این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. دکتر ولی سیادت، استاد دانشگاه، سیتی کالج شیکاگو من این افتخار را نداشتم که با علیرضا در یک شهر زندگی کنم و با او مانند بسیاری از شما ارتباطات زیادتری داشته باشم. ولی دربارهٔ او بسیار زیاد شنیدهام، اینکه چقدر همیشه انسان مهربان و خوشرفتاری بود. او فرزند نوه عموی من بود…
بیشتر بخوانیدعلیرضا احمدیان
زندهیاد علیرضا احمدیان در سوم اسفند ۱۳۵۹، مورخ ۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۱ در شهرستان یزد در ایران به دنیا آمد. از همان دوران نوجوانی علاقهٔ بسیاری به کارهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نشان میداد و در انجمن دانشآموزی دبیرستان خود به انجام امور داوطلبانه میپرداخت. انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ و پیروزی اصلاحطلبان در ایران نقطهٔ عطفی در مسیر تحول اندیشه و امیدواری او به اثربخشی فعالیتهای اجتماعی بود.
علیرضا از دوران نوجوانی به فعالیتهای سیاسی و اجتماعی برای پیشرفت مردمسالاری و افزایش آگاهی عمومی گرایش داشت و از جمله فعالیتهای او در ایران میتوان به بنیانگذاری انجمن روزنامهنگاران جوان استان یزد اشاره کرد.
علیرضا در سال ۲۰۰۱ همراه با خانوادهاش به شهر ونکوور کانادا مهاجرت کرد و به فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خود در این شهر ادامه داد. در دوران کوتاهی که در کالج لانگارا مشغول به تحصیل بود، بهعنوان نمایندهٔ دانشجویان در انجمن دانشجویان انتخاب شد و مسیر خود را در اثرگذاری بر جامعهٔ اطراف خود ادامه داد. او که همواره علاقهمند و شیفتهٔ علوم انسانی بود، به تحصیل در رشتهٔ تاریخ در دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) اقدام کرد و پس از فارغالتحصیلی با مدرک Honors برای تحصیلات فوقلیسانس در رشتهٔ دیپلماسی و مطالعات بینالملل به دانشکدهٔ مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن (SOAS) رفت. از جمله فعالیتهای او در زمان دانشجویی در لندن و ونکوور میتوان به گردهماییهای فریاد خاموش (Silent Scream) در واکنش به اتفاقات پس از انتخابات ۸۸، تحلیلها، نوشتارها و مصاحبهها با بیبیسی فارسی و گلوبال نیوز و وبسایت فارین پالیسی (Foreign Policy) اشاره کرد. همچنین علیرضا در شکلگیری برنامهٔ ایرانشناسی دانشگاه بریتیش کلمبیا مشارکت کرد و بهعنوان یکی از اعضای کمیتهٔ سازماندهی آن در جذب حمایت جامعه و جمعآوری کمکهای مردمی برای آن، نقش فعال داشت.
علیرضا در سال ۲۰۱۵ از لندن به ونکوور بازگشت و فعالیتهای اجتماعی خود را دوباره در این شهر آغاز کرد. از جمله فعالیتها و پروژههای وی میتوان به مصاحبه با فعالان فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در برنامهٔ رادیویی Review، ستونهای ماهانه در New Canadian Media، گفتوگو با سران احزاب اصلی بریتیش کلمبیا بهعنوان کاری مشترک با همکاری رسانهٔ همیاری در زمان برگزاری همهپرسی انتخاباتی در بیسی، پروژهٔ در شرف تکمیل Ethniconomy و همچنین پایهگذاری تعداد زیادی از فعالیتها و ابتکارات اجتماعی مربوط به جامعهٔ مهاجر، مبارزه با تبعیض و ترویج گفتمان و مشارکت شهروندی اشاره کرد. وی همواره بهعنوان پشتیبانی صادق، دلسوز، و مورد اعتماد در کنار فعالان فرهنگی، اجتماعی، و سیاسی بود و با بسیاری از گروهها و سازمانها، از جمله انجمن ماه میراث فرهنگیِ آسیایی ونکوور (VAHMS)، کارزار فارسی در بیسی، مؤسسهٔ شهروندی کانادایی (Institute for Canadian Citizenship) و انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه بریتیش کلمبیا مشاوره و همکاری داشت.
دوستان علیرضا احمدیان و جامعه او را به مهربانی، فروتنی، گذشت، سخاوت و بیریایی میشناختند. آرزوی وی این بود که روزی همهٔ انسانها با اندیشههای گوناگون، با احترام به تفاوتها و نظرات مخالف بتوانند با یکدیگر گفتوگو کنند و بهجای جنگ و تخریب، راهی برای صلح، بهبود جامعه و تعامل بیشتر جستوجو کنند.
او مهاجرت را اتفاقی مقدس میدانست و سعی در تعالی جایگاه مهاجران و اثربخشی بیشتر آنها در جامعهٔ کانادا داشت.
علیرضا احمدیان روز جمعه ۲۸ ژوئن ۲۰۱۹ بر اثر عوارض خونریزی مغزی ناشی از آنوریسم درگذشت. روحش بدون شک در آرامش ابدی است و خاطرهاش مشعل روشنگری برای نسلهای جوان مهاجر به این کشور پهناور و زیباست.
میراثی ارزشمند برای جامعهٔ ایرانی و فارسیزبان بریتیش کلمبیا
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. رسانهٔ همیاری – ونکوور ممکن است بدانید که دانشگاه بریتیش کلمبیا برنامهٔ آموزش زبان فارسی دارد، ولی شاید ندانید که این برنامه چطور به برنامههای آموزشی بخش مطالعات آسیایی دانشگاه بریتیش کلمبیا اضافه شده است. آنطور که در مطلبی تحت عنوان «چطور سه دانشجوی ایرانی برنامهٔ آموزشی جدیدی را آغاز و جامعهای…
بیشتر بخوانیدعلیرضا دو چیز بود: انسانی شریف و قلبی مهربان
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. شروین سرفلاح – شیکاگو دیروز خبردار شدم که یکی از دوستانم پس از گذراندن چند روز در کُما بهعلت خونریزی مغزی ناشی از آنوریسم، درگذشت. بهمحض شنیدن این خبر غم بزرگی مرا فرا گرفت. قبل از آنکه حتی بتوانم فرصت کنم به راجع به خاطراتمان یا طرز آشناییمان فکر کنم، اشک از…
بیشتر بخوانیدهمیشه دلتنگش خواهم بود
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. سییِرا اسکای جما – ونکوور من اولین بار علیرضا را بیش از ۱۰ سال پیش وقتی هر دویمان دانشجوی کارشناسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا بودیم ملاقات کردم. ما همدیگر را در اولین برنامهٔ آن سال دانشگاه که «شراب و پنیر با اساتید» نام داشت دیدیم. برنامهای که توسط گروه تاریخ دانشگاه برگزار…
بیشتر بخوانیدسبز بود و مانا شد
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. مینا سبزواری، فعال اجتماعی و مسئول خیریهٔ پردیس در ونکوور ده سال پیش، علیرضا و یارانش مرا شگفتزده کردند. همان روزهای جنبش سبز که به فراخوان آنها، به داونتاون ونکوور میرفتیم و شیوهٔ نوی «فریاد خاموش» را میآزمودیم. به درایت و بینش و پشتکار این نسل که علیرضا و دوستانش نمونههایی از…
بیشتر بخوانیدعلیرضا احمدیان؛ قلبی مهربان و روحی بیقرار
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. سوشیانت زنگنهپور، کارآفرین و فعال سیاسی و اجتماعی – ونکوور جامعهٔ ما هفتهٔ پیش انسان بزرگی را از دست داد، نه تنها بهخاطر تفکراتش و وقت و انرژیای که صرف بهبود جامعه کرده بود، بلکه بهخاطر تمام پتانسیل فکری کشفنشدهاش و آیندهٔ زیبایی که پیش رو داشت. علیرضا احمدیان همان انسان بزرگ…
بیشتر بخوانیداو برای من همیشه الهامبخش خواهد ماند
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. فرید روحانی، کارآفرین، فعال اجتماعی و نخستین سرهنگ افتخاری ایرانی-کانادایی ارتش کانادا – ونکوور اسکار وایلد میگوید: «بعضیها هر جا که میروند موجب شادی میشوند؛ دیگران هر وقت که میروند.» علیرضا جزو دستهٔ اول بود. علیرضا شخصیتی ویژه داشت. وجود او تنها محدود به این نبود؛ او دارای عمق، اندیشه و عقیده…
بیشتر بخوانیددوستانی بهتر از آب روان
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. مهدیار بیاضی، فعال اجتماعی و مسئول ارتباطات در گروه پارلمانی نمایندگان دولت در مجلس قانونگذاری استان بریتیش کلمبیا – ویکتوریا در این عمری که میدانی فقط چندی تو مهمانی به جان و دل تو عاشق باش رفیقان را مراقب باش مراقب تا تو به آنی دل موری نرنجانی که در آخر تو…
بیشتر بخوانیدیادگار خون سرو
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. امیر باجهکیان، فعال سیاسی و اجتماعی و عضو شورای چندفرهنگی بریتیش کلمبیا – ونکوور آنچه از اندوه نبودن یک عزیز میکاهد، یکی خاطرات شیرین است، یکی اثر او بر زندگی ما و یکی هم تب و تاب رسیدن به پاسخ این پرسش که چطور میتوان راهش را ادامه داد. با رفتن علیرضا…
بیشتر بخوانیدمیراث گرانبهای علیرضا احمدیان
این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژهنامهٔ زندهیاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژهنامه اینجا کلیک کنید. چگونگی دسترسی به برخی از آثار نوشتاری، رادیویی و پژوهشی او رسانهٔ همیاری – ونکوور از علیرضا احمدیان میراثی گرانبها بر جای مانده است. میراثی که میتوانست با هر لحظه بیشتر زنده بودنِ او، افزایشی چشمگیر بیابد چرا که او همواره برای رسیدن به آنچه که به درستیاش باور داشت، در تکاپو…
بیشتر بخوانید