امیرحسین توفیق – ونکوور
سینا در تیر ماه سال ۱۳۹۵ به‌دلیل آنکه نزدیک به مشمول و ممنوع‌الخروج شدن بود، تهران را به مقصد کوالالامپور ترک کرد و از همان‌جا با مدرسه‌ای در تورنتو ارتباط برقرار کرد. وی پس از گرفتن پذیرش تحصیلی از آن مدرسه، درخواست ویزای تحصیلی‌اش را به مرکز ویزای کانادا در کوالالامپور ارسال کرد و پس از مدت زمان کوتاهی، ویزای تحصیلی‌اش را دریافت نمود.
سینا کوالالامپور را به مقصد تورنتو ترک کرد و در مدرسه‌ای که از آن پذیرش تحصیلی گرفته بود، مشغول تحصیل شد. مجوز تحصیلی‌ای که در فرودگاه پیرسون تورنتو برای سینا صادر کرده بودند، برابر با مدت تحصیلش در مدرسه بود و سینا با بررسی‌هایی که انجام داده بود و مشورت‌هایی که از دوستان دربارهٔ کالج و رشتهٔ تحصیلی گرفته بود، از کالج خوب و معروفی در تورنتو درخواست پذیرش تحصیلی کرد تا پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه، بتواند به استناد پذیرش تحصیلی اخذشده، برای دورهٔ کالج مجوز تحصیل درخواست نماید. سینا برای این کار نیازی به ترک کانادا نداشت و می‌توانست از داخل خاک کانادا، مجوز تحصیلش را تمدید کند.
او در کالج مربوطه ثبت‌نام کرد و پس از پرداخت شهریه مشغول به تحصیل شد. اعتبار مجوز تحصیل سینا به‌فاصلهٔ بسیار کوتاهی پس از شروع کلاس‌های کالج، خاتمه می‌یافت. بر اساس آنچه در قانون تعریف شده بود، سینا یک ماه پیش از خاتمهٔ اعتبار مجوز تحصیل، درخواست تمدید آن را به دفتر مربوطه در خاک کانادا ارسال کرد و همچنان به تحصیل خود ادامه داد.
روزها از پس هم می‌آمد و سینا همچنان منتظر اخذ تمدیدیهٔ مجوز تحصیلش بود. مجوز تحصیل سینا، تا روز ۳۱ ماه مارس، معتبر بود، اما ماه مارس گذشته بود و او همچنان، تمدیدیه را دریافت نکرده بود.
روز ششم ماه آوریل، سینا ایمیلی از وزارت مهاجرت کانادا دریافت کرد و وقتی فایل ضمیمه را مطالعه کرد، مبهوت و متحیر شد. درخواست مجوز تحصیل او «مردود» شده بود.
سینا زمانی نامهٔ مردودی را دریافت کرد که مجوز تحصیل و ویزایش باطل شده و دیگر اعتبار نداشت. او تا ۲۴ ساعت گیج و منگ بود و وقتی به خود آمد، با چند نفر مشورت کرد و متوجه شد که تا ۹۰ روز فرصت دارد که درخواست مجدد کند که به آن «درخواست Restoration» گفته می‌شود. او بلافاصله این کار را انجام داد و مجدداً پرونده‌ای را آماده کرد و با پرداخت هزینه‌های مربوطه، آن را برای بررسی به دفتر مربوطه در خاک کانادا ارسال کرد.
در تمام این مدت، استرس، سراپای سینا را فراگرفته بود و تصور مردود شدن دوبارهٔ پرونده و بازگشتش به ایران و رفتن به سربازی یا بازگشتش به مالزی و بلاتکلیف ماندن در آن کشور، آزارش می‌داد. اما چاره‌ای نداشت، و می‌بایستی این روزهای عذاب‌آور را تحمل می‌کرد.
دو ماه از ارسال مدارک نوبت دوم گذشته بود و هیچ خبری دریافت نکرده بود ولی چون مشغول درس خواندن بود، سرش گرم بود و خیلی متوجه نبود که روزها به چه نحوی در حال گذر است.
یک روز عصر ایمیلی دریافت کرد و با بازکردن فایل ضمیمه کمی خوشحال شد و کمی هم جا خورد. از سینا مدارک خواسته بودند و به او ۱۵ روز برای ارسال فرصت داده بودند. از سینا ریزنمرات از تمام مقاطع و مکان‌هایی را که تحصیل کرده بود، درخواست کرده بودند و همچنین نامه‌ای رسمی از کالجی که آنجا در حال تحصیل بود. همچنین، سینا می‌بایستی نامه‌ای رسمی و امضاشده ارسال می‌کرد و به وزارت مهاجرت کانادا این اجازه را می‌داد که بتواند مستقیماً با کالج و مدرسه‌ای که تحصیل کرده بود، ارتباط برقرار کند.
ظاهراً مشکلی نبود و تمامی موارد را با مشورت دوستانش آماده کرد ولی قبل از ارسال، ترجیح داد که با یک متخصص هم مشورتی داشته باشد تا دلیل این درخواست را جویا شود.
«شما در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟»
«من مثل گذشته به درس خوندن ادامه می‌دم و کار خاصی نمی‌کنم. چطور؟»
«ببینید، کسانی که درخواست Restoration می‌کنند، طبق قانون، می‌تونن در کانادا بمونن و مشکلی نیست، اما قانوناً اجازهٔ درس خوندن یا کار کردن ندارن تا زمانی که به‌قول معروف وضعیتشون Restore بشه. شما با ادامهٔ تحصیل، کار غیرقانونی انجام دادید و با امضای این نامه، این اجازه رو می‌دید که در مورد شما سؤال بشه و اگر متوجه بشن که شما بدون توجه به این امر به تحصیلتون ادامه دادید، درخواست Restoration شما مردود می‌شه و می‌بایستی سریعاً خاک کانادا رو ترک کنید.»
«یعنی کالج نباید جلوی درس خوندن من رو می‌گرفت؟»
«قانوناً کالج‌ها اگر بدونن که شرایط شما به چه نحوه، قطعاً جلوگیری می‌کنن. من توصیه می‌کنم که سریعاً با مسئولین کالج ارتباط برقرار کنید تا مشکل رو حل کنند.»
قسمت بعدی این مطلب را در اینجا بخوانید
