مسعود سخاییپور، LJI Reporter – ونکوور
عکسها از: جمشید تاجدولت
روز جمعه، ۱۹ مهٔ ۲۰۲۳، مراسم ویژهٔ «آزادی مطبوعات» از سوی «شورای ملی نشریات و رسانههای قومی کانادا» (National Ethnic Press and Media Council of Canada) در ساختمان شهرداری تورنتو برگزار شد.
در این مراسم از نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامهنگار زندانی در ایران که در پی اعتراضات پس از کشتهشدن مهسا امینی بازداشت شدند، تقدیر شد.
لوحهای تقدیر این شورا به این دو روزنامهنگار بهصورت غیابی اعطا شد و لیلی پورزند، فعال حقوق زنان ساکن تورنتو و دختر زندهیاد سیامک پورزند، روزنامهنگار فقید ایرانی، که در پی سالها حبس و شکنجه و بهدلیل آزار و اذیتهای نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در هشتادسالگی به زندگی خود پایان داد، بهنیابت از آنها این لوحها را دریافت کرد.
در این مراسم محمد تاجدولتی، رئیس شورای ملی رسانههای قومی کانادا، طی سخنانی و با اشاره به هزاران نفری که از زمان آغاز جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» جان خود را از دست دادهاند، بازداشت و شکنجه شدهاند یا چشم خود را از دست دادهاند، گفت: «سه مرد جوان ساعاتی پیش به دار آویخته شدند تنها برای اینکه در خیابانها خواهان آزادی شده بودند. روزنامهنگاران بسیاری ازجمله این دو روزنامهنگار جوان، نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دستگیر و زندانی شدهاند. شورای ملی نشریات و رسانههای قومی کانادا تصمیم گرفت از این دو روزنامهنگار برای شجاعتی که در کارشان داشتهاند، تقدیر کند.» سپس او دربارهٔ دلیل دستگیری و بازداشت این دو روزنامهنگار که از اوایل جنبش «زن، زندگی، آزادی» در زندان به سر میبرند، توضیحاتی به شرکتکنندگان در این مراسم داد.
تاجدولتی در ادامهٔ سخنان خود با اشاره به اینکه دو هفته قبل دوازدهمین سالگرد فقدان غمانگیز زندهیاد سیامک پورزند، یکی از برجستهترین روزنامهنگاران ایرانی بود، گفت: «زمانی که روزنامهنگار جوانی بودم، این شانس را داشتم که او را ملاقات کنم؛ کسی که الگویی برای نسل من بود. سیامک پورزند اوایل سال ۲۰۰۰ بهدلیل فعالیت حرفهایاش دستگیر شد. او سالها در زندان به سر برد و شکنجه شد تا به انجام کارهایی اعتراف کند که هرگز در آنها دخالتی نداشت… » سپس او به مرگ خودخواستهٔ سیامک پورزند در حبس خانگی و تحت فشارهای شدیدی که قرار داشت، اشاره کرد و ضمن معرفی لیلی پورزند، دختر زندهیاد سیامک پورزند که در خشونت مبتنی بر جنسیت و برابری جنسیتی تخصص دارد و فعال حقوق زنان است، خواست تا برای دریافت لوحهای تقدیر و ایراد سخنانی به روی صحنه برود.
لیلی پورزند، پس از دریافت این لوحها از «شورای ملی نشریات و رسانههای قومی کانادا» بهخاطر حمایتشان از جنبش مبارزات مدنی مردم ایران و اهمیتی که به روزنامهنگاران دربند ایرانی دادهاند، سپاسگزاری کرد. او با اشاره به اینکه پدر روزنامهنگارش را تحت فشار و در حبس خانگی از دست داده است، گفت که درد خانوادههای روزنامهنگاران دربند را درک میکند و افزود: «به زنان ایرانی و روزنامهنگاران دربند افتخار میکنم. تعداد زیادی از آنها هماکنون تحت شرایط نامناسب در زندان رژیماند و با اتهامات بسیار سنگینی مواجهاند. و همانطور که میدانیم امروز سه جوان را از مردم ما گرفتند… ما باید به مبارزه ادامه دهیم و صدای آنها باشیم؛ تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم که البته کار بزرگی است.» وی در ادامه افزود تعهد میکند این لوحهای تقدیر را نگه دارد تا روزی در آیندهای نزدیک آنها را به دست نیلوفر حامدی و الهه محمدی برساند. لیلی پورزند در پایان گفت از همه میخواهد که برای آزادی مردم ایران همراه باشند و از مبارزات آنها حمایت کنند.
«شورای ملی نشریات و رسانههای قومی کانادا» سازمانی غیرانتفاعی است که از سال ۱۹۵۸ با هدف ترویج منافع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع قومی مختلف در کانادا و تلفیق آنها با جامعهٔ میزبان فعالیت میکند و نزدیک به ۷۰۰ رسانهٔ قومی از سرتاسر کانادا را نمایندگی میکند.
گفتنی است در فوریهٔ گذشته انجمن «روزنامهنگاران کانادایی برای آزادی بیان» هم در مراسم سالانهاش معتبرترین جایزهٔ خود را به نیلوفر حامدی و الهه محمدی، اعطا کرده بود.