تا برای سالمندان سخن بگوید. آدریان دیکس ابتدا خود را معرفی نمود و گفت که چقدر از تمرینات یوگای حاضران لذت برده و احساس تازگی و طراوت میکند. وی گفت که طبیعتاً وقتی ما سن و سالمان بالا میرود، ممکن است بیشتر نیاز داشته باشیم به بیمارستان و سیستم بهداشت و سلامت مراجعه کنیم، اما اگر بتوانیم با کارهایی نظیر شرکت در چنین اجتماعاتی و انجام تمریناتی مثل یوگا، خود را سالم نگه داریم، خودمان را از آنگونه نیازها بهدور داشتهایم. دیکس ضمن اشاره به کتاب راهنمای سالمندان بیسی که حاوی اطلاعات بسیار مهم و مفیدی است، گفت که چند ماه قبل بوئن ما به دفترش رفته و اعتراض کرده بود که چرا این کتاب به زبانهای فرانسه، چینی، پنجابی و ویتنامی منتشر شده است، اما به زبان فارسی خیر. و در واقع این نقطهٔ شروعی شد برای اقدام در زمینهٔ چاپ و نشر این کتاب مفید به زبان فارسی. پس از آن بار دیگر بوئن ما، ضمن صحبت کوتاهی گفت که وزیر بهداشت بسیار لطف دارد که او را عامل چاپ کتاب راهنمای سالمندان بیسی میداند و او بسیار افتخار میکند که در این جمع حضور یافته تا را به حاضران تقدیم کند. بوئن ما یادآور شد که علاقهمندان دیگر، میتوانند با مراجعهٔ حضوری به دفتر وی یا بسته به محل سکونت، مراجعه به هر یک از نمایندگان استانی مناطق دیگر، این کتاب را به رایگان تهیه کنند.
در ادامه، تعدادی از سالمندان حاضر در این برنامه، سؤالاتی را در ارتباط با برخی مشکلات از جمله هزینهٔ بالای سمعک و عینک مطرح نمودند، که وزیر بهداشت در پاسخ گفت که قطعاً به این مشکلات رسیدگی خواهد شد و مردم باید توجه داشته باشند که دولت جدید تنها یک سال است که بر سر کار آمده و کارهای بسیاری برای انجام دارد.
وزیر بهداشت پس از ایراد سخنانش بههمراه بوئن ما نسخههایی از این کتاب را بین حاضران در جلسه توزیع کردند.
سپس، کیکی که وزیر بهداشت با خود آورده بود و روی آن به تصویر جلد این کتاب راهنما مزین بود، بریده شد و در ادامه، حاضران در جلسه با همراهی بوئن ما، آدریان دیکس و همسرش، رِنه ساکلیکار، رونمایی این کتاب با رقص جشن گرفتند. در انتهای برنامه چند تن از اعضای «کانون سینیورهای همدل» از جمله زری بهبهانی و الی لطفی آوازهایی معروف و نوستالژیک را خواندند. همچنین زری بهبهانی با دعوت از سه تن از آقایان گروه به پشت میکروفون و دعوت از آنان برای آوازخوانی، تأکید نمود که این افراد با عصا و واکِر به گروه پیوسته بودند، در حالیکه اکنون بدون کمک از آن ابزار و روحیهای خوب از زندگی خود در اینجا و در این جمع لذت میبرند.
پیرو صحبت کوتاه «رسانهٔ همیاری» با زری بهبهانی پس از این برنامه، وی تأکید نمود که «کانون سینیورهای همدل» هیچگونه منبع مالی برای تأمین هزینهٔ اجارهٔ ماهانهٔ سالنی که هر هفته در آن برنامه برگزار میکنند و دیگر هزینهها، ندارد و لذا این هزینه، بهناچار با دریافت مبلغی، ولو اندک، از اعضای محترم این کانون تأمین میشود. هرچند، نظر به آنکه این عزیزان اغلب شاغل نیستند و منبع مالی محدودی از ایران دارند، که در حال حاضر همه به مشکلات آنگونه منابع واقفاند، از هموطنانی که امکان هرگونه کمک به این کانون (مالی و غیرمالی) را دارند و مایلاند در این زمینه یاریرسان باشند، تقاضا میشود با شماره تلفن ۳۶۶۵-۹۸۰-۶۰۴ زری بهبهانی، تماس حاصل فرمایند.
در ارتباط با رونمایی این کتاب، دلنوشتهای از مینا سبزواری، مسئول خیریهٔ پردیس در ونکوور، دریافت نمودیم که در ادامهٔ این گزارش کوتاه از نظرتان میگذرد.
در جمع فرزانگان
مینا سبزواری – ونکوور
هرچند برگردان واژهٔ «seniors» به پارسی را «سالمندان» ترجمه میکنند، ولی با توجه به جایگاه آنها در پیوندهای اجتماعی یا فرهنگ ما، بیراهه نیست اگر «فرزانگان» هم نامیده شوند.
دوازدهم اوت (August)، آدریان دیکس، وزیر بهداشت بیسی، بههمراه همسرش و بوئن ما، نمایندهٔ مجلس استان از نورث ونکوور، و مهدیار بیاضی و چند کنشگر حزب دموکرات نوین در برنامهٔ هفتگی فرزانگان شرکت و از کتاب «راهنمای سالمندان بریتیش کلمبیا» که به زبان فارسی ترجمه شده است، رونمائی کردند.
روز خوبی بود و خوش گذشت. از آن اوقات خوشی که ریشه در پیوندهای سالم همگانی دارد و تا مدتها حال فردی را هم خوبتر میکنند.
برای ما که پیش از این در سرزمینی زیستهایم که بهعنوان یک شهروند تجربهٔ احساس ارج نهادهشدن از سوی حاکمیت را (اگر نگوییم هرگز، نمیدانم چه بگوییم!) نداشتهایم، بسیار لذتبخش است که میبینیم با اینکه زبان رسمی اینجا انگلیسی و فرانسه است، با صرف وقت و هزینه، این کتاب را برای شهروندان پنجابی، ویتنامی، چینی و هماکنون فارسی، به زبان اولِ آنها ترجمه کردهاند.
خوشرویی، یوگا کردن و رقص وزیر با فرزانگان ایرانی را هرچند با داوریِ شتابزده، تأثیرگرفته از همسر ایشان که شاعر و یوگی است، دانستم، اما فروتنی و تأکید او برسهیم دانستن همکارانش در ترجمه و آمادهسازی و نشر کتاب، تأملبرانگیز بود.
برخی این کوششِ آنها را برای جلب رأی شهروندان خواهند دانست، با اینحال، همین نیاز حاکمیت هم مایهٔ دلخوشی است، چرا که نشان از پراکندگی قدرت میان حاکمیت و شهروندان دارد که از پایههای دموکراسی است.
آشنایی بیشتر با گروه «سینیورهای همدل» نیز دلگرمکننده بود. خانمها زری بهبهانی و الی لطفی و همکاران، یاران سختکوشیاند که گردهماییها و برنامههای خوبی را با هدف حفظ سلامت روح و روان، هر یکشنبه برای فرزانگان فارسیزبان برگزار میکنند.
با آرزوی موفقیتهای بیشتر