مژده مواجی – آلمان
سال‌ها پیش سری به جمعه‌بازار محله زدم و به دکه‌ای که انواع و اقسام سیب‌ها را داشت، نزدیک شدم. نگاهی به سیب‌ها که در جعبه‌های چوبی بودند، انداختم. چشمم به سیبی افتاد که قبلاً ندیده بودم. پوستش طرحی مانند نقاشی آبرنگ داشت. طبیعت، هنرمندانه به آن زمینه‌ای زرد و سبز داده بود و در نهایت رنگ قرمز روی آن پاشیده بود. به آن هوای سرد و خاکستری زمستان رنگ و روحی بخشیده بود. یکی را برداشتم. معطر بود و پوست لطیفی داشت. طرح آبرنگی‌اش وسوسهٔ گاز زدن را بیشتر می‌کرد. فروشنده سیبی را از توی آن جعبه برداشت و با کارد تکه‌ای از آن را برید و در حالی‌که به دستم می‌داد تا طعمش را بچشم، پرسید: «چه نوع سیبی را دوست دارید؟»
گفتم: «سیب آبدار، معطر، ترد و با طعم ملایم ترش و شیرین.»
فروشنده با لبخند گفت: «این همان سیب است. سیب توپاز!»
سیب توپاز!چه سیبی! آبدار، معطر، ترد و با طعم ملایم ترش و شیرین! و البته همراه با لطافتی چشم‌نواز!
____________________
عکس: مژده مواجی
